Από το περιοδικό Le petit Echo de la Mode, 7 Ιουλίου 1929 παίρνουμε πληροφορίες για τα χτενίσματα των κοριτσιών του Δημοτικού και του Λυκείου της εποχής (συν δύο για αγόρια).
Βλέπουμε ότι ικανοποιούνται όλα τα γούστα, τόσο τα κορίτσια που θέλουν να διατηρήσουν τα μαλλιά τους μακριά, όσο κι εκείνα που προτιμούν το ρεύμα της μόδας -τα πολύ κοντά μαλλιά. Σε όλες τις περιπτώσεις τα μαλλιά βρίσκονται υπό έλεγχο και ποτέ δεν τα συναντάμε ελεύθερα, στην φυσική τους κατάσταση.
Ψηλά δεξιά κι αριστερά, κοτσίδες που στην μια περίπτωση τυλίγονται σε ένα μικρό σινιόν πάνω από το κάθε αυτί, ενώ στην άλλη περνούν από τον αυχένα και στερεώνονται στην απέναντι πλευρά.
Αμέσως από κάτω, χτενίσματα για πολύ επιμελή κι υπομονετικά άτομα. Αριστερά τα μαλλιά της Seraphine πρώτα στερεώνονται με "φιογκάκια" υφασμάτινα, δηλαδή τυλίγονται γύρω από χοντρές λωρίδες ύφασμα και μένουν τυλιγμένα έως ότου στεγνώσουν, σχηματίζοντας μπούκλες. Έπειτα, χτενίζονται καλά προς τα πίσω κα στερεώνονται με δυο πλατιά χτενάκια, αφήνοντας το πάνω μέρος και τα πλαϊνά ίσια, με τις κοντές μπούκλες ελεύθερες μόνο πίσω. Δεξιά μια εκδοχή μεσαίου καρέ που καλύπτει τους λοβούς, με όλο το πάνω μέρος στερεωμένο πίσω με μια φαρδιά μπαρέτα.
Στο κάτω μέρος της σελίδας αριστερά ένα ακόμα χτένισμα για κορίτσι, με πολύ κοντό καρέ που η μεσαία του τούφα γίνεται μπουκλίτσα (θυμίζοντας τα προφιλ σε πίνακες του 1830, όπως λέει το περιοδικό) και δίπλα δυο χτενίσματα με μπούκλες για αγόρια, που ΔΕΝ επιτυγχάνονται με φυσικό μαλλί. Το χτένισμα το Bayad φτιάχνεται με φιογκάκια, ενώ του Jean louis με σίδερο κατσαρώματος στο πάνω μέρος, διατηρώντας τα πλαϊνά ίσια όπως είναι το φυσικό του νεαρού.
Να λοιπόν που τα χτενίσματα των κοριτσιών αλλά και των αγοριών του 1929 δεν ήταν καθόλου απλά και φυσικά, όπως νομίζουμε σήμερα. Αντιθέτως είχαν πολύ πιο πολύπλοκες διαδικασίες, από τα απλά ζελέ και τις πομάδες που χρησιμοποιούν τα παιδιά κι οι έφηβοι του 2021.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου