Με έμπνευση από την Βικτωριανή εποχή

 

Δεν μπορώ να βρω έτοιμα Βικτωριανά ή Εδουαρδιανά ρούχα, γι αυτό τα φτιάχνω μόνη μου. Χρησιμοποιώ  κυρίως υφάσματα 50 ή 70 ετών από φυσικές ύλες και τρέσες που φτιάχτηκαν ακόμα και το 1910. Ράβω σχεδόν τα πάντα στο χέρι, αφού προηγουμένως κατασκευάσω το πατρόν. 

Εδώ μια φούστα που δεν έχουμε συνδέσει πραγματικά με το 1900, κι όμως υπήρχε. Είναι ασύμμετρη, έχει γύρω-γύρω κουφόπιετες και στο ένα μπροστινό μέρος, ένα ντραπέ φτιαγμένο με πιέτες λοξές -σχεδόν οριζόντιες. Αυτό του είδους το ασύμμετρο ντραπέ , ήταν αρκετά κοινό γύρω στο 1880. Οι κυρίες το τοποθετούσαν στο πλαϊνό εμπρός και πίσω μέρος της φούστας τους στερεώνοντάς το με κουμπιά, ή μόνο στο μπροστινό (αλλά κυρίως μόνο στο πίσω μέρος) στερεώνοντάς το σταθερά με βελόνα και κλωστή, ώστε να μπορούν να κάθονται πάνω του χωρίς να τσαλακώνει.  Φυσικά οι φούστες τους είχαν από κάτω μεσοφόρια μαλακά ή σκληρότερα, που αύξαναν τον όγκο του ρούχου. Τα μεσοφόρια χρειάζονται και σήμερα τουλάχιστον για λειτουργικούς λόγους -αντί του κομπιναιζόν. 

Η συγκεκριμένη φούστα έχει φάρδος 2.80 στο στρίφωμά της κι είναι φτιαγμένη από μαυρόασπρο υφαντό βαμβακερό του 1950, που έχει πού και πού πιο χοντρή ίνα. Φαίνεται Βικτωριανή ή πρωτοποριακή ανάλογα με τα υπόλοιπα ρούχα κι αξεσουάρ που την συνοδεύουν. 

Το πίσω μέρος είναι εδώ