Επομένως βλέπουμε σε όλες τις ώρες της μέρας τι φορούσαν το 1929. Τα υφάσματα μονόχρωμα ή με γεωμετρικά μοτίφ, ενώ ακόμα και τα λουλούδια είναι αφηρημένα, όχι ρεαλιστικά όπως ήταν το 1920 και ξανάγιναν από το 1932 και μετά. Η γραμμή των ρούχων είναι παντού σχεδόν κυλινδρική, όλα τα ρούχα ριχτά, η μέση χαμηλά τοποθετημένη για τις γυναίκες και τα κορίτσια. Τα παπούτσια όλων των μικρών ίσια, με μπαρέτες. Τα καπελάκια, απαραίτητο συμπλήρωμα όσων έβγαιναν από το σπίτι τους.
Η γεωμετρία στην εικόνα που εδώ απεικονίζεται στο αποκορύφωμά της, έκανε τον κύκλο της και κούρασε, όπως όλα. Λίγα χρόνια μετά, τα πάντα είχαν σούρες, ντραπέ, βολάν, λουλουδάκια, δαντελίτσες. Ο Ζαν Κοκτό, στενός φίλος της Κοκό Σανέλ, είχε πει πως η μόδα είναι σαν το μαξιλάρι του ύπνου. Μετά από λίγο, μας ζεσταίνει και του αλλάζουμε πλευρά για να δροσιστούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου