Όταν επισκεπτόμαστε ξένες χώρες, αν το επιθυμούμε μπορούμε να ψωνίσουμε ρούχα κι αξεσουάρ χαρακτηριστικά της τοπικής παράδοσης και αφού γυρίσουμε σπίτι, να τα ενσωματώσουμε στην γκαρνταρόμπα μας. Δίνουμε σημασία στις εξής λεπτομέρειες:
Διαλέγουμε κομμάτια όσο γίνεται μικρότερα: μαντήλια και κοσμήματα, δηλαδή ξύλινα βραχιόλια, κολιέ από ημιπολύτιμους λίθους, σκουλαρίκια πορσελάνινα.
Αγοράζουμε πράγματα χειροποίητα, από φυσικά υλικά, όχι όμως από απαγορευμένα υλικά όπως το ελεφαντόδοντο. Αν ψωνίσουμε ρουχισμό, λαμβάνουμε υπόψη μας το κλίμα της δικής μας χώρας.
Πρέπει να θυμόμαστε πως όλα τα ρούχα από μακρινούς πολιτισμούς δεν μπορούν να φορεθούν πουθενά αλλού εκτός από το σπίτι (ως ενδύματα χαλάρωσης) και σε πολύ ανεπίσημες εξόδους με φίλους .
Όταν τελικά αποφασίσουμε να χρησιμοποιήσουμε αυτά τα αξεσουάρ ή ρούχα, το κάνουμε με σύνεση, χρησιμοποιώντας μόνο ένα κομμάτι κάθε φορά και ταιριαζωντάς το με τα υπόλοιπα συνηθισμένα ρούχα μας. Δεν μεταμφιεζόμαστε σε γυναίκες ξενικής προέλευσης.
Αποφεύγουμε τελείως τα στοιχεία άλλων πολιτισμών που αποτελούν σήμα κατατεθέν μιας φυλής κι έχουν ιστορικό παρελθόν πίσω τους, όπως π.χ. τα αφρικάνικα πυκνά κοτσιδάκια μαλλιών. Είναι ασέβεια προς τους μαύρους να υποκρινόμαστε ότι ανήκουμε σε αυτούς, παίρνοντας το λουκ, αλλά όχι και την καταπίεσή τους. Αυτό το χτένισμα χρησιμοποιήθηκε κυρίως από τους αφροαμερικανούς και είναι μια πολιτική δήλωση που λέει "είμαι μαύρος και περήφανος γι αυτό". Γι αυτό δεν το χρησιμοποιούμε σαν τάση της μόδας.
(εικονογράφηση Ρεμπέκκα Μόουζες)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου