Πιε-ντε-πουλ και λαχανί

 

Το ασπρόμαυρο πιέ-ντε-πουλ είναι ένα κλασικό μοτίφ στην ύφανση ή σε εμπριμέ, που φοριέται επί 80 χρόνια, γι αυτό είναι μια ασφαλής λύση σε όποιον θέλει να φορέσει μη μονόχρωμο ρούχο. Φοριέται μόνο του αλλά επίσης συνδυάζεται όμορφα με πολλά έντονα χρωματα, δίνοντας ένα καλό αποτέλεσμα. Το πρόβλημα είναι πως επειδή είναι ήδη ασφαλής λύση ως μοτίφ, εάν συνδυαστεί με το κόκκινο που είναι το πιο πολυφορεμένο έως σήμερα, παραείναι ασφαλές και γίνεται βαρετό. Στον χώρο της κομψότητας είναι σοβαρό αμάρτημα να είσαι βαρετός.

Για σήμερα λοιπόν ασπρόμαυρο πιε-ντε-πουλ και λαχανί. 

Το παλτό που έχω φορέσει μιά προηγούμενη  φορά, είναι oversize και σε γραμμή τουλίπας του 1960. Tulip ονομάζεται η γραμμή που δεν έχει βάτες, φαρδαίνει στο στήθος και την περιφέρεια, αλλά στενεύει πάλι προς τα γόνατα. Αυτό το παλτό έχει επίσης πέτα γιακά, ένα μόνο κουμπί και ίσια μανίκια.

Η tulip συνδυάζεται μόνο με στενά ρούχα στο κάτω μέρος του σώματος. Γι αυτό ως κάτω ένδυμα,  ίσιο παντελόνι σε ασπρόμαυρο πτι-καρό που στενεύει προς τον αστράγαλο, με τσάκιση, κάπως κοντό ώστε να φαίνεται το παπούτσι.

Ως εσωτερικό άνω ένδυμα, αυθεντική ζακέτα του 60 με ανάγλυφη πλέξη, σε ίσια γραμμή, όρθιο γιακά και σχετικά μεγάλα κουμπιά, φορεμένη αντί μπλούζας. 

Για παπούτσια, μπότα αστραγάλου. Η μπότα είναι λαχανί με απλικέ μαύρη μύτη, σε γραμμή στενή και μέτριο ύψος. Το τακούνι είναι ξύλινο και πρωτότυπο σε σχήμα, δηλαδή τετράγωνο προς τα πίσω και οβάλ προς την μύτη, στενότερο προς την φτέρνα, φαρδύτερο προς το πάτωμα.

Η τσάντα είναι ώμου, μονόχρωμη, μαλακιά, μεγάλη, λαχανί.

Σήμερα που έχω μαζέψει και τα μαλλιά μου, φοράω δυο μεγάλα σκουλαρίκια που είναι γεωμετρικά όπως το πιε ντε πουλ, όμως όχι πάλι λαχανί -το φορέσαμε αρκετά σε τούτο το σύνολο- αλλά σε μια σειρά από άλλα φωτεινά χρώματα, που νομίζω κάνουν μια μικρούλα ευχάριστη έκπληξη κοντά στο πρόσωπο. 

Ορίστε λοιπόν το σημερινό μου σύνολο, το οποίο επιδιώκω να φαίνεται δροσερό και φρέσκο. Ελπίζω να σας αρέσει. Θα τα πούμε σύντομα με ένα άλλο σύνολο.