Το αντρικό ντύσιμο στο Φεστιβάλ Κανών

 

Το καθήκον των ανδρών στις επίσημες εκδηλώσεις είναι πολύ απλό: πρέπει να φορέσουν ένα επίσημο κοστούμι που στην χώρα μας το λέμε σμόκιν, άσπρο πουκάμισο, παπιγιόν, λουστρίνι παπούτσια Οξφορντ και μετά να καθίσεις ήσυχα στην άκρη ώστε να λάμψουν οι κυρίες γύρω σου. Δεν χρειάζεται καμία προσοχή σε τίποτα εκτός από 2 σημεία: το παπιγιόν να παραμένει παράλληλο με τους ώμους, το πουκάμισο να μην φαίνεται κάτω από τα κουμπιά του γιλέκου ή του σακακιού, αλλά μόνο πάνω από τα κουμπιά, προς το πρόσωπο.

Κι όμως αυτό το απλό καθήκον που είναι ίδιο για όλον τον αντρικό πληθυσμό εδώ κι ενενήντα χρόνια, δεν βρέθηκε κανένας γνωστός ηθοποιός να το φέρει εις πέρας στο Φεστιβάλ Κανών. Στις εικόνες ο Κέβιν Κόστνερ, ο Τζέιμς Φράνκο, ο Νίκολας Κέιτζ και ο Ρίτσαρντ Γκηρ, όλοι με σατανικό άσπρο τριγωνάκι πάνω από την ζώνη του παντελονιού και τα παπιγιον για τους 3 πρώτους σε κλίση διαφόρων μοιρών -πάντως όχι ίσια. 

Είχαν σκοπό οι σταρ να στρέψουν την προσοχή του κοινού στην ευαίσθητη περιοχή τους; Όχι, δεν είχαν.

Είχαν σκοπό τα παπιγιον τους να μοιάζουν με

μικρά αεροπλανάκια έτοιμα για απογείωση; Όχι, δεν είχαν.

Τότε τι συνέβη; 

 

 

Συνέβη πως απλούστατα το τζην παντελόνι, το καρό πουκάμισο κι οι φόρμες γυμναστικής που είναι το καθημερινό ντύσιμο και των τεσσάρων ανδρών, δεν σε εκπαιδεύει για κανενός είδος κοστούμι και κανόνες κοστουμιού. Ακόμα κι όταν είσαι υπό την καθοδήγηση του στυλίστα, αλλά όχι υπό την ανά λεπτό επίβλεψη του -όπως γίνεται στις ταινίες που οι στυλίστες είναι παρόντες όλη την ώρα του γυρίσματος- θα βρεις τον τρόπο να χαλάσεις το σύνολο.

Φαντάζεστε αυτοι οι τέσσερις να ήταν στην θέση των γυναικών που πρέπει όχι απλώς να ντυθούν σωστά, αλλά και να διακριθούν για το ρούχο τους;

(Pinktag)