Δημιουργώντας την μικρή μέση.

 

Έχουμε μιλήσει κι άλλες φορές στο παρελθόν για την μικρή μέση στην σιλουέτα του 19ου αιώνα, αυτήν που ανήκει στο σώμα κλεψύδρα, ή ακόμα χειρότερα αυτό που αποκάλεσαν "μέση της σφήκας " (wasp waist). Είπαμε ήδη αναλυτικά πως η πολύ μικρή μέση δεν ήταν πραγματική, ούτε ο κορσές μπορούσε να τροποποιήσει ριζικά το σώμα και να το μετατρέψει σε αυτό που βλέπουμε στα σκίτσα και τις φωτογραφίες. Ολες οι εικόνες μικρής μέσης ήταν αποτέλεσμα  βοηθημάτων που πρόσθεταν πόντους τόσ πάνω όσο και κάτω από την μέση . Τα σώματα των γυναικών μέσα από τα ρούχα ήταν περίπου σαν τα σημερινά σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας. Τα φορέματα που διασώζονται από το παρελθόν και βρίσκονται σε Μουσεία, έχουν σε γενικές γραμμές μέση από 26-32 ίντσες, δηλαδή από 66-82 πόντους. Οι κορσέδες που επέζησαν είναι από 20-26 ίντσες, αλλά είχαν κορδόνια και φοριόταν συνήθως με 8 πόντους κενό στο σημείο του δεσίματος. 

Την Μέση σφήκας και την σιλουέτα-κλεψύδρα μπορούν να αποκτήσουν σήμερα οι γυναίκες μόνιμα με την βοήθεια των πλαστικών εγχειρήσεων ή προσωρινά, με τους παλιούς τρόπους, κι εδώ βλέπετε ένα παράδειγμα. Στην φωτογραφία μας το μοντέλο Catherine McNeil από την Αυστραλία σε επίδειξη Υψηλής Ραπτικής του 2008 για τον οίκο John Galliano, φοράει ρούχο που μοιάζει με αυτά του 1870-1910. Ο κορμός της από τους ώμους ως την μέση φαίνεται να μικραίνει απίστευτα και να καταλήγει σχεδόν σε τριγωνάκι πάνω από τον αφαλό της. 

Η Catherine McNeil είναι ένα μοντέλο όπως τα περισσότερα, πολύ λεπτή, χωρίς μέση- στήθος- γοφούς. Δεν έχει πουθενά καμπύλες, όπως βλέπετε στις φωτογραφίες με μαγιό όπου φαίνεται το σώμα της μπροστά και πίσω. Επιπλέον , εκ φύσεως δεν έχει σωματότυπο κλεψύδρας, αλλά παραλληλόγραμμο (rectangle body type).

Κι όμως, με τις έξυπνες προσθήκες του τεράστιου γιακά και της ενισχυμένης* μπάσκας στο σακάκι της, η McNeil όταν περπατάει στην πασαρέλα του Γκαλιάνο, φαίνεται σαν να πήδησε κατευθείαν από το 1870 στο σήμερα. 

Ετσι λοιπόν, ας μην στεναχωριόμαστε καθόλου για την δική μας μέση των 75 πόντων. Είναι σήμερα κι ήταν πάντα, πολύ συνηθισμένη. 

(* ενισχυμένη μπάσκα, εδώ σημαίνει ενισχυμένη με μια σειρά από εσωτερικές οβάλ βάτες που ράβονται η μία πάνω στην άλλη και μικραίνουν προς τα πάνω, δημιουργώντας έτσι μια καμπυλωμένη μπάσκα, σταθερή, όπως εκείνη στο κοντό σακάκι New Look του Dior του 1948. Στο 1ο σχολιο το σακάκι του Dior, που αν το προσέξετε αρκετά θα καταλάβετε την ενσωματωμένη καμπυλωτή ενίσχυση από την μέση και κάτω.)