Το 1933 ήταν λίγα πράγματα γνωστά για την εκτροφή των ζώων με γούνα, γι αυτό ήταν αρκετά κοινό φαινόμενο ο σχεδιασμός επίσημων πανωφοριών από αληθινή γούνα. Σήμερα αυτό είναι απαράδεκτο.
Κατά την γνωμη μου η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην δεκαετία του 1930 και του 2020 που διανύουμε, δεν είναι η ηθική στην χρήση της γούνας, αλλά η διαφορά στην κομψότητα των μοντέλων μεταξύ των δύο εποχών. Οι μεγάλοι οίκοι είχαν κάποτε ειδικευμένους τεχνίτες υψηλής κατάρτισης και έκαναν ό,τι μπορούσαν ώστε να μετατρέψουν το αρκετά χοντρό και εν μέρει άκαμπτο δέρμα του ζώου (μαζί με τις τρίχες) σε κολακευτικό για την γυναικεία σιλουέτα ρούχο.
Αυτό δεν υπάρχει πια, οι σύγχρονες μόδες σε ψεύτικη γούνα απαιτούν ελάχιστη γνώση ραπτικής, τα ρούχα από γούνα αποτελούνται από χοντροειδή τετράγωνα ίσια ραμμένα μεταξύ τους, και οι γυναίκες συχνά μοιάζουν σαν να βγήκαν από σπηλιές της εποχής του λίθου -απλώς, φορώντας πιο εξελιγμένα παπούτσια.
Στο σκίτσο μας σελίδα του Modes et Travaux Δεκεμβρίου 1933, με επίσημο πανωφόρι από γούνα με λεπτό πέλος. Ο κορμός είναι σε καφέ χρώμα και έχει όρθιες πένσες στην περιοχή των πλευρών. Ο όρθιος γιακάς επιλέγεται σε λευκό χρώμα και οι δυό άκρες του κατασκευάζονται μακριές ώστε να σχηματίζουν φιόγκο. Το μήκος δεν είναι υπερβολικό, γι αυτό το μοντέλο μας μπορεί να χρησιμέψει ως βραδινό ένδυμα με τα κατάλληλα ρούχα, αλλά και ως πρωινό ημίπαλτο πάνω από μπουκλέ φούστα και ζεστό πουλόβερ.
(φωτό κι διακόσμηση σκίτσου La mode de Pinktag)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου