Δυστυχώς οι γυναίκες του ζωγράφου μας φαίνονταν υπερβολικά εξιδανικευμένες, σε κάποιους τουλάχιστον πνευματικούς ανθρώπους της εποχής του. Ο Εμίλ Ζολά τον κατηγόρησε ότι παρουσιάζει τις ηρωίδες του σαν απολαυστικές αλλά αδρανείς κούκλες.
Στον πίνακα που βλέπουμε ο Τουλμούς κάνει ένα τολμηρό βήμα, μας παρουσιάζει μια γυναίκα πολύ δυσαρεστημένη, παρά τον πολυτελή διάκοσμο γύρω της και τα σπάνια ρούχα, και μάλιστα δυσαρεστημένη σε αυτό που θεωρούνταν η σπουδαιότερη μέρα στην ζωή μιας γυναίκας: στον γάμο της.
Ο πίνακας "Η απρόθυμη νύφη " (the reluctant bride) μας δείχνει ένα μεγάλο σαλόνι με την νύφη σωριασμένη στην πολυθρόνα και τρεις φίλες γύρω της. Τα βελούδα κ οι ταφτάδες στα φορέματα είναι τέλεια, το ίδιο κι η ταπισερί στον τοίχο, όμως το μάτι μας δεν μένει πουθενά εκτός από το βλέμμα της νύφης. Είναι φανερό πως δεν είναι καθόλου χαρούμενη, ούτε κι αγωνιά για την μεγάλη στιγμή. Τα χέρια της ακουμπούν σαν παράλυτα στο φόρεμά της και το ύφος της είναι απηυδισμένο. Παντρεύεται κάποιον με συνοικέσιο ενώ ονειρευόταν ένα τρυφερό αίσθημα όπως αυτά που περιγράφουν τα μυθιστορήματα; Έχει ήδη γνωρίσει τον γαμπρό και δεν της αρέσει καθόλου; Θα προτιμούσε να μείνει ανύπαντρη κι εντελώς ελεύθερη; Κάτι από όλα συμβαίνει. Ό,τι κι αν συμβαίνει, είναι απρόθυμη να προχωρήσει στον γάμο, πλην όμως αναγκασμένη από την κοινωνική κατάσταση και την οικογένειά της. Το θέμα έχει τελειώσει, σε λίγο θα παντρευτεί, θέλοντας και μη.
Ειρωνική λεπτομέρεια του πίνακα το μικρό κορίτσι που πίσω από την νύφη δοκιμάζει την νυφική κορώνα μαλλιών κι ονειρεύεται με χαρά τον δικό του γάμο.
O August Toulmouche αγαπούσε τις γυναίκες. Σίγουρα όμως δεν έμενε μόνο στα όμορφα μάτια τους και τις απαλές μπούκλες, Το μάτι του έβλεπε βαθύτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου