Το ηλιόλουστο κίτρινο

Μια που οι καλοκαιρινές μέρες δεν έχουν τελειώσει, ένα σύνολο για σήμερα κυρίως σε κίτρινο. Τα παπούτσια, το παντελόνι, το γιλέκο,  είναι όλα κίτρινα. Το πουκάμισο (ένα τσαλακωμένο μεταξωτό) είναι ανοιχτό  γαλάζιο όπως και το σακίδιο. Το γιλέκο έχει διπλό υλικό, από πάνω ένα αραιοπλεγμένο γαλάζιο μοχέρ νήμα, από κάτω ένα πυκνο-υφασμένο λίγο μακρύτερο τούλι κίτρινο,  από το οποίο γίνονται και τα ρέλια γύρω στον λαιμό και την μασχάλη. 

Το κίτρινο δεν είναι της μόδας εδώ και αρκετές σαιζόν, όπως αντίστοιχα δεν είναι της μόδας το μπλε για τον Χειμώνα, πάλι εδώ και αρκετές σαιζόν. Γιατί λοιπόν το χρησιμοποιώ, δεν έχω άλλες λύσεις; Ασφαλώς κι έχω, ο σύζυγος, εγώ και το παιδί κοντεύουμε να βγούμε έξω από το σπίτι για να χωράνε τα δικά μου ρούχα μέσα. Το φοράω επίτηδες, σαν μια μορφή αντίστασης σε αυτήν την παντοδυναμία της μόδας που αποφασίζει και επιβάλλει την μια χρόνια όλοι να ντύνονται σε πράσινο χτυπητό, αλλά την άλλη σε πράσινο λαδί. 

Είναι πολύ υποτιμητικό για εμάς το ότι όλοι μαζί την μια σαιζόν τρελαινόμαστε για το κόκκινο της φράουλας, αλλά την επόμενη μας φαίνεται "πολύ ψυχρό" και "πιο ταιριαστό στα χρώματά μας" το κόκκινο της ντομάτας. Έτσι λοιπόν κάθε σαιζόν εκτός από ό,τι άλλο φορέσω, χρησιμοποιώ ρούχα σε ντεμοντέ χρώματα για να θυμίζω σε όλους ότι αυτά τα χρώματα ακόμα υπάρχουν κι είναι όμορφα.