Από το περιοδικό Petit Echo de la Mode του 1929 μας έρχεται το σκίτσο με τα δύο κοντά βραδινά φορέματα.
Τα φορέματα γίνονται βραδινά εξαιτίας της διακόσμησής τους και του υλικού τους. Είναι και τα δύο μεταξωτά, μακρόταλα, και κατάλληλα για χορό κυρίως: το αριστερό έχει όλη του την διακόσμηση στην πλάτη, οπότε φαίνεται περισσότερο όταν η γυναίκα είναι όρθια κι οι θεατές βλέπουν το πίσω μέρος της, ενώ το δεξί έχει όμοιο πάνελ από κεντημένη δαντέλα στο μπροστινό και πίσω μέρος του κορμού και λοξά κομμένα πανό που ίπτανται σε κίνηση, μόνο στο πίσω μέρος του.
Στο τέλος της δεκαετίας του 1920 τα βραδινά φορέματα ήταν περίπου όπως αυτά τα δυο. Σε σπάνιες περιπτώσεις κατέβαιναν χαμηλά ως τον αστράγαλο κι επίσης σε ελάχιστες περιπτώσεις ήταν καλυμμένα εξ ολοκλήρου με φράντζες από χάντρες -όπως βλέπουμε σήμερα στις αποκριάτικες στολές που μιμούνται τα '20s. Απλούστατα δεν υπήρχαν οι κατάλληλες περιστάσεις για να ευδοκιμήσουν τέτοια ρούχα. Οι στάρ του Χόλυγουντ φορούσαν στις πρεμιέρες μάξι φορέματα, σε κάποια επίσημα γκαλά έχουμε δει φωτογραφίες με φορέματα όλο χάντρα, όμως οι πλειοψηφία του πληθυσμού ακολουθούσε πιο λογικές λύσεις. Το κοντό μήκος ήταν η μεγάλη αγάπη των γυναικών, ειδικά των λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων των πόλεων.
(υ.γ έχω δει προσωπικά φωτογραφία γάμου γνωστής μου κυρίας στα 1928 με νυφικό κοντό, που στο μέσον εμπρός ανέβαινε κι άλλο, με αποτέλεσμα να φαίνεται όλο το γόνατο, κάτω από την κάλτσα φυσικά)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου