Πέρσι σαν σήμερα είχαμε στην σελίδα την 1η ανάρτηση με σύνολο δικό μου και λεγόταν "Κόκκινο με μαύρο: είναι το απόλυτο κλασικό;". Εκείνη η ανάρτηση ειχε τελειώσει με την δική μου υπόσχεση πως θα πρότεινα στις πιο διακριτικές φίλες της σελίδας έναν άλλον συνδυασμό πιο ήπιο και έβγαλα τις φωτογραφίες αλλά ξέχασα να τις αναρτήσω με το καταλληλο κείμενο. Σήμερα λοιπόν θα εξετάσουμε αυτό ακριβώς, το κόκκινο + μπεζ, μια λύση για κόκκινο κομψή, όχι χτυπητή, καταλληλη για εργασιακό περιβάλλον και επαγγελματικές δραστηριότητες καθημερινά.
Όπως βλέπετε στην 2η εικόνα, φοράω πάλι ακριβώς την ίδια καμπαρντίνα συνδυασμένη με μπεζ ίσιο παντελόνι, μπεζ ζιβάγκο, καφέ τσάντα, κόκκινα παπούτσια
Στο εξωτερικό ντύσιμο κυριαρχεί το κόκκινο λόγω τς μεγάλης έκτασης της καμπαρντίνας, αλλά με ένα ήρεμο τρόπο αφού δεν έχει καμια έντονη αντίθεση με το παντελόνι και την μπλούζα.
Η τσάντα είναι καφέ κι όχι κόκκινη (που έχω και μπορούσα να βάλω) επειδή η φόδρα της καμπαρντίνας είναι καρό σε καφέ-μπεζ-μαύρο, οπότε προσπαθώ να μην φορέσω 2 χρώματα μόνο πάνω μου, αλλά 3 -με κάποια σχέση μεταξύ τους.
Εσωτερικά το σύνολο είναι όλο μπεζ αό τον λαιμό έως τον αστράγαλο. Προκειμένου να φέρω λίγο κόκκινο και στο εσωτερικό ώστε να είναι κάπως ζωντανό το όλον, χρησιμοποιώ κόκκινες χαμηλές γόβες από δέρμα με διπλό φιόγκο σε καστόρι, ένα πολύ περιποημένο παπούτσι. Προσθέτω μεγάλα σκουλαρίκια σε κόκκινο, που φαίνονται όλες τις ώρες, είτε έχω τα μαλλιά μου ελεύθερα, είτε τα μαζέψω -όπως πολλές φορές συμβαίνει στο γραφείο. Αυτές οι 2 πινελιες κόκκινο είναι τα μοναδικά σημεία με χρώμα ζωντανό πάνω μου, όταν κυκλοφορώ στο γραφείο.
Κι αυτό είναι λοιπόν το σύνολό μου. Φαίνεται σχεδόν ίδιο με το κόκκινο + μαύρο, ή τέλος πάντων της ίδιας συνταγής, όμως δεν είναι γιατί έχει διαφορετικό αποτέλεσμα σε όσους το βλέπουν. Αν μπορώ να το διατυπώσω έτσι, το σημερινό σύνολο είναι πιο ειρηνικό και ήπιο, καταλληλο για δουλειά και καθημερινότητα περισσότερο από το κόκκινο + μαύρο. Ναι μεν έχω το θάρρος που χρειάζεται γα να φορέσω και τα δύο, για την ακρίβεια δεν με πειράζει να ξεχωρίζω σαν την μύγα μεσ΄στο γάλα, αλλά δεν βλέπω γιατί να ξεχωρίζει έντονα κανείς στο γραφείο του, στο οποίο πηγαίνει για να κανει την εργασία του ήρεμα και να συνεργαστεί με τους παντες. Το γραφείο δεν είναι ρεστωράν ώστε να είναι σωστό να διακρίνεσαι για το ντύσιμό σου.
Δεν ξερω αν σας κούρασα με αυτήν την ανάρτηση, απλώς ήθελα να σας εξηγήσω ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι να φορεθεί το κάθε χρώμα κα ιδιαιτέρως τα έντονα, άλλοι τρόποι κάνουν για βόλτα κι άλλοι για την εκκλησία. Εμείς σε κάθε περίσταση πρέπει να σκεφτούμε ποιό είναι το ύφος που επιδιώκουμε, ή -αν προτιμάτε- το μήνυμα που θέλουμε να στείλουμε στους θεατές. Οι λεπτομέρειες έχουν την σημασία τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου