Δέρμα και κρύσταλλα

Στην δεκαετία του 1940, αμέσως μόλις ξεκίνησε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος παρουσιάστηκε έλλειψη σε πρώτες ύλες στον χώρο της μόδας, π.χ. στο μετάξι με το οποίο γίνονταν κάλτσες ή στα μέταλλα που ήταν η βάση των μπιζού. Από μια άποψη, ευτυχώς, γιατί η επινοητικότητα των σχεδιαστών μας έδωσε απίθανα παπούτσια, ρούχα και κοσμήματα με φτηνά υλικά, που όμως απαιτούσαν διαφορετική μεταχείριση. Τότε επινοήθηκαν οι πλατφόρμες με σόλα από φελλό και δοκιμάστηκε τo νάυλον σε καλσόν.

Μεταξύ άλλων κατασκευάστηκαν μπιζού σε δερμάτινη βάση, με γυάλινες χάντρες ραμμένες ή κρεμασμένες πάνω τους, όπως το κομμάτι της φωτογραφίας. Ένα ζευγάρι σκουλαρίκια για βραδινό ντύσιμο, κατάλληλο για μοναδικό κόσμημα πάνω από μαύρο κρεπ σατέν φόρεμα που ήταν τότε της μόδας. Έχει μεγάλο μήκος κι όμως εξαιτίας της μονοχρωμίες των υλικών είναι διακριτικό, ό,τι πρέπει να για κρατήσει το βλέμμα του θεατή, στο πρόσωπο της γυναίκας. 

• (φωτό La mode de Pinktag, από αληθινό vintage μπιζού)