Τα φθαρμένα, σκισμένα, μισοτελειωμένα ρούχα είναι της μόδας τουλάχιστον εδώ και κάποια χρόνια. Κάποιες τα φοράνε, κάποιες όχι. Πού μπαίνει το όριο στην χρήση αυτών των ρούχων από άποψη κομψότητας;
Α) μπορούμε να αγοράζουμε ρούχα με μισοτελειωμένες ραφές (γαζωμένες με το μέσα προς τα έξω ή με ξέφτια στα στριφώματα) εάν αυτό είναι μέρος του σχεδίου και φαίνεται σχετικά συμμετρικό. Για την ακρίβεια θα σταθούμε τυχερές αν βρούμε τέτοιο ρούχο ραμμένο σε τουίλ ύφασμα δίχρωμο, γιατί το τουίλ μπορεί να γίνει με κλωστές σε δυό χρώματα, π.χ. τα στημόνια σε χτυπητό ροζ, τα υφάδια σε κίτρινο κι όλο μαζί να φαίνεται πορτοκαλί ενώ τα ξέφτια του θα είναι μονόχρωμο κίτρινο ή μονόχρωμο έντονο ροζ, αποτέλεσμα πολύ διακοσμητικό. Μένουμε όμως ως εκεί. Δεν προσπαθούμε να ξεφτίσουμε ένα ρούχο μόνες μας. Χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία από επαγγελματία, θα συνεχίζει να ξεφτίζει κάθε φορά που το φοράμε ή το πλένουμε.
Β) μπορούμε να φοράμε ένα τζιν πραγματικά φθαρμένο, αν είναι το δικό μας από το σχολείο και φθάρηκε πάνω μας. Δεν αγοράζουμε τζιν με ψεύτικη παλαίωση, πάντα φαίνεται ότι η ηλικία τους είναι πλαστή, ειδικά αν είναι πιο "παλιό" από όσων χρονών είμαστε εμείς. Σημειώνω πως ένα τζιν για να λιώσει και να κάνει τρύπες θέλει πάνω από 20 χρόνια πυκνής χρήσης. Δεν φοράμε τζιν σκισμένο, με το κορμί από μέσα ορατό, ακόμα κι αν είναι τα δικό μας. Το δίνουμε για μαντάρισμα ή το ξεφορτωνόμαστε.
Γ) μπορούμε επίσης να αγοράζουμε ρούχα με ένα φαρδύ γαζί διακοσμητικό 2 εκ. πριν το τέλος του υφάσματος, συνήθως σε κοντράστ κλωστή, χωρίς στριφώματα. Είναι έτσι φτιαγμένο επίτηδες, για διακόσμηση. Δεν φοράμε ρούχο με τέτοιο γαζί ακριβώς στην άκρη, δεν είναι για διακόσμηση, είναι προετοιμασία για να γυρίσουμε εμείς το στρίφωμα και να το ράψουμε όπου θέλουμε.
Δ) σε ό,τι αφορά τα πλεχτά, κάθε πλεχτό νέο ή παλιό που έχει μπει στο πλύσιμο, έχει κάνει κόμπους, έχει ξεχειλωμένα λάστιχα, τρύπες, πόντους που "έφυγαν", καψίματα από τσιγάρο, απλούστατα δεν έχει καμιά δουλειά στην ντουλάπα της κομψής γυναίκας. Τα πλεχτά πρέπει να είναι πάντα αψεγάδιαστα.
Η μόνη εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα είναι τα χειροποίητα πλεχτά που μας χάρισε η μητέρα μας. Αυτά τα φοράμε οπουδήποτε εκτός από το εργασιακό μας περιβάλλον, σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκονται, για πάντα. Ο λόγος είναι απλός: αυτά τα πλεχτά δεν είναι ρούχα, είναι δείγματα αγάπης. οι κανόνες κομψότητας δεν ισχύουν στα δείγματα αγάπης.
(υ.γ. οι φωτογραφίες δείχνουν τι δεν φοράμε)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου