Όλες μας ντυνόμαστε με κάποιο συγκεκριμένο στυλ που ταιριάζει στον χαρακτήρα μας και στις δραστηριότητές μας. Ομως συνεχώς από το Δημοτικό και μετά, περνάνε από τον νου μας διάφορες εικόνες του εαυτού μας με διαφορετική εμφάνιση και πράγματα που δεν έχουμε το θάρρος να φορέσουμε, γιατί νομίζουμε πως μας περιμένει η αποδοκιμασία των θεατών. Αυτά που δεν τολμάμε να φορέσουμε δημόσια είναι για την κάθε μία κάτι διαφορετικό, π.χ σορτς, καπέλα, πολύ μεγάλα κοσμήματα, ρούχα άλλων εποχών ή άλλων πολιτισμών, χτενίσματα περίεργα, ορατές τρίχες στα πόδια.
Η ζωή όμως είναι μικρή. Είναι θλιβερό να φτάνει κάποια 80 χρονών και να μετανιώνει για τα σορτς που δεν φόρεσε. Χίλιες φορές προτιμότερο να κοιτάζει τις φωτογραφίες του παρελθόντος της και να λέει "μα καλά, πώς το φόρεσα εγώ αυτό;". Υπάρχει μήπως κάποια στρατηγική που θα μας ενθαρρύνει και θα μας επιτρέψει να ταιριάξουμε την εικόνα του εαυτού μας που έχουμε στην φαντασία μας, με αυτήν που βλέπει πραγματικά ο κόσμος;
Υπάρχει κι είναι δοκιμασμένη κι αποτελεσματική. Είναι ένας κύκλος που ξεκινάει από αυτό που μάς είναι πολύ οικείο (τον εαυτό μας και το σπίτι μας), κι η ακτίνα του μεγαλώνει διαρκώς προς το άγνωστο (ανθρώπους και χώρους).
Ας υποθέσουμε πως θέλουμε να φορέσουμε μαντήλια με πολύπλοκα δεσίματα στα μαλλιά. Το μελλοντικό σχέδιο και το όραμα μπορεί να είναι τα τυρμπάν στα μαλλιά, όμως το αρχικό βήμα θα είναι κάτι απλούστερο.
1) Διαλέγουμε ένα απλό μαντήλι, κάνουμε ένα κόμπο ορατό και το φοράμε μέσα στο σπίτι, ώστε να εξοικειωθούμε εμείς με την εικόνα του πάνω μας (και οι δικοί μας, αν μένουμε με άλλους). Αυτό κρατάει όλη την μέρα.
2) Την επόμενη μέρα, βγαίνουμε στο μπαλκόνι και χαιρετάμε τους γείτονες φορώντας το.
3) Την τρίτη μέρα φορώντας το πάντα, πηγαίνουμε ως το περίπτερο της γωνίας, σε νυχτερινή ώρα.
4) Την επόμενη μέρα, βγαίνουμε το πρωί για ψώνια σε ένα μαγαζί με κόσμο αλλά άγνωστους, π.χ. στο σούπερ μάρκετ ή στον φούρνο.
5) Επόμενος στόχος, ένα καφέ της γειτονιάς μας το πρωί, με φιλικό μας πρόσωπο.
6) Ψώνια στην Ερμού επί πολλές ώρες, από μαγαζί σε μαγαζί κι από καφέ σε καφέ, με παρέα.
7) Σειρά έχει ο καφές σε απόγευμα προς βράδυ, με πολλούς φίλους μας μαζί, σε καφετέρια με πολύ κόσμο.
8*) Εάν αυτό που επιθυμούμε φοριέται και το βράδυ, έξοδος σε κλάμπ φορώντας το.
Αυτό είναι όλο. Οκτώ μέρες αρκούν για να εξοικειωθούμε επαρκώς με οτιδήποτε. Εάν δεν νιώθουμε αρκετά άνετα, κάνουμε κάθε βήμα δυό συνεχόμενες μέρες, χωρίς να αφήνουμε πάντως κενό από βήμα σε βήμα. Ας πούμε στον εαυτό μας πως είμαστε σε αποστολή (on a mission). Όταν τελειώσει η αποστολή θα αναπαυτούμε.
Καλή επιτυχία σε όλες μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου