Χοντρά χειμωνιάτικα υφάσματα και ζεστά χρώματα για τα πανωφόρια σε ριχτή γραμμή του 1954. Τα δύο σε μπεζ αποχρώσεις είναι σπορ, με μεγάλες εξωτερικές τσέπες και ύφασμα με ανακατεμένα χρώματα (το ένα μελανζέ, το άλλο τουήντ). Το πορτοκαλί πανωφόρι βρίσκεται ανάμεσα στο σπορ και το καλύτερο ρούχο, ενώ το κόκκινο σκούρο με τις γούνες σε διακόσμηση καλλιτεχνική, επιλέγεται από τις πιο απαιτητικές γυναίκες.
Τα ριχτά ρούχα ήταν μια μεγάλη στροφή στο εξωτερικό ντύσιμο. Από το 1948 (New Look) η γραμμή που ήταν στενή από τον ώμο έως και την μέση (μαζί με το μανίκι) επικρατούσε. Μετά οι γυναίκες καταρχάς την βαρέθηκαν, έπειτα διαπίστωσαν ότι δεν είναι πολύ βολική, γι αυτό όχι απλώς την εγκατέλειψαν τελείως, αλλά έφτασαν στο άλλο άκρο: παλτά που δεν μπορούσες να μαντέψεις πού βρίσκεται το σώμα. Το ριχτό πανωφόρι συνέχισε ακάθεκτο την πορεία του έως και το 1960, οπότε άρχισε σιγά-σιγά να μαζεύει κι έφτασε έως το 1970 στα εφαρμοστά πανωφόρια που έδειχναν και την ελάχιστη κοιλίτσα, γοφούς λίγο πιο μεγάλους από το ιδανικό για κάθε μέγεθος κλπ.
(φωτό La mode de Pinktag)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου