Πολλοί από εμάς αγαπάμε τις αγγλικές ταινίες και τα σήριαλ παλιότερων δεκαετιών, ειδικά αυτά που διαδραματίζονται στην δεκαετία του 1930 και 40 (Πουαρό, Μις Μαρπλ, ο Πόλεμος του Φόυλ, Μις Φίσερ). Ξετρελαινόμαστε με το κοστούμια της εποχής.
Ξετρελαινόμαστε με το δίκιο μας, γιατί οι αγγλικές παραγωγές δίνουν πολλά χρήματα για την αναπαραγωγή των σωστών για κάθε στιγμή ρούχων, όμως δεν συμβαίνει καθόλου το ίδιο με το μακιγιάζ. Το μακιγιάζ σε όλες τις ταινίες και τα σήριαλ είναι λάθος. Φαίνεται πως το σημερινό μάτι του θεατή που είναι ποτισμένο με την αισθητική των 2020s, μπορεί να αποδεχτεί ως όμορφο το μακιγιάζ άλλης εποχής έως ένα σημείο, όχι τελείως. Δεν μπορεί ας πούμε να δεχτεί το λεπτότατο φρυδάκι, σήμερα που τα φρύδια κοντεύουν να μοιάζουν πλήρεις ζωγραφιές πάνω από το πρόσωπο. Δεν μπορεί να δεχτεί βλέφαρο χωρίς eye-liner, παρά το ότι γνωρίζουμε 100% πως το eye-liner δεν παραγόταν καθόλου πριν το 1950. Γι αυτό οι παραγωγοί ταινιών και σήριαλ κάνουν υποχωρήσεις.
Στην εικόνα μας μακιγιάζ από μεσαίο δίφυλλο του Marie Claire στις 7 Ιανουαρίου του 1938. Το μόνο που ξεχωρίζει είναι τα χείλη, τα οποία βάφονται σε κάποια απόχρωση του κόκκινου για οποιοδήποτε χρώμα επιδερμίδας και μαλλιών. Το δέρμα, τα μάγουλα, τα βλέφαρα βρίσκονται σε αποχρώσεις του μπεζ-ροζ που συναντώνται και στην φύση, τα φρύδια λεπτά και οι βλεφαρίδες μαύρες σε όλες τις περιπτώσεις. Αυτό είναι όλο κι όλο το μακιγιάζ, στην ουσία για πάρα πολλές γυναίκες απλώς λίγη διάφανη πούδρα που δείχνει το πρόσωπο βελούδινο διατηρώντας τα δικά του χρώματα κάτω από την πούδρα, συν ένα κραγιόν.
Επομένως όσες αγαπούν το vintage ντύσιμο και το αναπαράγουν που και πού, μπορούν να θυμούνται πως τα κάπως έντονα φρύδια, το contouring και το eye liner είναι ακατάλληλα για το μακιγιάζ έως και το 1949.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου