Παλτά από τον Αύγουστο;

 

Το ξέρετε, στον κόσμο της μόδας όλα γίνονται με προετοιμασία: οι χειμερινές κολεξιόν ετοιμάζονται από το τέλος τη Άνοιξης. Αλλά και σε μικρότερη κλίμακα, στο εργαστήριο της μοδίστρας και τα περιοδικά ραπτικής, συμβαίνει περίπου το ίδιο -σε μικρότερο βαθμό γιατί η μοδίστρα ράβει μόνο για μικρό αριθμό γυναικών κι η ερασιτέχνης μοδίστρα για τον εαυτό της. 

Εδώ λοιπόν βλέπουμε σκίτσα για χειμωνιάτικα παλτά και ημίπαλτα από τεύχος του Modes et Travaux του Αυγούστου 1953, ριχτά, πανέμορφα, με απίθανες λεπτομέρειες και καταπληκτικό styling: φουλάρι, γάντια, καπελάκι, σκουλαρίκια. Οι γυναίκες που αγόρασαν το συγκεκριμένο περιοδικό και το ξεφύλλισαν ήταν  κάτω από τον ήλιο και φορούσαν το μαγιό τους. 

Μα είναι δυνατόν ενώ βρίσκεσαι σε ηλιοθεραπεία να σχεδιάζεις την χειμωνιάτικη γκαρνταρόμπα σου; Κρίνοντας από τον εαυτό μου, και βέβαια είναι. Ακριβώς μόλις περνάει η Πρωτοχρονιά, ονειρεύομαι γαλάζια μπουφανάκια με περίεργα μανίκια, ροζ καμπαρντίνες με πρωτότυπες τσέπες και καταγάλανο ουρανό χωρίς ένα σύννεφο. 

Ναι, ξέρω τι θα μου πείτε: είναι λογικό να μπουχτίζεις από το κρύο, τα κλειστά παπούτσια, τα ρούχα που είναι φορεμένα το ένα πάνω από το άλλο για να σε προστατέψουν κλπ. Όμως πώς είναι δυνατόν να μπουχτίζεις από τον ήλιο και την ζέστη, τόσο ώστε στις 31 Αυγούστου να σχεδιάζεις ρούχα του Χειμώνα; 

Να σας πω: δεν ονειρεύομαι το κρύο, ονειρεύομαι την βροχή. Θέλω στις 1 Σεπτεμβρίου να βρέχει κι εγώ να φορέσω την καμπαρντίνα μου και να περπατήσω στους δρόμους της πόλης, σαν μια σύγχρονη Ώντρεη Χέπμπορν στο "Breakfast at Tiffany's". 

Μεγάλο όνειρο; Το ξέρω. Αλλά τα όνειρα μας κρατάνε ζωντανούς.