Οι ψευδαισθήσεις των Antoni &Alison

 

Αγαπημένο θέμα των σχεδιαστών υψηλής ραπτιικής που σχετίστηκαν με τον σουρεαλισμό -όπως η Ελσα Σκιαπαρέλι- οι ψευδαισθήσεις, δηλαδή τα καπέλα που μοιάζουν με προφίλ γυναίκας, τα τσαντάκια που μοιάζουν με βιβλίο, οι ζωγραφισμένς εικόνες πάνω σε ρούχα κλπ. 

Εδώ το ντουέτο των Antoni &Alison δανείζονται έμπνευση από την Σκιαπαρέλι και φτιάχνουν μια πλεχτή μπλούζα που θυμίζει ποδιά κουζίνας. Εχει τον φιόγκο της και το τσεπάκι της, δοσμένα εντυπωσιακά και με χιούμορ, δηλαδή σε αρνητικό (άσπρο, πάνω σε μαύρο) και φτιαγμένα σαν παιδική ζωγραφιά. 

Αυτό το ρούχο μπορεί να προσθέσει το στοιχείο υψηλής ραπτικής στο ντύσιμο της έφηβης και εκκεντρικότητα στο ντύσιμο της ώριμης γυναίκας. 

Η Olra Kierly και η Chanel

Η μοντέρνα σχεδιάστρια Olra Kierly εμπνέεται από την Coco Chanel. Κοντό σακάκι σε χτυπητό πράσινο με τσεπάκια και φάσες σε κοντράστ χρώμα.  Το φόρεμα μαύρο κι επίσης κοντό, με άσπρη ζώνη, άσπρα κουμπιά κι άσπρη τρέσα γύρω από τον γιακά. 

Μια σύγχρονη μεταφορά των κύριων στοιχείων του λουκ Σανέλ, στο σήμερα. 

1931, δυο μπλούζες

 Άνοιξη του 1931, το περιοδικό Le Petit Echo de la Mode μας δίνει δυο μπλούζες  κατάλληλες για όλες τις ώρες της μέρας, εάν συνδυαστούν με τα σωστά ρούχα. 

Αριστερά γαλάζιο σατέν ζακάρ με πουά. Ριχτό πατρόν με κατακόρυφο κόψιμο έως την ζώνη και λοξό βολάν που βγαίνει από το κόψιμο. Τα μανίκια έχουν κυματιστό τελείωμα κατά μήκος του βραχίονα. Η ζώνη σχηματίζεται από δυο φαρδιές λουρίδες  που περιπλέκονται μεταξύ τους. 

Δεξιά η κίτρινη μπλούζα σε λείο σατέν με βολάν στο ντεκολτέ και στο μανίκι πάνω από τον αγκώνα. Μαύρα κουμπιά από ζαντ και μαύρες χαντρούλες ζαντ σε γεωμετρικό σχήμα κάτω από το στήθος. 

(φωτό και retouche La mode de Pinktag)

1930 καπέλο

 

Le Petit Echo de la Mode, στο ειδικό εξαμηνιαίο τεύχος για καπελα βρίσκουμε αυτό το μοντέλο για πρωινό καπέλο περιπάτου.

Χρώμα ροζ αντικ, φαρδύ γείσο ώστε να προστατεύει από τον ηλιο, στολισμένο με φαρδιές κορδέλες γκρο σε βουργουνδί, και επιπλέον μεγάλο λουλούδι από ροζ ψάθα στη κορυφή.

(φωτό σκίτσου και ρετούς @la mode de Pinktag)

02/1949 Votre Mode

 

Από Votre Mode 02/1949 μια σειρά με διαφορετικά ντεκολτέ από βατίστα για το ίδιο φόρεμα. Από πολύ κλειστά έως αποκαλυτπτικά, από σοβαρά κι αυστηρά έως γιορτινά, όλα είναι στην διάθεση της γυναίκας. Εκείνη απλώς θα διαλέξει. 

(φωτό σκίτσων La mode de Pinktag)

τα 1920s μεταφερμένα στο σήμερα.

 

Μπορούμε να φορέσουμε vintage ντύσιμο ακολουθώντας το πιστά από τα μαλλιά ως τα νύχια των ποδιών, μπορούμε να κρατήσουμε ορισμένες λεπτομέρειες του μόνο ή μπορούμε να επμπνευστούμε από αυτό και να μεταφέρουμε την αίσθηση μιάς δεκαετίας στο σήμερα. 

Στην φωτογραφία μας η σχεδιάστρια Elisa Palom;ino μεταφέρει το πνεύμα των 1920s στο σήμερα. Φόρεμα σε μαύρο μεταξωτό βελούδο, μακρόταλο, κεντημένο ολόκληρο με χάντρες και αντί για κάτω μέρος, μια φαρδιά φάσα καλυμμένη εξολοκλήρου με φτερά μαραμπού. Το styling της επίδειξης, δηλαδή το χτένισμα και το εκκεντρικό γιγάντιο λουλούδι στα μαλλιά, μας καθιστά σαφές πως προκειται για τωρινό ρούχο. Ωστόσο θα μπορούσε κάλλιστα να φορεθεί το 1927. 

 

Το συγκεκριμένο ρούχο είναι βραδινό, όμως τις επόμενες μέρες θα αναρτήσουμε στην σελίδα αντίστοιχα παραδείγματα με πρωινά και απογευματινά ρούχα, σπορ κι επίσημα, για άντρες και γυναίκες, από όλες τις δεκαετίες έως το 1980. 

1952, φόρεμα και πανωφόρι

 

Απο το φιγουρίνι Carnet des modes 1952 με σχέδια Ελλήνων πατρονίστ, ένα φόρεμα κι ένα κοντό πανωφόρι για απαιτητικά γούστα. 

Το φόρεμα σε απαλό βεραμάν, είναι στενό, με ζαπονέ μανίκια 3/4 κι ένα μόνο γιακά, ενώ την γραμμή του γιακά ακολουθεί στον κορμό η γραμμή των κουμπιών σχηματίζοντας ένα ημικύκλιο για τον θεατή. Πορτοκαλί ρέλια στολίζουν  τις ενδιαφέρουσες λεπομέρειες.

 

Το εξαιρετικά άνετο πανωφόρι σε ύφασμα ντιαγκονάλ, ακουμπάει στο σώμα μόνο στους ώμους. Έχει μανίκια ζαπονέ κι ο μεγάλος διπλός γιακάς του αναδιπλώνεται σε ρεβέρ προς το στρίφωμα, σχηματίζοντας τις μεγάλες εξωτερικές τσέπες.

Ένα πανωφόρι κατάλληλο για μεγάλες κυρίες ή έφηβες, για την εξοχή ή την πόλη, κομψό τόσο με φορέματα και στενές φούστες, όσο και με στενό παντελόνι και μποτάκια. 

(φωτό σκίτσων κι επεξεργασία La mode de Pinktag)

1964 Ζολώτας.

Απρίλιος του 1964, το περιοδικό Γυναίκα κάνει αφιέρωμα στον κοσμηματοπώλη και δημιουργό Ζολώτα.   Η σειρά που παρουσιάζει είναι εμπνευσμένη από το Βυζάντιο και την αυτοκράτειρα Θεοδώρα. Στν 1 φωτογραφία ψηφιδωτό της Θεοδώρας που φοράει διάδημα κεφαλής με μαργαριτάρια, μπριγιάν και ημιπολύτιμους λίθους. Στο κορσάζ της τρεις καρφίτσες και περιδέραιο από τα ίδια υλικά. 

Στην 2 φωτό, τρεις καρφίτσες του Ζολώτα από χρυσό, με στολίσματα από σμάλτα, μαργαριτάρια και ημιπολύτιμους λίθους εγκλεισμένους σε πλαίσια φτιαγμένα με συρματερή τεχνική. 

Στην 3 φωτό χρυσή καρφίτσα με μαργαριτάρια και 3 παντατίφ από λάπις λάζουλι. 

Ο Ζολώτας υπηρέτησε πολύ ικανοποιητικά το ελληνικό κόσμημα κι οι κληρονόμοι του το υπηρετούν ακόμα.   

 

2/02/1938, Marie Claire

 

Marie Claire 2/1938 και 4 κομμάτια για πρωινό ντύσιμο στην πόλη. Αριστερά μάλλινο μακρύ σακάκι, σε γραμμή εφαρμοστή με ρεγκλάν μανίκι και βάτες. Εχει διπλό κούμπωμα στο κορσάζ και πέτο γιακά.  φούστα του σε χτυπητό μπλε ρουά, ένας πολύ ωραίος συνδυασμός με το ψυχρό γκρι αρζάν του σακακιού, είναι εβαζέ, έτσι όπως ραβόταν τότε το εβαζέ (στενό ώς το μέσον του μηρού, φαρδύ από εκεί και κάτω.) Η τσάντα, το καπέλο, το φουλάρι, κι αυτά σε μπλε ρουά. 

Δεξιά  η γκρι σκούρα φούστα σε ίδια γραμμή με την προηγούμενη, αυτήν την φορά συνδυάζεται με γαλάζια μπλούζα, που έχει πολύπλοκο κρουαζέ κλείσιμο στην μέση, ενώ στολίζεται με ψιλή δαντέλα σε όλα τα τελειώματα. 

Δυο αποχρώσεις του γκρι, δυό διαφορετικοί τρόποι να ισορροπήσουν εντός του συνόλου. 

(Φωτογραφίες σκίτσων La mode de Pinktag)

1/1926 το αυθεντικό μικρό μαύρο φόρεμα της Chanel

 

Εχετε δει ποτέ το αυθεντικό μικρό μαύρο φόρεμα της Κοκό Σανέλ; Είναι αυτό στην φωτογραφία μας. Παρουσιάστηκε τον Οκτώβριο του 1926 και λεγόταν The Ford dress. Είναι ζέρσεϊ, μακρόταλο, με μπατό ντεκολτέ και μια δερμάτινη λωρίδα που κατεβαίνει σε Βε από τους ώμους έως τους γοφούς στο μέσον του κορμού. Έχει φαρδιά οριζόντια μπάσκα στους γοφούς και μήκος που μόλις καλύπτει το γόνατο. 

Και voila, το τέλειο φόρεμα για κάθε περίσταση, καθημερινή ή επίσημη,  ανάλογα με τον όγκο των αξεσουάρ που το συνοδεύουν ή όχι. Εδώ, μόνο με μεγάλα βραχιόλια (cuffs) και μαύρο μενταγιόν. 

1929 Le Petit Echo de la Mode

 

19/03/1929, το ειδιδκό εξαμηνιαίο τεύχος για καπέλα του περιοδικού Le Petit Echo de la Mode προτείνει για την άνοιξη αυτό το εντυπωσιακό καπέλο σε ψάθα, με μεγάλο κοντράστ χρωμάτων. Η κορυφή είναι σε έντονο κοραλλί, το μπορ σε μαύρο, μεγάλος φιόγκος από μαύρο σατέν και καρφίτσα ορθογώνια με στράς στην μέση του φιόγκου. 

(φωτό και ρετούς La mode de Pinktag)

1938 JEANNE LANVIN

 

12/1938 περιοδικό Marie Claire, κάλυμμα και στολίδι κεφαλής για επίσημες εκδηλώσεις από την Ζαν Λανβέν. Μια φαρδιά στέκα μαλλιών καλύπτεται με γαλάζιο φουλάρι από οργάντζα. Στο πάνω μέρος της, κάτω από το ύφασμα στερεώνονται με υφασμάτινα λουλούδια και φύλλωμα. Οι δυό άκρες του φουλαριού δένονται κόμπο στον αυχένα και οι μετά αφήνονται ελεύθερες να ανεμίζουν σε όλο το μήκος τους. 

Μια ιδέα λεπτή και τολμηρή ταυτόχρονα, κατάλληλη για δεξιώσεις, χορούς, ακόμα και για νύφη.

(φωτό και ρετούς La mode de Pinktag)

Η Ιφιγένεια του Πυθαγόρειου

 

Με φωτογραφία παρμένη από την σελίδα του Facebook @Αθηνολόγιο, άγαλμα της Ιφιγένειας του Πυθαγόρειου, κατασκευασμένο σε άσπρο και μαύρο μάρμαρο. 

Η κλασική αρχαιότητα είναι η βάση στην οποία ανατρέχουμε συνεχώς για κανόνες αισθητικής και κομψότητας. Δανειζόμαστε από αυτήν την αντίληψη περί αναλογίας, προοπτικής, ένταξης στο φυσικό περιβάλλον. Η Ιφιγένεια του Πυθαγόρειου είναι σημείο αναφοράς για την αντίθεση (εδώ, στο ντύσιμο μας). Το μαύρο υλικό αγκαλιάζει διακριτικά το σώμα, περιβάλλοντάς το με μυστήριο κι ωθώντας τον θεατή να αναζητήσει το πρόσωπο. Αυτός είναι ο στόχος της κομψότητας, ο αναζήτηση του βλέμματος της γυναίκας. 

Σίγουρα ένα από τα κομψότερα αγάλματα στον κόσμο. 

1967 διαφήμιση ειδών ραπτικής

 

Από το φιγουρίνι Simplicity του χειμώνα 1967, διαφήμιση για είδη ραπτικής. Οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής είναι μια μεγάλη χώρα, με πολύ πληθυσμό. Εάν φτιάξεις ένα καλό προϊόν που καλύπτει σωστά τις ανάγκες των ανθρώπων, θα επιτύχεις. 

Εδώ η πρωτοποριακή εταιρεία Designers fabrics Buy-Mail, εταιρεία που έπαιρνε παραγγελίες για υφάσματα και υλικά ραπτικής δι αλληλογραφίας, με 40.000.000 πελάτισσες, βρήκε τον στόχο. Έφερε τα ομορφότερα υφάσματα, πατρόν και άλλα υλικά ραπτικής, σε όλες τις απομακρυσμένες πόλεις και χωριά της χώρας, στις αχανείς εκτάσεις με τις τεράστιες φάρμες, από την Αλάσκα έως την Νέα Ορλεάνη. 

Βεβαίως οι γυναίκες παντού, αλλά ειδικά στην Αμερική στηρίζονται πολύ στον εαυτό τους για τα πάντα, σε αυτό που λέμε "αυτενέργεια".  Ενώ οι ΗΠΑ είναι η χώρα που το έτοιμο ρούχο θριάμβευσε, οι ΗΠΑ είναι και η χώρα που το ατομικό ράψιμο ρούχων, καλυμμάτων σαλονιού, κουρτινών, σου πλα κλπ, επίσης θριάμβευσε, παράλληλα. Ακόμα και σήμερα οι περισσότερες Youtuber και Τικ Τόκερ που ανακαλύπτουν κόλπα για το ντύσιμο (hacks) είναι Αμερικάνες.  Πανέξυπνες και δυναμικές. 

Γι αυτόν τον λόγο στην εικονογράφηση βλέπουμε σκιτσαρισμένες τις πελάτισσες της Designers fabrics Buy-Mail σε μια δημοκρατική εικόνα ισότητας: από έφηβες έως ηλικιωμένες κυρίες, από πολύ λεπτές φιγούρες έως στρογγυλές. Έραβαν όλες και μετέτρεπαν το κέφι τους,  σε ρούχο. 

Γάμος στην Πύλο, 1938

Παρμένη από την σελίδα του Facebook @Μια φωτογραφία, χίλιες λέξεις, γάμος ναυτικού στην Πύλο το 1938, λίγο πριν τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Μια εικόνα συλλογικής γιορτής, ατόμων που φαίνονται συγκροτημένα κι ευπρεπή. 

Η νύφη πάνω σε μουλάρι, το νυφικό της κοντό έως την μέση της γάμπας, πιθανότατα σε γραμμή αμπίρ με κόψιμο στο στήθος και φούστα φαρδιά, με κοντό μανικάκι, από μέσα φοράει δυό -τρία μεσοφόρια σε τούλι χρωματιστό, γάντια έως τον αγκώνα, γόβες Mary Jane με μπαρέτα, κάλυμμα κεφαλής και μικρό πέπλο από δαντέλα. 

Οι άντρες συγχωριανοί ντυμένοι με τα καλύτερά τους ρούχα, δηλαδή κοστούμια και ψάθινα καπέλα, ο ναύτης που οδηγεί την νύφη, φοράει στολή εξόδου του Πολεμικού Ναυτικού. Κρίμα που δεν έχουμε φωτογραφία και του γαμπρού, θα ήταν πολύ ωραίος με την λευκή στολή του. 

Δεν με εκπλήσσει η ομορφιά της φωτογραφίας. Ως τουρίστρια στην Ελλάδα διαπίστωσα ότι ολόκληρη η πόλη της Πύλου είναι ένα αριστούργημα με υψηλή αισθητική, σπίτια περιποιημένα που δαπανήθηκαν πολλά χρήματα κι εργατοώρες για τα διακοσμητικά τους στοιχεία, ενώ η κοινωνική ζωή είναι ειρηνική, με άντρες και γυναίκες στις καφετέριες και τις πλατείες από το πρωί. Φαίνεται ένα από τα λίγα μέρη της Ελλάδας που η συμβίωση ανδρών και γυναικών ήταν ισορροπημένη. 

1924 Μirroir des modes.

Επίσημο φόρεμα από σατέν ύφασμα σε απόχρωση μπλε ιωδίου, ριχτό, μακρόταλο με τριπλή φούστα ασύμμερτη που πέφτει σε μύτη στο πλάι και μικρό φιόγκο στην ζώνη. Συνδυάζεται με μια γούνα σε έντονο πορτοκαλί-κόκκινο. Κοντράστ χρώματα και υφές υλικών, ένα από τα παλιότερα μυστικά της επιτυχίας. 

(φωτό κι ρετούς σκίτσου La mode de Pinktag)

Μια νέα μέρα (Γουίλιαμ Μάργκετσον, 1861-1940)

 

Έξοχος πίνακας, αισιόδοξος και φωτεινός, που απεικονίζει ένα φόρεμα δωματίου γύρω στο 1925, ριχτό, κρουαζέ, με φαρδιές εμπριμέ κορδέλλες για κλείσμο στο πλάι και κυρίως, καταπληκτικά χρώματα. 

1967, Simplicity

 

Simplicity 1967 και πατρόν για άνετο πανωφόρι και παντελόνι για πολύ μικρά παιδιά 1,5 - 4 ετών. Τα δυό μοντέλα έχουν την ίδια ακριβώς γραμμή για αγοράκια και κοριτσάκια, τα οποία μάλιστα στα σκίτσα μας φορούν ακόμα και το ίδιο παπούτσι και καλτσάκια.

Το παλτό δίνει έμφαση στην άνεση. Είναι κομμένο σε γραμμή Αλφα, μανίκι ρεγκλάν, μικρό στρογγυλό γιακά και κοφτές τσέπες με πατ. Προσφέρεται σε δύο παραλλαγές, για μονό και διπλό κούμπωμα -το διπλό κούμπωμα πιο ζεστό, το μονό πιο βολικό αφού στέκεται ωραία ακόμα κι όταν είναι ξεκούμπωτο.  

Το παντελόνι είναι ίσιο, στενεύει προς τον αστράγαλο κι ΄έχει λάστιχο στο πίσω μέρος της μέσης, ώστε να προσαρμόζεται στο παιχνίδι των παιδιών. Ράβεται μακρύ ή κοντότερο, ανάλογα τα κέφια. 

1924, L'Art et la Mode

 

Ο Μάρτιος όπως κι ο Οκτώβριος έχουν υψηλότερες θερμοκρασίες, ωστόσο η βροχή είναι μέσα στο πρόγραμμα. Από το περιοδικό L' Art et la Mode του 1924, τρία πανωφόρια για βροχή. Το πρώτο και το τρίτο είναι φτιαγμένα από μάλλινο αδιαβροχοποιημένο ύφασμα, το μεσαίο από λεπτό δέρμα. Οπως βλέπετε τα πατρόν τους είναι εξαιρετικά ασυνήθιστα: από τους ώμους φεύγουν κάπες που πέφτουν ως δεύτερο πανωφόρι, οι γιακάδες είναι στην ουσία πρόσθετοι "λαιμοί", το μπροστινό και πίσω μέρος του ρούχου κλείνουν με κουμπιά στα πλαϊνά, ή σταυρώνουν βαθειά και στερεώνονται με κορδόνια που τυλίγονται γύρω από το σώμα, κι άλλα πολλά πρωτοφανή.

 

Τα 3 μοντέλα σήμερα μας φέρνουν τον νου 50% γιαπωνέζικη πρωτοπορία και 50% τον Ζαν Πωλ Γκωτιέ στα 80s.  Στην πραγματικότητα απηχούν την επίδραση του Erté, αλλιώς Ρομαίν ντε Τιρτόφ, στον οποίο θα αναφερθούμε στο μέλλον. Από αυτόν επηρεάστηκαν οι επόμενοι, μερικοί εκ των οποίων παρουσίασαν τα δικά του σχεδιαστικά τρυκ 70 χρόνια μετά και πάλι κατάφεραν να πάρουν τον τίτλο του "ιδιοφυούς". 

(φωτό La mode de Pinktag)

Votre Mode 12/1949

 

Από Votre Mode, τεύχος 12/1949, πρωινό φόρεμα σε μάλλινο ύφασμα. 

Είναι ραμμένο σε στενή γραμμή, με μανίκια ζαπονέ μήκους 3/4, ενώ κλείνει με ντυμένα κουμπιά και το περίφημο τρυκ του λοξού κουμπώματος γύρω από όλον τον κορμό. 

Τόσο το ασυνήθιστο πατρόν όσο και το φωτεινό ύφασμα σε πράσινο του ακτινίδιου, κάνουν αυτό το ρούχο ασφαλώς αξέχαστο.

 

(φωτό και ρετούς του σκίτσου La mode de Pinktag)

11/1926 πανωφόρια για την βροχή

 

L' art et la Mode, 11/1926, τρία πανωφόρια για την βροχή για ενήλικες γυναίκες κι ένα για κοριτσάκι. 

Αριστερά δερμάτινο παλτό με επένδυση από γούνα, πρωτοτυπία οι τσέπες που κλείνουν με φερμουάρ (τα πρώτα που κατασκευάστηκαν).

Στην μέση  καμπαρντίνα από βελούδο αδιαβροχοποιημένο, φόδρα από ταφτά σε ντεσέν σκωτσέζικο. 

Δεξιά παλτό από κασμίρ, επενδυμένο με ταφτά καρό, η φούστα σε ταφτά με πιο σκούρες αποχρώσεις. 

Το κοριτσάκι παλτό ριχτό από τσόχα και καπέλο από το ίδιο υλικό. 

(φωτογράφιση ασπρόμαυρου σκίτσου και επιχρωματισμός La mode de Pinktag)

10/1927 νυφικό φόρεμα του Worth

 

Περιοδικό L' art et la la mode 10/1927 με σκίτσο νυφικού του αγγλικού Οίκου Wοrth. Όπως διαβάζουμε αυτό είναι το φόρεμα που φόρεσε η Mlle Chambure την μέρα του γάμου της, φτιαγμένο από λαμέ ύφασμα, σε εξαιρετικά απλές γραμμές. Ένα ριχτό φόρεμα έως λίγο πάνω από τους αστραγάλους κι ένα τεράστιο πέπλο που σχηματίζει ουρά και στερεώνεται γύρω από το κεφάλι με γιρλάντα λουλουδιών. 

Το σκίτσο είναι ασπρόμαυρο και το πρωτότυπο φόρεμα ράφτηκε σε ασημί λαμέ. Εδώ το βλέπετε χρωματισμένο από την σελίδα μας σε χρυσαφί λαμέ, ώστε να διακρίνεται καλύτερα η γραμμή του. 

1940 ρούχα για ποδήλατο

 

Modes et Travaux, 15/12/1940 και ρούχα για το ποδήλατο. Το ποδήλατο στην Γαλλία είναι πολύ διαδεδομένο όχι μόνο ως άθλημα (Tour de France) αλλά και ως διασκέδαση. Οι διάσημες εταιρείες αυτοκινήτων της Γαλλίας ξεκίνησαν ως εταιρείες ποδηλάτων και ήταν τόσο επιτυχημένες ώστε να χρηματοδοτήσουν την έρευνα για οχήματα με 4 τροχούς, αντί για 2. 

Ρούχα λοιπόν για βόλτα με ποδήλατο. Ορισμένα έχουν μπουφάν και φούστα, με εσωτερικό παντελόνι ως κάτω από τα γόνατα. Η φούστα διπλώνεται χωρίς να τσαλακώνει και μπαίνει στην τσάντα ή στο καλάθι του ποδηλάτου κατά την ποδηλασία. Φοριέται στο καφέ ή στο μπιστρό, στην συνέχεια που συναντάμε τους φίλους μας. 

Άλλα όπως το γκρί μονοκόμματο ρούχο στα δεξιά της φωτό, έχουν ζυπ κυλότ, ένα ρούχο που έμοιαζε με πολύ φαρδύ παντελόνι, αλλά όταν στεκόσουν όρθια φαινόταν σαν φούστα. Η ζυπ κυλότ εξυπηρέτησε πολύ τις γυναίκες που στην δεκαετία του 50 και του 60 άρχισαν να χρησιμοποιούν στην πόλη τα σκούτερ, δίκυκλες μηχανές μικρού κυβισμού, οικονομικές σε τιμή αγοράς και κατανάλωση βενζίνης, σύμβολο ανεξαρτησίας των φοιτητριών και εργαζόμενων γυναικών τότε. 

2/1926 Mirroir des modes

 

Mirroir des modes (Ο καθρέφτης των τάσεων) και Φεβρουάριος του 1926. Η Κοκό Σανέλ πειραματίζεται με πλεχτά υφάσματα και σχεδιάζει ρούχα ριχτά, ευκολοφόρετα, με πιέτες που πέφτουν ίσιες χάρη στο βάρος του υφάσματος, σε σύνολα που παίζουν με ένα κύριο χρώμα συν μία-δύο καρό ή ριγέ παραλλαγές. Οι οίκοι κατασκευής πατρόν την ακολουθούν όσο μπορούν και προτείνουν τα ίδια σχέδια σε ζέρσεϊ υφάσματα ή κρεπ ντε σιν.

 

Στην εικόνα μας από καρό ύφασμα το αμάνικο φόρεμα με γιακά, , κατεβασμένους ώμους, μακρόταλο, με σούρες στο μέσον της φούστας. Μονόχρωμη η τυνίκ με μακριά μανίκια. 

Το καπέλο σε τσόχα μουσταρδί, κι αυτό επίδραση της Σανέλ που έφτιαξε αρκετά με κορόνα σαν στραπατσαρισμένη. 

(φωτό σκίτσου και διακόσμησή του La mode de Pinktag)

1950, μπυστιέ για βαθύ ντεκολτέ

 

Τι φορούσαν οι γυναίκες πριν τις αυτοκόλλητες ταινίες διπλής όψης για φορέματα με βαθύ Βε; Φορούσαν το εσώρουχο της φωτογραφίας. 

Διαφήμιση από Vogue του 1950 για μπυστιέ που φοριέται με βαθύ ντεκολτέ. Το μπυστιέ υποστηρίζει το στήθος σαν σουτιέν, σφίγγει την μέση κι έχει 4 ζαρτιέρες για κάλτσες. Φοριέται πρώτο και το σλιπ στην συνέχεια. 

(φωτό σελίδας La mode de Pinktag)

09/1939 Modes et travaux

 

Μια που ο καιρός ξαναγύρισε στις ψύχρες, τρία σύνολα από το περιοδικό Modes et Travaux του Σεπτεμβρίου 1939. Έχουν επιλεγεί χρώματα ζεστά που αντισταθμίζουν ως εντύπωση το αληθινό κρύο του αέρα, ενώ τα υφάσματα είναι χοντρά κι ανάγλυφα, γι αυτό δεν λερώνουν πολύ με την βροχή. Τα υλικά χρησιμοποιούνται με σχετική οικονομία. 

Αριστερά καφέ σκούρο για το παλτό και πορτοκαλί της κολοκύθας για το μάλλινο φόρεμα. Και τα δύο μοντέλα είναι εφαρμοστά στην μέση, ενώ ο στολισμός τους γίνεται με φαρδιά διπλά εξώγαζα (μικρή φωτογραφία πάνω αριστερά). 

 

Δεξιότερα βλέπουμε ένα τρόπο ντυσίματος που δεν χρησιμοποιούμε στην Ελλάδα, τα layers: φούστα, λεπτό σακάκι κι από πάνω χοντρό φαρδύτερο παλτό. Κάτω από το σακάκι υπάρχει φυσικά μια λεπτή μπλούζα, και κάτω από όλα πιθανότατα ένα κομπιναιζόν. Το ντύσιμο σε στρώματα (layers) είναι πολύ αποτελεσματικό στο κρύο, σχεδόν μια πανοπλία, διότι πράγματι ο αέρας που εγκλωβίζεται από ρούχο σε  ρούχο, κρατάει το κρύο μακριά από το σώμα μας.

Τα δύο σύνολα έχουν φούστα και κάπα από τουίντ το μεσαίο,  φούστα και ημίπαλτο από ψαροκόκαλο το δεξί, ενώ τα σακάκια ράβονται σε λεπτό μάλλινο και κοντράστ χρώμα ώστε να ζωντανεύουν την εικόνα. 

 

Οι τελευταίες λεπτομέρειες που προσθέτουν οι τρεις κομψές κυρίες μας είναι τα καπελάκια που έχουν διακόσμηση με φτερό πουλιού και σατέν κορδέλες, ενώ με τα φουλάρια που ζεσταίνουν τον λαιμό τους, βάζουν άλλη μια χαριτωμένη πινελιά στο ντύσιμο τους. 

 

(φωτό σκίτσων La mode de Pinktag)

1964 Wella

 

04/1964, στο περιοδικό "Γυναίκα" ολοσέλιδη διαφήμιση του χρωμοσαμπουάν Wellapon της Wella. Το μοντέλο έχει στα μαλλιά του μια  εντυπωσιακή χαλκοκόκκινη απόχρωση που δεν θα περνούσε απαρατήρητη ούτε σήμερα. 

1926 Mirroir des modes

 Περιοδικό Mirroir des modes, 02/1926.  Φόρεμα για επίσημες εκδηλώσεις απογευματινές από μπλέ κρεπ-σατέν. Είναι μακρόταλο και ίσιο στον κορμό, ενώ η φούστα του κομμένη στο λοξό του υφάσματος σχηματίζει "λούκια". Κάτω μέρος μανικιών και γιακάς-φουλάρι που δένει σε φιόγκο από οργάντζα σε γαλάζιο ανοιχτό. Τυρμπάν με φαρδιές πιέτες, ραμμένο από την σατέν πλευρά του υφάσματος. 

(φωτογραφία σκίτσου και διακόσμηση La mode de Pinktag)

1931

 

1950

 

1940 Modes et Travaux

 

Το δωρεάν πατρόν για τις αναγνώστριες του Modes et Travaux 11/1940. Μπλούζα κρεπ ντε σιν με φιόγκο στην μέση και μάλλινο αντρικό παντελόνι. 

(φωτό σκίτσου κι επεξεργασία La mode de Pinktag)

1952 Carnet des modes

 

Πανωφόρι του 1952 από το χειμερινό φιγουρίνι Carnet des modes. Είναι ραμμένο σε καρό μάλλινο ύφασμα, έχει γραμμή Αλφα, με γιακά ασύμμετρο, από την μια μεριά σχετικώς κοντό μυτερό, από την άλλη μεριά μακρύ έως το στρίφωμα κι αναδιπλωμένο σε φαρδύ ρεβέρ. 

(φωτογραφία σκίτσου κι επιχρωματισμός La mode de Pinktag)

2 Φεβρουαρίου 1938, σπορ παπούτσια

 

Σε ολοσέλιδή διαφήμιση του Marie Claire στις 02/02/1938 βρίσκουμε την διαφήμιση για σπορ παπούτσια του André. Έχουν μικρό κουβανέζικο ξύλινο τακούνι, σόλα με προφίλ, δετά και με εξώγαζα, είναι κατασκευασμένα σε δέρμα μοσχαριού και φυσικό χρώμα, κι όπως λέει η λεζάντα "φτιαγμένα για την πόλη και το περπάτημα". 

Τα χρωματιστά πλαίσια στα πλαϊνά μπήκα από την σελίδα μας ως  πρόταση για τα χρώματα που τα αναδεικνύουν. 

(φωτό σκίtsου κι επεξεργασία La mode de Pinktag)

1950

 

Modes et Travaux 12/1950, εξώφυλλο. 

1950 Le rouge baiser

 

Διαφήμιση κραγιόν του 1950 εικονογραφημένη από τον René Gruau, που δεν εικονογράφησε απλώς αλλά επηρέασε την ίδια την μόδα. Παραφράζοντας την λεζάντα "Χωρίς δισταγμό, René Gruau"

1950 Φόρεμα και μαντό

 

Απο περιοδικό Jardin des modes του 1950 βλέπουμε το μαντό και το φόρεμα του Οίκου Rochas.

Η κυρία βρίσκεται στην "ώρα της επιλογής" αφού διαλέγει αρώματα. Δοκιμάζει το Mouche και το Mousseline και το Rose. Μένει πιστή στο "Femme"; Δίλλημα. Για τον σύντροφο παίρνει το Moustache -όλα του Οίκου Rochas, τα αρώματα ο προσωπικός τομέας της υπέρκομψης Madame Rochas..

Η γυναίκα φοράει σύνολο Υψηλής ραπτικής, φόρεμα από μάλλινο πάιγ και μαντό από ταφτά διαμορφωμένον το χέρι. Αυτό σημαίνει ότι η επιφάνειά του μαντό που μοιάζει με κερήθρα μέλισσας είχε φτιαχτεί με κέντημα στο χέρι, εκτελεσμένο στο εσωτερικό του υφάσματος.

Γενικότερα, όλες οι πρωτότυπες επιφάνειες, τα κεντήματα, και πολλές φορές το εμπριμέ στα ρούχα Υψηλής Ραπτικής είναι φτιαγμένα στο χέρι και δεν εμφανίζονται 2η φορά σε κανένα άλλο ρούχο. Οι τρέσες Chanel που βλέπουμε στα τελειώματα των μπουκλέ ταγιέρ, είναι φτιαγμένες στα εργαστήρια Chanel σε μικρούς αργαλειούς, μία-μία, μόνο για το συγκεκριμένο ταγιέρ, στα χρώματα που ταιριάζουν στο ρούχο -δηλαδή δεν είναι ολόκληρο ρολό με τρέσα βιομηχανική, από την οποία κόβουν κομματάκια και τα προσθέτουν.