Styling tips για αντρικό μποτάκι Chukka με άσπρη σόλα

 Έχει τύχει σε όλους μας να αγοράσουμε ένα παπούτσι που μας φάνηκε πολύ όμορφο, όμως στην συνέχεια αποκαλύφθηκε πως έχει κάποια δύσκολη λεπτομέρεια πάνω του: δυό χρώματα, ασυνήθιστο σχέδιο, σόλα σε διαφορετικό από το αναμενόμενο χρώμα. Σήμερα θα μιλήσουμε για τα χειμωνιάτικα μποτάκια με άσπρες σόλες, συγκεκριμένα τα μποτάκια Chukka.

 
Είναι πρόβλημα η άσπρη σόλα στο χειμωνιάτικο μποτάκι; Ναι, είναι πρόβλημα επειδή το άσπρο χρώμα οπουδήποτε στο παπούτσι παραπέμπει στο καλοκαίρι. Ωστόσο υπάρχουν λύσεις styling για όλα τα προβλήματα κι εδώ παρουσιάζουμε 3 λύσεις (στην πραγματικότητα 5). Σε κάθε φωτογραφία υπάρχουν τα μποτάκια και όλα όσα απαιτούνται για να δημιουργήσουμε τουλάχιστον 1 σωστό σύνολο κλασικής αντρικής κομψότητας. Θεωρούμε δεδομένο ότι ο κλασσικός άντρας έχει τα βασικά κι δαπανηρά κομμάτια: 1) σακάκι τουήντ καφέ ψυχρής απόχρωσης (με λαδί-πράσινες κλωστές), 2) σακάκι τουήντ ή ψαροκόκκαλο ή πιέ-ντε-πουλ σε καφέ- μπεζ -βυσσινί, 3) παντελόνι κοτλέ καφέ, 4) παντελόνι κοτλέ ή chino σε λαδί σκούρο . Σε όλα τα σύνολα παίρνουμε τα βασικά και μεγάλα κομμάτια που ήδη έχουμε στην ντουλάπα μας και εισάγουμε το ΑΣΠΡΟ χρώμα που υπάρχει στις σόλες με νέες αγορές.

1η εικόνα, ντύσιμο για την πόλη: Στο ψυχρό καφέ τουήντ σακάκι και το λαδί παντελόνι, αγοράζουμε και προσθέτουμε άσπρο ζιβάγκο από μερινός μαλλί. Εναλλακτικά αγοράζουμε πουκάμισο σε άσπρο φόντο με ρίγες λαδί ανοιχτό και γαλάζιο σκούρο (είναι συνδυασμός που συναντιέται αρκετά σε αντρικό πουκάμισο). 

2η εικόνα, ντύσιμο για εξοχή ή καθόλου επίσημες περιστάσεις: Συνδυάζουμε το ψυχρό καφέ τουήντ σακάκι με καινούργια αγορά φανελένιου καρό πουκάμισου που έχει άσπρο φόντο και καρό σε ανοιχτό λαδί, ή σε ψυχρό μουσταρδί και λαδί. Τα φανελένια πουκάμισα είναι γενικώς ανεπίσημα, αλλά με την ζέστη τους αντικαθιστούν ικανοποιητικά ένα πλεχτό, ενώ επειδή τα καρό τους είναι πάντα μεγάλα , το άσπρο στο φόντο τους φαίνεται πολύ. 

3η εικόνα, ντύσιμο για τολμηρούς με ανακάτεμα των μοτίφ: σακάκι πιε ντε πούλ, πλεχτό ζακάρ Fair isle σε λαδί-ροζ-άσπρο και καφέ παντελόνι κοτλέ (όχι λαδί). Ουσιαστικά το πιε ντε πουλ με  το Fair isle είναι κλασικότατος συνδυασμός, γίνεται τουλάχιστον εδώ κι 150 χρόνια στην Μεγάλη Βρετανία, ωστόσο θέλει λίγη τόλμη για εμάς που δεν είμαστε Αγγλοι. 

Αν έχετε ένα χειμωνιάτικο κοντό μποτάκι με άσπρη σόλα και δεν ξέρετε τι να το κάνετε, ελπίζω να βρήκατε κάποιες ιδέες. 

Η νυχτερινή δροσιά το καλοκαίρι του 1936

Τα βραδινά καλοκαιρινά φορέματα είναι φτιαγμένα από ελαφριά υφάσματα και πιο αποκαλυπτικά από ό,τι τον χειμώνα, μια που ο καιρός το επιτρέπει. Τι γίνεται όμως αν το συγκεκριμένο βράδυ της εξόδου -από ένα καπρίτσιο του καιρού- κάνει λίγη ψύχρα; Θα φορέσουμε ένα άλλο φόρεμα,  πιο ζεστό; Σήμερα ίσως, όμως τι γινόταν πριν 80 χρόνια;

Τα βραδινά ρούχα το 1936 ήταν πολύ δαπανηρά. Χρειαζόταν πολλή σκέψη για να αποφασίσει η γυναίκα σωστά το πατρόν και το ύφασμα στο οποίο θα έραβε το φόρεμά της, το οποίο πιθανότατα θα ήταν το μοναδικό επίσημο ένδυμα στην ντουλάπα της για δύο-τρία χρόνια, επομένως έπρεπε να την εξυπηρετεί σε πολλές περιστάσεις. Σε αυτό το τεύχος του Petit echo de la Mode, οι σχεδιαστές προτείνουν τρεις λύσεις για μικρά ενδύματα που φοριούνται μαζί με το φόρεμα και προστατεύουν τους ώμους από την νυχτερινή δροσιά. Έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε η γραμμή του φορέματος να μην αλλάζει, είναι δηλαδή πολύ κοντά, τα δύο σαν πελερίνες, το τρίτο σαν μπολερό. Τα πρώτα είναι φτιαγμένα από το ίδιο ύφασμα, το τρίτο σε κοντράστ. Μια κομψή λύση που μπορούμε κι εμείς να υιοθετήσουμε, μεριμνώντας την ώρα που αγοράζουμε ένα ακριβό βραδινό φόρεμα, για να μην αναγκαστούμε να φορέσουμε κάτι άλλο τελικά, μια νύχτα με ψύχρα. 

(φωτογραφία La mode de Pinktag)

Γαλαζιο όνειρο.

Η κούκλα μου έχει κι αυτή vintage ρούχα, γιατί έχουμε τα ίδια γούστα κι αρέσει το vintage και στις δυο μας. Της έφτιαξα ένα βραδινό σύνολο από σατέν ντυσές και ψεύτικη γούνα, που το ονόμασα "γαλάζιο όνειρο".

Τόσο το πατρόν όσο και το ράψιμο έγιναν στο χέρι με την κλασική διαδικασία της Υψηλής Ραπτικής: πρώτα δημιουργήθηκε ένα πλήρες πολύ εφαρμοστό φόρεμα από το μπλε σατέν και μετά πάνω στο φόρεμα εφαρμόστηκε η μπαλούν φούστα.

Το ύφασμα είναι αρκετά σκληρό για να κρατήσει το μπαλούν σε απόσταση από το σώμα, κι επειδή έχει μια διακριτική λάμψη, το φόρεμα μπορεί να συμπληρωθεί με μια γούνινη εσάρπα σε ανοιχτή γαλάζια ψεύτικη γούνα, φοδραρισμένη με την σατέν ντυσές.

Η Μπάρμπι ξέρει όλα τα μυστικά της κομψότητας, γι αυτό φοράει κλασικές γόβες χωρίς διακόσμηση στο ίδιο χρώμα με το φόρεμα κι απλά χρυσά σκουλαρίκια. Το μακιγιάζ της έχει έντονο άι-λάινερ και κόκκινο κραγιόν, ενώ στα νύχια της φοράει ένα κόκκινο ανοιχτό μανό. 

(υ.γ. Είναι δικό μου λάθος που δεν κρατάει τσάντα, κάπου μου παράπεσε, αλλά που θα πάει; θα εμφανιστεί ξανά κάποια μέρα)

Blue dream

My doll has vintage clothes too, because we have the same taste and we like vintage both of us. I made for her an ensemble for the evening, from satin duchess and fake fur. I named it "blue dream".

The pattern and the sewing are handmade, following the classic procedure of Haute Couture: first a  complete seath dress was created from the blue satin for underneath and then the balloon was sewn above the seath dress.

The fabric is stiff enough to hold the balloon skirt away from the body and its shine is subtle, so the dress can be accompanied by a fake fur stole in pale blue,  lined with the satin duchess. 

Barbie knows all the secrets of elegence, that's why she is wearing classic pumps without decoration in the same color as the dress and simple golden earrings. Her makeup has strong eye liner and red lipstick and she wearing in her nails a medium red nail polish.

(p.s It's my fault that she hasn't got a purse, I misplace it but it will turn out some day)

Τα μεγάλα κοσμήματα της δεκαετίας του 70.

Αν σας αρέσουν τα κοσμήματα σε καθαρή γραμμή και τολμηρά χρώματα, τότε αυτό το μενταγιόν της Σάρα Κόβεντρυ της δεκαετίας του '70 είναι για εσάς. Λέγεται"Fiesta". 

Έχει μια χρυσή αλυσίδα, ένα μεγάλο γάντζο και τρία εναλασσόμενα μενταγιόν σε σκούρο πετρόλ, μουσταρδί και κόκκινο του κοραλλιού, με μήκος 15,5 εκατοστά. Είναι τέλειο για μονόχρωμα σύνολα, ειδικά σε μαύρο. Η πρώτη φωτογραφία δείχνει όλο το σετ, η δεύτερη την πίσω πλευρά ενός  μενταγιόν με λεπτομέρεια από τον "έξυπνο" γάντζο. (Κάντε κλικ στην φωτό, να το δείτε σε ζουμ.)

70s: think big

If you like clear lines and bold colors, then this '70s pendant by Sarah Coventry is for you. It's called "Fiesta".  It has a big golden chain, a big hook and 3 interchangeable pendants in coral red, mustard and teal green, measuring 15,5 cm long. It is perfect for really monochrom outfits, especially in black. The first photo has the whole set, the second the back side of one pentand with the detail of the intelligent hook showing. (click photos to zoom in)

Για χρωματικούς συνδυασμούς, στραφείτε στην Φυση.

Το χρώμα είναι εμπειρία. Αν θέλετε να μάθετε πώς να συνδυάζετε διαφορετικά χρώματα και αναζητάτε πηγές έμπνευσης, η Φύση είναι ο μεγάλος δάσκαλος και η καλύτερη πηγή εμψυχωτικών εικόνων. Στρέψτε το βλέμμα σας στην Φύση και παρατηρείστε τα λουλούδια, τα δένδρα, τα ρυάκια, την θάλασσα, τον ουρανό. Θα μάθετε όχι μόνο ποιό χρώμα πάει με ποιό, αλλά σε ποια απόχρωση, ποιό τόνο, ποιά λαμπρότητα. 

Αυτό το βίντεο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πρόταση για τον συνδυασμό του ανοιχτού μωβ με το πράσινο, και του κίτρινου με το γκρι. Απολαύστε το!

For color combinations, turn your eyes to Nature

Color is an experience. If you want to learn how to combine properly different colors and you are looking for inspiration, Nature is the grand master and the best source of uplifting images. Turn your eyes to Nature and observe flowers, trees, creeks, the sea, the sky. You will learn not only which color goes with which, but in which shade, which intensity, which hue. 

This video can serve as a suggestion on how to combine pink/lavender  with green, and grey with yellow. Enjoy!

Κανόνας κομψότητας:εστιάστε σε ένα σημείο μόνο ανά εμφάνιση

Άσχετα με το πόσο καθημερινή ή επίσημη είναι η περίσταση, εάν έχουμε σκοπό να επιμείνουμε στην κομψότητα, θα πρέπει να αυτο-περιοριστούμε και να επιτρέψουμε στον θεατή να εστιάσει σε ένα μόνο σημείο της εμφάνισής μας κάθε φορά. 

Οι φωτό είναι ένα προσωπικό παράδειγμα εστίασης σε ένα σημείο μόνο. Αυτό που ήθελα να κάνω ήταν να επιδείξω την λινή εμπριμέ τσάντα ώμου, με τα θαυμάσια χερούλια από χοντρό λινό σκοινί, την ώρα που θα έκανα την βόλτα μου στην παραλία στις καλοκαιρινές μου διακοπές. Τα χρώματα της τσάντας είναι άσπρο, μουντό σκούρο μπλε και έντονο κόκκινο. Το μέγεθός της είναι μεγάλο αλλά όχι τεράστιο.

Περιέβαλα την τσάντα με ρούχα που μου προσέφεραν μεγάλες επιφάνειες μονόχρωμες: ένα άσπρο μακώ μλουζάκι κι ένα μεσαίο μπλε παντελόνι σε πετροπλυμένο λινό (όχι κόκκινο, γιατί το κόκκινο τραβάει πολύ την προσοχή). Τα ρούχα έχουν απλές ίσιες γραμμές που δεν διακόπτονται από ασυνήθιστες λεπτομέρειες πατρόν ή  διακόσμησης. Καλύπτουν όσο πιο μεγάλο μέρος από το σώμα είναι δυνατόν, διότι το γυμνό σώμα, επίσης τραβάει την προσοχή. 

Στην συνέχεια πρόσθεσα μια πινελιά από πραγματικά ζωντανό κόκκινο. Ενα μενταγιόν από φυσητό γυαλί Μουράνο που απεικονίζει μια θαλάσσια ανεμώνη, περασμένο σε άσπρο μεταξωτό κορδόνι, έτσι ώστε το κορδόνι να μην είναι ορατό πάνω στο άσπρο μακώ μπλουζάκι.

Αυτό είναι το τελικό αποτέλεσμα και νομίζω πως όλα είναι εντάξει: συνολικά η χρωματική παλέτα του συνόλου επαναλαμβάνει την παλέτα του φυσικού σκηνικού (την θάλασσα), η τσάντα κυριαρχεί, τα χρώματα του συνόλου δεν τραβούν πολύ την προσοχή αλλά το πάνω χρώμα φωτίζει το πρόσωπό μου, ενώ το κάτω κολακεύει το χαμηλότερο μέρος του σώματός μου, το δε μενταγιόν βάζει μια πινελίτσα φως στο σύνολο. Εσείς τι λέτε; 

Κοσμήματα άλλων δεκαετιών: το κύριο ζήτημα είναι η γραμμή τους

Ο καλύτερος τρόπος για να φορέσουμε ένα κόσμημα άλλης δεκαετίας (αυτό που λέμε vintage) είναι να το φορέσουμε όπως φοριόταν όταν ήταν στην μόδα. Εάν δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό, αυτοσχεδιάζουμε αλλά λαμβάνοντας υπόψη τις βασικές αρχές της κατασκευής του, ώστε να μην αποκλίνουμε σημαντικά από αυτές.

Στην φωτογραφία έχουμε τρία ζευγάρια σκουλαρίκια κρίκους του 1978 σε μαύρο/κόκκινο/άσπρο, φτιαγμένα από σκληρό πλαστικό, πολύ γυαλισμένα, σε τριζάτη γεωμετρική γραμμή, με αόρατα μεταλλικά μέρη. Φαίνονται πολύ εύχρηστα, αλλά δεν είναι αν σκοπεύουμε να επωφεληθούμε πλήρως από την γραμμή τους: είναι πλαστικά, επομένως ακατάλληλα για χειμώνα, είναι πολύ γεωμετρικά, επομένως ακατάλληλα για ρούχα λουλουδάτα, γυαλίζουν πολύ, δηλαδή δεν ταιριάζουν με υλικά πετροπλυμένα, "φθαρμένα". Σχεδιάστηκαν για αστικό ντύσιμο. Αυτό που θέλουν  αυτά τα σκουλαρίκια είναι ρούχα σε ίσιες γραμμές, από υφάσματα που δεν κολάνε στο σώμα (αν όχι κι αρκετα σκληρά ώστε να διατηρούν μια σιδερωμένη πιέτα), μονόχρωμα ή σε εξίσου γεωμετρικά εμπριμέ.

Το πρόβλημα είναι πως πολύ δύσκολα βρίσκεις τέτοια ρούχα σήμερα, σχεδόν τα πάντα έχουν μέσα ελαστάν ή φτιάχνονται  από κάποιο είδος ζέρσεη. Οπότε, τι κάνουμε; Συμβιβαζόμαστε. Τα φοράμε με άσπρο τζην ίσιο (όχι  κολλητό), αν είναι δυνατόν από ακατέργαστο ντένιμ, με ομοιόμορφα γαζωμένο στρίφωμα, και ένα αμάνικο πουκάμισο από ποπλίνα, μονόχρωμο ή με μικρές ρίγες/πουά στο ίδιο χρώμα με τα σκουλαρίκια. Βάζουμε το πουκάμισο μέσα από το τζην, ένα φουλάρι στα μαλλιά αντί για κορδέλα, μεγάλα γυαλιά ηλίου κι είμαστε έτοιμες για βόλτα, σωστά ντυμένες.

Αυτό είναι όλο.

Vintage jewelry: the point is the line

The best way to style a vintage item is the way it was worn at the time it was in fashion. If you cannot do that, then you can improvise but keep in mind the principals of its contruction and don't deviate a lot from them.

Here we have 3 pairs of semi-hoops of 1978 in graduating sizes in black/red/white, made of highly polished hard plastic, in a very crisp geometric line, without metal findings showing. They look very versatile, but they are not if you want to fully benefit from their line: they are made of plastic, which means they are not suitable for winter, they are too geometric, which means not good with flower prints, they shine, which means not the proper earring for sand-washed and distressed fabrics. They are meant for city wear. What you need are clothes in clear lines, made from fabrics that don't cling to the body (if not stiff enough to hold an ironed pleat), in solid colors or equally geometric prints.

The problem is that it is quite difficult to find clothes like that today, almost everything has elasthan in it, or it is made from some kind of knit. So, what can we do about it? We compomise.  We wear those earrings in 2018 with white jeans in straight line (not skinny), if possible from raw denim, neatly hemmed and a sleeveless popeline shirt of a suitable solid color, or stripes/dots in the color of the earring. Wear the shirt tucked-in, put a scarf as a head band, your big sun-glasses and you are good to go, properly dressed.  

That's all.

Η λάμψη του 1950.

Κάθε τρεις και τόσο η μόδα αλλάζει άποψη για το πώς πρέπει να ντυνόμαστε. Αυτό είναι απολύτως λογικό, ποιός θέλει να βαριέται; Όμως αν περάσουν πραγματικά αρκετά χρόνια ή συμπέσει μια ανεξήγητη αλλαγή στα κέφια, μπορεί να τύχει οι ίδιοι οι στυλίστες να ανακηρύξουν παράλογο τον τρόπο που ντυνόμασταν παλιότερα, κάνοντας ενίοτε το ίδιο ακόμα και για τους κανόνες της κομψότητας, θεσπίζοντας έτσι νέους κανόνες.

Σε ό,τι με αφορά ένας κανόνας κομψότητας χρειάζεται να αποδειχτεί από τον χρόνο ότι αξίζει να λέγεται "κανόνας". Διατηρώ επίσης το δικαίωμα να αποφασίζω με το δικό μου μυαλό τι είναι κομψό και τι όχι, γι αυτό ακολουθώ τους κανόνες κομψότητας του 1950 και κρίνω πως ισχύουν όλοι ακόμα και σήμερα. 

Ένας από τους νέους κανόνες που αγνοώ τελείως είναι εκείνος που λέει πως δεν επιτρέπεται να φοράμε κοσμήματα σε σετ, τα γνωστά ως "συνολάκια". Φυσικά επιτρέπεται,  εάν νομίζουμε πως αυτό θα φτιάξει ένα καλύτερο τελικό αποτέλεσμα. Η "βαρεμάρα" δεν πηγάζει από το ότι τα κοσμήματα είναι σετ, πηγάζει από την έλλειψη κριτικής σκέψης που καταλήγει καμιά φορά σε μια ατέλειωτη και κουραστική επανάληψη των ίδιων στοιχείων σε ένα ντύσιμο. Στην φωτογραφία βρίσκεται ένα παράδειγμα ενός σετ φω-μπιζού του 1950 με πράσινα στρας (ένα ζευγάρι σκουλαρίκια με κλιπ και η καρφίτσα τους) που χρησιμοποιώ πάντα ως σύνολο. Τα φοράω κυρίως με ένα ταγέρ σε απαλό ροζ, όπως επίσης και με ένα κοστούμι σε σκούρο γκρι. Σκοπεύω να συνεχίσω να τα φοράω σε σετ, ως που να σβήσει ο ήλιος. Όταν τα κοιτάζω, δεν βλέπω κάτι βαρετό, βλέπω ομορφιά. 

50s sparkle

     Every now and then fashion changes opinion about how we should dress. This is absolutely logical, who wants to be bored? But given a long period of time or by some weird twist in tastes, there are occasions where the stylists declare irrational the way we used to dress, and some times they do this with the rules of elegance themselves and set new rules. 

     As far as I am concerned a fashion rule needs the proof of time to be called a "rule". I also maintain the right to decide with my own head what it is elegant and what is not. To be honest I am a very stubborn person when it comes to elegance, I follow the rules of the 1950s and I find them valid today all of them. Elegance is not about trends, it's something else entirely, it's the effort to present yourself in a neat way in all occasions and have some consideration for the viewer, not to clutter his vision with too many distracting elements.

      One of the rules I completely ignore is the one that says we cannot wear "matchy-matchy" jewelry. We certainly can if we think this will produce a better outcome for our appearence. Boredom does not come from the "matchy" element, it comes from lack of critical thinking that results to the endless repetition of the same factors in one outfit. This is an example of a 1950s green rhinestone jewelry set (clip-on earrings and a brooch) that I use always on set. I wear it mostly with a soft pink wool suit and a dark grey trouser suit as well. I intend to continue to do so, until the end of time. When I look at it, I don't see boredom, I see beauty.