Από το τεύχος του Χειμώνα 1953-1954 του τετραμηνιαίου περιοδικού Eclair coupe Paris, βραδινά φορέματα για πολύ επίσημες περιστάσεις, συγκεκριμένα για τελετές. Επειδή οι τελετές είναι μια ειδική περίσταση, ας πούμε λίγα για το επιτρεπτό και το απαγορευμένο της ένδυσης στην Ευρώπη της δεκαετίας του 1950, το οποίο είναι τελείως αντεστραμμένο το 2023.
Το πρωτόκολλο καλής συμπεριφοράς τότε, όριζε πως τα μάξι φορέματα και τα μεγάλα ντεκολτέ ήταν επιτρεπτά για τις μεγαλύτερες γυναίκες και τις παντρεμένες, δηλαδή αυτές που ζούσαν ζωή με πλήρεις ευθύνες ενηλίκων.
Για την νέα κοπέλα λοιπόν κατάλληλο για τελετή θεωρείται το μίντι φόρεμα στο χρώμα του μελιού δεξιά, που έχει καλυμμένο το ντεκολτέ και τα μπράτσα της.
Για τις μεγαλύτερες γυναίκες οι επιλογές είναι όλες ανοιχτές, καθώς και οι υπερβολές, π.χ οι χτυπητές λεπτομέρειες όπως είναι τα μαύρα ρέλια στον τεράστιο γιακά και την φούστα, ή τα πολλά μέτρα ύφασμα όπως στο κίτρινο φόρεμα, το οποίο επιπλέον έχει μια μικρή ουρά.
Εάν παρατηρήσετε, η νέα κοπέλα φοράει καρφίτσα με λουλούδια στην μέση και στον λαιμό της, αλλά όχι κοσμήματα. Πράγματι η χρήση κοσμημάτων ήταν προνόμιο που αποκτούσαν οι γυναίκες μεγαλώνοντας.
Σε όσες ήταν κάτω από 21 χρονών επιτρεπόταν ένα μικρό ζευγάρι σκουλαρίκια πέρλες σποραδικά (όχι στο σχολείο) και ο θρησκευτικός σταυρός για τις χριστιανές.
Για τις γυναίκες που ήταν νέες αλλά πάνω από 21, επιτρεπτή ήταν μια σειρά μαργαριτάρια.
Για τις 7 σειρές μαργαριτάρια έπρεπε να έχεις φτάσει τα 70.
Τα μπριγιάν σε ηλικία κάτω των 40 θεωρούνταν το άκρον άωτο της κακογουστιάς και της επίδειξης -με εξαίρεση το δακτυλίδι του αρραβώνα που αν τυχόν είχε μπριγιάν φοριόταν, ωστόσο μαζί με την βέρα, επομένως σαν σύμβολο του γάμου, όχι σαν κόσμημα.
Οι γούνες επίσης δεν επιτρέπονταν σε νεαρά άτομα, μόνο σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις ένας μικρός γιακάς στρογγυλός, από ζώο με κοντό πέλος τριχώματος, πάνω σε παλτό. Ο γιακάς αυτός ήταν κατά κάποιο τρόπο "παιδικός" σε σχέση με τους μεγάλους οβάλ που κάλυπταν και το στήθος των ενήλικων γυναικών -πόσο μάλλον σε σχέση με τις εσάρπες, τις ετόλ, τα πανωφόρια από γούνα.
Αυτοί οι περιορισμοί ίσχυαν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης κι ήταν αυστηρότεροι σε όσες είχαν έντονο θρησκευτικό συναίσθημα, π.χ στην Ισπανία.
Στις ΗΠΑ τα πράγματα ήταν διαφορετικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου