Απο περιοδικό Femmes d'aujourd'hui (Γυναίκες του σήμερα) του 1952 το ταγιέρ για βαρύ Χειμώνα με την πολύ μακριά ζακέτα -"που θυμίζει κοντό παλτό", όπως λέει το περιοδικό.
Το πάνω μέρος είναι μακρύ ως την μέση του μηρού, μπροστά ριχτό και ίσιο, το πίσω φαρδύ που είτε ανεμίζει ελεύθερο, είτε το φάρδος του περιορίζεται χάρη στην μισή ζώνη που κουμπώνει με δυο κουμπιά στις πατ των πλαϊνών ραφών. Γαρνίρεται με γούνα στον όρθιο γιακά και τις φαρδιές μανσέτες.
Η φούστα είναι μακριά ως την μέση της γάμπας, ίσια και κρουαζέ, δηλαδή σταυρωτή. Κουμπώνει με ένα κουμπί στην μέση, πάνω στην πλαϊνή ραφή.
Ναι, σε προηγούμενες δεκαετίες τα σταυρωτά ρούχα, σταύρωναν τελείως, από πλαϊνή σε πλαϊνή ραφή κι επομένως δεν άνοιγαν ποτέ για να αποκαλύψουν το πόδι της γυναίκας. Έπειδή χρειάζονταν τρία μήκη υφάσματος για να φτιαχτεί μια φούστα (δύο φορές το μπροστινό), γίνονταν κοστοβόρα και η χρήση τους ήταν πολύ περιορισμένη. Ομοίως τα σταυρωτά παλτά και οι ρόμπες σπιτιού είχαν δύο πλήρη μπροστινά κλπ. Ήταν όλα είδη πολυτελείας, πολύ δαπανηρά, ωστόσο η ζέστη που προσέφεραν ήταν αξεπέραστη κι αντιστάθμιζε το κόστος τους.
Μπορούμε εύκολα να κάνουμε μια σύγκριση με το σήμερα, που οι κρουαζέ φούστες των καταστημάτων μετά βίας σταυρώνουν δέκα πόντους στην μέση του μπροστινού φύλλου και να καταλάβουμε η τσιγγουνιά σε πρώτες ύλες των κατασκευαστών, σε ποιό σημείο οδήγησε τα ρούχα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου