Εσπαντρίγα, ένα καλοκαιρινό παπούτσι.

 

Η Εσπαντρίγα είναι ένα παπούτσι που πρωτοεμφανίστηκε στην Ισπανία, στην περιοχή των Βάσκων. Είναι κλειστό σαν χειμωνιάτικη παντόφλα, οβάλ στα δάκτυλα, ίσιο στο πέλμα και φτιάχνεται από χοντρό βαμβακερό το σώμα, από στριφογυριστό χοντρό σκοινί η σόλα.

Η εσπαντριγα φορέθηκε από αγρότες, ψαράδες και μοναχούς, διότι ήταν μια οικονομική λύση για την υπόδηση των πολύ φτωχών. Επειδή το πλαϊνό και πίσω μέρος της είναι απλώς ένα ίσιο πανί, ενώ το πόδι έχει καμπύλες, γρήγορα αποκαλύφθηκε το μειονέκτημα της: έβγαινε εύκολα στο βάδισμα κι άφηνε την φτέρνα γυμνή. Οι χρήστες της λοιπόν και ειδικα οι χορευτές του φλαμένκο, βρήκαν την λύση: σε χοντρή βελόνα σακοράφα περνούσαν βαμβακερές λινές κορδέλες, τρυπούσαν το ύφασμα κατά τόπους και πρόσθεσαν κάτι σαν κορδόνι γύρω από το πόδι τους, ασφαλίζοντας έτσι το παπούτσι στο πέλμα.

Η εσπαντρίγα προβλήθηκε στην δεκαετία του 1950 από τον Πάμπλο Πικάσο και τον Σαλβατόρ Νταλί που ήταν Ισπανοί αλλά και κοσμικοί που περιδιάβαιναν τα θέρετρα της Κυανής Ακτής. Γι αυτό υιοθετήθηκε από άλλους κοσμικούς, π.χ. την Γκρέις Κέλι που ζούσε στο Μονακό και τους φίλους της ηθοποιούς του Χόλιγουντ. Ο σκληρός Τζον Γουέιν την φόρεσε και απενοχοποίησε απο την θηλυπρέπεια ένα παπούτσι που έμοιαζε με μπαλαρίνα με κορδέλες, οπότε κι άλλοι Αμερικάνοι άντρες τον ακολούθησαν.

Η εσπαντριγα φοριέται έως σήμερα ίδια, με μόνη προσθήκη στον αρχικό σχεδιασμό της ένα δερμάτινο εσωτερικό πάτο που μπαίνει, βγαίνει, πλένεται κι απορροφάει τον ιδρώτα. Με κορδέλες ή χωρίς, είναι ένα ευχάριστο παπούτσι διακοπών.

Στις εικόνες μας φορώντας εσπαντρίγα η Γκρέις Κέλι, ο Τζον Κένεντι, ο Σαλβατόρ Νταλί και μια κοντινή λήψη σε εσπαντριντρίγες που δείχνει ποιο είναι το πρόβλημα της εφαρμογής στην φτέρνα και πώς αυτό λύνεται με τα κορδόνια.