Από την δεκαετία του 1930 πατρόν για ράψιμο και ταυτόχρονα κέντημα.
Το 1ο μοντέλο είναι φτιαγμένο από δίχτυ (ένα υλικό που τότε υπήρχε σε μικρά παραλληλόγραμμα κι έχει δικές του βελονιές με τις οποίες γεμίζουν τα κενά δημιουργώντας ένα και πάλι διαφανές ρούχο).
Το 2ο μοντέλο έχει μονόχρωμο κέντημα σε χρώμα κοντράστ με το ύφασμα.
Στο 3ο μοντέλο κεντιούνται μπορντούρες πολύχρωμες που φαίνονται πιο χαρούμενες σε ανοιχτόχρωμα υφάσματα, αλλά πολύ εντυπωσιακές σε σκουρόχρωμα.
Το 4ο μοντέλο επειδή είναι ζακέτα, έχει περισσότερο κέντημα, με πιο μεγάλα μοτίφ που καλύπτουν επίσης το στρίφωμα, αφού σε αντίθεση με τις μπλούζες, το ύφασμά του επεκτείνεται κάτω από την μέση.
Αξίζει τον κόπο να κεντήσει κανείς μια μπλούζα με τα χέρια του αντί να την πάρει έτοιμη με βιομηχανικό κέντημα; Νομίζω ναι, ειδικά αν θέλει να μεταφέρει τα δικά του μοτίφ, π.χ. αυτό που δανείζεται από ένα μαξιλάρι των προγόνων του. Το ιδιόχειρο κέντημα είναι ακόμα ο καλύτερος τρόπος να διαιωνίσεις τις χειροτεχνίες της μαμάς και της γιαγιάς σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου