Κάθε τρεις και τόσο η μόδα αλλάζει άποψη για το πώς πρέπει να ντυνόμαστε. Αυτό είναι απολύτως λογικό, ποιός θέλει να βαριέται; Όμως αν περάσουν πραγματικά αρκετά χρόνια ή συμπέσει μια ανεξήγητη αλλαγή στα κέφια, μπορεί να τύχει οι ίδιοι οι στυλίστες να ανακηρύξουν παράλογο τον τρόπο που ντυνόμασταν παλιότερα, κάνοντας ενίοτε το ίδιο ακόμα και για τους κανόνες της κομψότητας, θεσπίζοντας έτσι νέους κανόνες.
Σε ό,τι με αφορά ένας κανόνας κομψότητας χρειάζεται να αποδειχτεί από τον χρόνο ότι αξίζει να λέγεται "κανόνας". Διατηρώ επίσης το δικαίωμα να αποφασίζω με το δικό μου μυαλό τι είναι κομψό και τι όχι, γι αυτό ακολουθώ τους κανόνες κομψότητας του 1950 και κρίνω πως ισχύουν όλοι ακόμα και σήμερα.
Ένας από τους νέους κανόνες που αγνοώ τελείως είναι εκείνος που λέει πως δεν επιτρέπεται να φοράμε κοσμήματα σε σετ, τα γνωστά ως "συνολάκια". Φυσικά επιτρέπεται, εάν νομίζουμε πως αυτό θα φτιάξει ένα καλύτερο τελικό αποτέλεσμα. Η "βαρεμάρα" δεν πηγάζει από το ότι τα κοσμήματα είναι σετ, πηγάζει από την έλλειψη κριτικής σκέψης που καταλήγει καμιά φορά σε μια ατέλειωτη και κουραστική επανάληψη των ίδιων στοιχείων σε ένα ντύσιμο. Στην φωτογραφία βρίσκεται ένα παράδειγμα ενός σετ φω-μπιζού του 1950 με πράσινα στρας (ένα ζευγάρι σκουλαρίκια με κλιπ και η καρφίτσα τους) που χρησιμοποιώ πάντα ως σύνολο. Τα φοράω κυρίως με ένα ταγέρ σε απαλό ροζ, όπως επίσης και με ένα κοστούμι σε σκούρο γκρι. Σκοπεύω να συνεχίσω να τα φοράω σε σετ, ως που να σβήσει ο ήλιος. Όταν τα κοιτάζω, δεν βλέπω κάτι βαρετό, βλέπω ομορφιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου