Tα περιοδικά ραπτικής και τα φιγουρίνια για μοδίστρες των περασμένων δεκαετιών, έχουν ένα πλεονέκτημα με τα σκίτσα τους έναντι των σημερινών φωτογραφιών: σου επιτρέπουν να επικεντρωθείς στο ρούχο κι όχι στην ομορφιά της γυναίκας που το φοράει. Εχουν όμως κι ένα μειονέκτημα: πολλές φορές είναι μαυρόασπρα, τόσο για λόγους οικονομίας της εκτύπωσης, όσο και για να παρατηρεί καλύτερα ο θεατής το πατρόν. Το χρώμα δεν ήτα απαραίτητο στις πελάτισσες της μοδίστρας τότε, γιατί η κάθε γυναίκα έβλεπε τα χρώματα γύρω της, στις άλλες γυναίκες και στις βιτρίνες.
Ωστόσο οι σημερινές γυναίκες δεν μπορούν να αντλήσουν επαρκείς πληροφορίες για τα χρώματα που ήταν της μόδας κάθε σαιζόν, κοιτώντας μόνο τα σκίτσα. Χρειάζονται μια συνδυαστική γνώση από φιγουρίνια, φιλμ της εποχής και ντοκυμαντέρ (διότι η μόδα του κινηματογράφου είναι ιδανική και δεν αντικατοπτρίζει πάντοτε τις αληθινές τάσεις που φορούσαν οι μεγάλες μάζες).
Στην φωτογραφία μας βρίσκεται ένα σκίτσο του Votre Mode Φεβρουαρίου 1957, που παρουσιάζει δυό μπλουζες για την Άνοιξη. Το σκίτσο ήταν μαυρόασπρο και το επιχρωματίσαμε σύμφωνα με τις τάσεις εκείνης της σαιζόν, που ήταν τα παστέλ. Αριστερά μια γαλάζια μπλούζα σε κρεπ ντε Σιν, ένα χοντρό ύφασμα με κοκκώδη θαμπή επιφάνεια που ήταν κατάλληλο για μικρά ντραπέ -όπως αυτά κάτω από τον ωμίτη- και δεξιά μια μπλούζα από ποπλίνα σε κίτρινο της βανίλιας. Τα παστέλ έμειναν στην μόδα έως την αρχή της δεκαετίας του '60, επειδή ταίριαζαν σε μελαχρινές και ξανθές και έριχναν ένα κολακευτικό φως σε όλα τα πρόσωπα, νεαρά και ώριμα. Ήταν δε τόσο δημοφιλή που κατασκευάστηκαν παπούτσια, τσάντες, καμπαρντίνες, έως και παλτά σε αυτές τις αποχρώσεις.
Εδώ βρίσκεται το πραγματικό σκίτσο του περιοδικού, για να κάνετε μια σύγκριση και να αποφασίσετε μόνες σας ποιό σας χρησιμεύει περισσότερο.
(φωτογραφία περιοδικού, ρετούς κι επιχρωματισμός La mode de Pinktag)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου