1931, κοστούμι δωματίου

 

La mode illustrée, 1931 και σύνολο δωματίου (parure d' intereur). 

Τι είναι το σύνολο δωματίου; Είναι η απόλυτη πολυτέλεια στην γκαρνταρόμπα, ένας άριστος τρόπος να περιποιηθείς τον εαυτό σου, να τον καλομάθεις. Δεν είναι πυτζάμα, ούτε ρούχο για να δέχεσαι επισκέπτες. Είναι αυτό που φοράς όταν διαβάζεις, πίνεις τον καφέ σου, ακούς μουσική και γενικώς είσαι ξύπνια αλλά ούτε εργάζεσαι, ούτε βρίσκεσαι στον ίδιο χώρο με άλλους. 

Δεν μπορούν αυτά όλα να γίνουν με τις πυτζάμες ή με ρούχα κανονικά, π.χ. περιπάτου; Μπορούν, αλλά οι πυτζάμες είναι από πιο λεπτό ύφασμα επειδή είμαστε κάτω από τα σκεπάσματα, ενώ τα κανονικά ρούχα είναι κάπως πιο σκληρά και άβολα. Τα κοστούμια δωματίου ράβονταν από χοντρά σατέν ή κρεπ σατέν (ένα θαυμάσιο ύφασμα, το εσωτερικό του σατέν, το εξωτερικό ματ), κρατούσαν αρκετά καλά την φόρμα τους και τσαλάκωναν λίγο. 

Στις τηλεοπτικές σειρές μυστηρίου Miss Fisher murder mysteries και Miss Bradley, που διαδραματίζονται ανάμεσα στο 1925 και το 1935 κι έχουν εξαίρετα κοστούμια (ιστορικώς ακριβή) μπορείτε να δείτε πολλά κοστούμια δωματίου πάνω στις ηρωϊδες. 

Το ερώτημα είναι ποιά μπορεί να φορέσει τέτοια ρούχα; Τότε όπως και τώρα, υπήρχαν γυναίκες που ζούσαν μόνες, εργάζονταν ή είχαν κάποιο εισόδημα, και διέθεταν δικό τους σπίτι (ή ένα δωμάτιο μέσα στο σπίτι των γονιών τους). Αυτές τις καθημερινές μοναχικές ασχολίες της χαλάρωσης και της αυτοσυγκέντρωσης τις έκαναν με τα κατάλληλα ρούχα, εκείνα που τους επέτρεπαν άνεση, αλλά δεν τους έδιναν την εντύπωση πως ήρθε η ώρα για ύπνο. 

Το ρούχο δωματίου της φωτογραφίας είναι παρμένο από την καλύτερη εποχή για τις γυναίκες, τότε που ο γυναικείος πληθυσμός είχε βγει στην εργασία, σπούδαζε, συνδικαλιζόταν, απεργούσε, είχε κερδίσει αρκετά δικαιώματα στην δημόσιο χώρο, δοκίμαζε συμμετοχή στα αθλήματα, οδήγηση, αεροπλοϊα και ταυτόχρονα είχε πρόσφατες τις αναμνήσεις για την περιποίηση του εαυτού, εξωτερικά και εσωτερικά.  Οι γυναίκες είχαν πολύ υψηλά επίπεδα αυτοεκτίμησης, τότε. Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος τα άλλαξε όλα. Με το τέλος του επήλθε μια οπισθοδρόμηση στα ήθη. Επαινέθηκε η οικογένεια, τα πολλά παιδιά, τα επιτυχημένα κουλουράκια, οι πυτζάμες με το ίδιο μοτίφ για όλη την οικογένεια. Η αξία της γυναίκας ως μεμονωμένης προσωπικότητας, υποβαθμίστηκε. 

Ωστόσο ρούχα δωματίου συνέχισαν να παράγονται έως  και την δεκαετία του 80, σε όλες τις χώρες -και την Ελλάδα. 

(φωτό κι επιχρωματισμός του μαυρόασπρου σκίτσου La mode de Pinktag)