1) ραμμένο σε υλικό λείο (χωρίς υφή), επιφάνεια ματ ( όχι γυαλιστερή ή με πέλος) και χρώμα ουδέτερο: μαύρο, γκρι, μεσαίο μπεζ, σκούρο καφέ, σκούρο μπλε.
2) σε γραμμή που δεν διαγράφει το σώμα παρά μόνο αρκετά χαλαρά και πατρόν χωρίς διακοσμητικές λεπτομέρειες.
Από αυτά τα δύο συνάγεται πως ένα ριχτό παντελόνι γκρι μπορεί να είναι ρούχο-φόντο, ένα στενό όχι. Μια μάξι φούστα μαύρη μπορεί να είναι ρούχο- φόντο, μια φούστα φούξια, όχι. Ένα μπλε ίσιο φόρεμα μπορεί να παίξει αυτόν τον ρόλο, ένα ασύμμετρο φόρεμα δεν μπορεί.
Να σημειώσουμε εδώ ότι τα ρούχα- φόντα υπάρχουν στην αγορά ήδη, γι αυτό κάποιος μπορεί να τα αγοράσει και να τα χρησιμοποιήσει έτσι κι αλλιώς αφού έχουν τις βασικές ιδιότητες της ένδυσης. Εάν όμως δεν τα χρησιμοποιήσει ως φόντα, δηλαδή ως μέρος ενός οργανωμένου σχεδίου, αλλά απλώς ως κύρια ρούχα, τότε δεν θα πετύχει την καλή χρήση τους. Όπως είπαμε πριν, είναι χρήσιμα αλλά μόνα τους δεν είναι άξια λόγου.
Ποιό είναι το δικό μου "οργανωμένο σχέδιο" στο σημερινό ντύσιμο; Είναι η δημιουργία ενός συνόλου μαύρου που πάνω του θα φαίνεται πολύ το λίγο κοραλλί που θα περιέχει, ενώ όλο μαζί θα στρέφει το μάτι του θεατή προς το πρόσωπό μου.
Τα παπούτσια είναι το σκουρότερο κομμάτι του ντυσίματος, δηλαδή εδώ ίδιο χρώμα με το παντελόνι (μαύρα)
Το παντελόνι έχει και σκούρο χρώμα που δεν αντανακλά το φως, και φαρδιά γραμμή που δεν τονίζει καθόλου την σιλουέτα, γι αυτό το μάτι ωθείται προς τα πάνω.
Η πλεχτή μπλούζα αυθεντική 60ς κι αυτή ίδιο χρώμα με το παντελόνι, είναι σχετικά εφαρμοστή, αλλά όχι τόσο ώστε να διαγράφεται πολύ το στήθος, ενώ το ντεκολτέ της είναι τελείως κλειστό, γι αυτό το μάτι συνεχίζει την ανοδική του αναζήτηση.
Επί της μπλούζας, πάνω από το στήθος και προς τον λαιμό αναπτύσσεται ένα αραιό χειροποίητο κέντημα σε ανοιχτό κοραλλί, σκούρο πράσινο και μουσταρδί, επομένως εισάγεται ήδη το κοραλλί στο οπτικό πεδίο του θεατή που μόλις δει λίγο χρώμα, κοντοστέκεται. Η αναλογία μαύρου-κοραλλί στα ρούχα είναι ήδη 11:1, με φορά προς το πρόσωπο. Το πρόσωπο θα τραβήξει στην συνέχεια την προσοχή υποχρεωτικά, επειδή είναι ανοιχτότερο από όλα.
Τα σκουλαρίκια που ακουμπάνε στον λαιμό, λίγο ακόμα κοραλλί στην εικόνα.
Τέλος για εκείνον που βλέπει το σώμα μόνο πλάγια ή από πίσω (π.χ. όταν περπατάω στον δρόμο) το κοραλλί προστίθεται με την τσάντα.
Άραγε πέτυχα τον σκοπό του "οργανωμένου σχεδίου μου". Νομίζω ναι.
Θα μπορούσα όμως εύκολα να το καταστρέψω, με μια μικρή αβλεψία, π.χ με τις εξής:
1) εάν φορούσα τα κοραλλί παπούτσια (που έχω) "για να σπάσω λίγο την μαυρίλα" όπως λένε κάποιοι, και δημιουργούσα πάνω μου 3ο μέρος με κοραλλί -πού να πρωτοκοιτάξει το μάτι;
2) εάν φορούσα μια μεγάλη κοραλλί τσάντα (που έχω) αντί για την μικρή και άλλαζα το σημείο στο οποίο θα άρχιζε να εμφανίζεται κοραλλί, θα το πήγαινα στους γοφούς.
3) εάν το παντελόνι ήταν κάπως εφαρμοστό, οπότε κάποια βλέμματα θα εστίαζαν στα οπίσθιά μου αντί για το πρόσωπό μου
4) εάν η μπλούζα είχε ντεκολτέ βαθύ, οπότε κάποια βλέμματα θα κοιτούσαν κυρίως το στήθος, ειδικά όσων με έβλεπαν από ψηλότερα ενώ θα ήμουν καθιστή.
Σας έχω πει πολλές λεπτομέρειες και πιθανόν σας ζάλισα, πάντως ήθελα να αναπτύξω λίγο αυτό το θέμα του ρούχου -Φόντου και εσείς κρατήστε ετούτο: το ρούχο φόντο έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και μπορεί να είναι αποτελεσματικότερο από κάθε άλλο παρόμοιό του, εαν πραγματικά δώσουμε σημασία στο πώς θα το φορέσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου