Το καθαρό χρώμα των 70ς

 Η δεκαετία του 70 δεν είχε κάποια σπουδαία συνεισφορά στην κομψότητα, κάθε άλλο μπορώ να πω, όμως μας εξοικείωσε με το καθαρό χρώμα σε μονοχρωμία -χωρίς εμπριμέ, όπως η δεκαετία του 60.

Εδώ η Τζέρι Χολ ποζάρει για Vogue 05/1975 βυθισμένη σε εκτυφλωτικό μπλε ρουά.

Κίτρινο του ήλιου

 

*******************

Πρώτη μέρα στην θάλασσα ένα ντύσιμο κυρίως κίτρινο. Βαμβακερό φαρδύ φόρεμα και σαγιονάρες λουστρίνι σε κίτρινο, τσάντα σε μπεζ νάιλον και καφέ δερματάκια ολόγυρα, μπεζ καπέλο με τρέσα πολύχρωμη.

Το μαγιό είναι πουά κίτρινο και ροζ. Δεν φαίνεται σε εικόνα της ανάρτησης γιατί δεν αξίζει τον κόπο να το βάλω σε φωτογραφίες, είναι συνηθισμένο, σημερινό.

Εάν φορέσω κάποιο μαγιό της δεκαετίας του 40 (που συνηθίζω να φοράω, γιατί μου αρέσουν), τότε θα τα βάλω κι αυτα σε φωτογραφίες.

Σύνολο "Vers la mer"

 

Σύνολο με ρούχα για ταξίδι με αυτοκίνητο προς τον τόπο των διακοπών: φαρδύ τζιν, πουκαμίσα από μπροντερί αγκλαίζ ελαφρώς διαφανής, γαλάζια εξώφτερνα παπούτσια, γαλάζια τσάντα, μαντήλι στα μαλλιά με 60ς εμπριμέ, μικροί κρίκοι με τυρκουάζ κρεμαστά (αυθεντικά της δεκαετίας του 60) και γυαλιά ηλίου μαύρα με μπλε βραχίονες.

Νομίζω θα είμαι εντάξει, όλα είναι άνετα, βαμβακερά (το μαντήλι μεταξωτό) και ταιριάζουν μεταξύ τους. Εγω θα απολαύσω το θέαμα ως συνοδηγός κι αν σταματήσουμε στον δρόμο για καφέ, θα είμαι ευπαρουσίαστη στην καφετέρια.

1967, πλεχτά στο χέρι

 

Γι αυτές που ξέρουν ράψιμο, πλέξιμο κλπ, όλες οι τάσεις της μόδας μπορουν να μεταφερθούν σε χειροποίητο έργο, φτιαγμένο από τα χέρια τους.

Στην φωτογραφία μας μια μεγάλη τάση της δεκαετίας του 1960 που ακόμα σήμερα έρχεται στην μόδα κάθε τρεις και τόσο, η αμάνικη μπλούζα με ξεχειλωτό γιακά.

Ο κορμός είναι ίσιος, στενεύει ελαφρά στην μέση, έχει σκισίματα στα πλάγια από εκεί και κάτω. Καλύπτει τους γοφούς. Ο γιακάς μπαίνει πάνω σε βαθύ Βε ντεκολτέ και υψώνεται ελαφρά όρθιος έξω από το σώμα.

Στην 2η φωτογραφία φαίνονται λεπτομέρειες του χειροποίητου που δείχνουν γιατί υπερέχει από το ετοιμο: οι ώμοι σταματούν εκεί που βρίσκονται οι ώμοι της συγκεκριμένης γυναίκας, ουτε πιο έξω, ουτε πιο μέσα, το ρούχο φαρδαινει με έξτρα πόντους στο στήθος της και στενεύει πάλι όσο χρειάζεται σταδιακά προς τα πλευρά, πιο πολύ ακόμα στην μέση της, ενώ το στρίφωμα βρίσκεται ακριβώς στο ύψος που αυτή επιθυμεί.

Μην μου πείτε φίλες και φίλοι ότι δεν έχετε αγοράσει πλεχτα που ήταν λίγο πιο μακριά, λίγο πιο φαρδιά, οι ώμοι λίγο πιο πεσμένοι από όσο θα θέλατε, γιατί αν σας συμβαίνει αυτό, τότε είστε απλώς πολύ τυχεροί! Στα χειροποίητα πλεκτά όλες οι διαστάσεις είναι πάντα οι επιθυμίες. Αυτό είναι το πλεονέκτημα τους.

(Φωτο από Modes et Travaux, La mode de Pinktag)

2 φορέματα μαζί

Σήμερα ήταν η τελευταία μέρα στο γραφείο και φόρεσα κάτι μετα από αίτημα συναδέρφου (το είχα φορέσει παλιότερα και της αρεσε): 2 φορέματα μαζί.

Το έξω φόρεμα είναι διακοσμητικό, ένα μακρύ και φαρδύ ρούχο, όρθιο γιακά, μανίκι 7/8. Είναι ραμμένο από τούλι με πολλά μικρά λουλούδια.

Το μέσα φόρεμα είναι κι αυτό ραμμένο, κόκκινο μεταξωτό, σε γραμμή ομοίως Άλφα, με ντεκολτέ μπροστά και πίσω, μαύρες τιράντες σπαγγέτι.

Το τούλινο φόρεμα το έχω φορέσει πολλές φορές, μαζί με διάφορα εσωτερικά ρούχα, πιο κλειστά, πιο ανοιχτά, σκούρα ή ανοιχτόχρωμα. Επειδή είναι μόνο για διακόσμηση, μπορώ να το βάζω χειμώνα και καλοκαίρι.

Στην σημερινή ανάρτηση πρόσθεσα δύο φωτογραφίες από το χτένισμα μου, που το έκανα μόνη μου πηγαίνοντας στο γραφείο. Όταν ξεκίνησα εδώ τις φωτογραφίες πριν 8 μήνες, ειχα ενα πολυ κοντο καρε που τα μαλλιά δεν ακουμπούσαν τον αυχένα.

Τώρα που τα μαλλιά μου έχουν μακρύνει και πιάνονται, θα βάζω πού και πού τα χτενισματα που τους κάνω -όλα μόνη μου. Έχω μεγάλη εμπειρία στα πολύπλοκα χτενισματα.

Αυτά από μένα, θα τα πούμε πάλι στο άλμπουμ "Personal" με σύνολα από τις διακοπές μου.

1960, περιοδικο Seventeen

 

Πρόταση για κομψό ντύσιμο όλων των σωματότυπων, με αυτό το μονόχρωμο πλεκτό ίσιο ταγιέρ σε μπεζ, που έχει μπλούζα σε σκουρότερη απόχρωση μπεζ. Accent color εδώ το πορτοκαλί της σκουριάς για το καπέλο, τα γάντια και την τσάντα χειρός.

Ένα σύνολο κομψό που δεν σφίγγει το σώμα πουθενά αφού είναι πλεκτό, που σε πάει από γραφείο, μέχρι φαγητό, ταξίδι με αεροπλάνο ή τραίνο και αν τυχόν χρειαστεί, με ένα χρυσό μεγάλο κολιέ και χρυσή τσαντούλα, φτάνει έως και για ένα κοκτέιλ το βραδι.

Δυστυχώς αυτά συνέβαιναν το 1960. Σήμερα ένα τόσο ευκολοφόρετο και κομψό σύνολο δεν το βρίσκεις πουθενά, πρέπει να το παραγγείλεις μόνη σου σε πλεκτήριο.

1967 ρούχα σπιτιού

 

1967, ρούχα σπιτιού σε γραμμή πυτζάμας αριστερά και πραγματικές πυτζάμες με την ρόμπα τους, δεξιά. Υπάρχει κάτι και για τις μοντέρνες και για τις πιο παραδοσιακές.

Φωτο από κατάλογο Sears, La mode de pinktag.

Πόσα χρώματα ανά ντύσιμο;

 

Ο Κριστιάν Ντιόρ είπε "Δύο, το ένα κύριο, το δεύτερο σε πινελιές" (accent color). 

Εμείς ας πούμε "Τρία" κι ας σταματήσουμε εκεί. Τα 3 ήδη χρειάζονται μεγάλο καλλιτέχνη για να μπουν σωστά, γιατί πρέπει να είναι και στο ίδιο μήκος κύματος,  και όλα ή ψυχρά ή θερμά, όλα ομοίως σκούρα ή ομοίως ανοιχτά κλπ. Οι περισσότεροι άνθρωποι που βλέπω στον δρόμο και φοράνε 3, ήδη τα έχουν συνδυάσει λάθος. Γι αυτό κι εγώ προτείνω πως τα 4 και άλλα νούμερα μεγαλύτερα, δεν υπάρχει λόγος να τα σκεφτόμαστε ως πιθανότητα.

Η ερώτηση είναι σε αυτά τα 2, πόσες θα είναι οι πινελιές, δηλαδή τα σημεία με το δεύτερο πιο έντονο χρώμα; 

Λίγες, δύο το πολύ, ας πούμε μία τσάντα χρωματιστή κι ένα μαντήλι, ένα ζευγάρι σκουλαρίκια και ένα ζευγάρι παπούτσια.  Αυτό διότι θέλουμε να υπάρχει ένα κύριο χρώμα που ορατά θα επιβάλλεται με τον όγκο του και ταυτόχρονα οι χρωματιστές λεπτομέρειες να μην είναι τόσες πολλές ώστε να διασκορπούν την προσοχή του θεατή παντού.

 

Το παράδειγμα της εικόνας δείχνει το πρόβλημα που δημιουργεί η επανάληψη. Τα ρούχα είναι μοντέρνα, με ευχάριστα χρώματα. Φαίνονται κάπως εξωπραγματικά και οπωσδήποτε υπερβολικά και κουραστικά κυρίως εξαιτίας των χρωματιστών λεπτομερειών που επαναλαμβάνονται σε 100 σημεία. 

Το μεσαίο σύνολο που μοιάζει με εξώπλατο ταγιέρ,  και το δεξί κίτρινο φόρεμα με το τυρκουάζ μαντό, θα μπορούσαν να φορεθούν από χιλιάδες γυναίκες εάν τους έλειπε η υπερβολή στο χρώμα. Το μεσαίο σύνολο για να γίνει κομψό χρειάζεται απλώς ένα ζευγάρι γοβίτσες στο ίδιο χρώμα και μια τσάντα με σκουλαρίκια κίτρινα. Θα είναι μια σκέτη δροσιά. Δεξιά στο μαντό μπορούμε να αφαιρέσουμε όλα τα κίτρινα λουλουδάκια εκτός από το ένα μεγάλο που βρίσκεται στο στήθος, και να δημιουργήσουμε έτσι ένα τέλειο σύνολο 60ς.

 

Με λίγα λόγια,

1) όσο πιο λίγα τα χρώματα πάνω μας, τόσο το καλύτερο

2) το accent color, το βάζουμε με φειδώ. 

 

Εάν αυτήν την στιγμή σκέφτεστε πως έχετε δει πολλές φωτογραφίες στο Instagram, με γυναίκες που φοράνε 3 χρώματα και προσθέτουν μια τσάντα σε έντονο ροζ, σας λέω αυτό: τα σύνολα του  Instagram είναι ευχάριστα σε "συνθήκες εργαστηρίου", δηλαδή όταν τα βλέπεις μόνα τους, στο στενό πλαίσιο του κινητού σου που είναι μόνο μαύρο ή μόνο άσπρο, με την Instagramer να έχει πίσω της ένα σκέτο μπεζ τοίχο ή ένα γαλάζιο ουρανό. Από κοντά, ανάμεσα στο πλήθος των ανθρώπων που κι αυτοί οι καθένας τους προσθέτουν 3 χρώματα άτομο στην συνολική εικόνα, είναι πολύ -πολύ κουραστικά. 

Αν δεν με πιστεύετε κάντε ένα πείραμα: φορέσετε εσείς  ένα τέτοιο σύνολο και φωτογραφήστε τον εαυτό σας όχι μπροστά στην άσπρη σας ντουλάπα, αλλά σε μια στάση λεωφορείου, ανάμεσα στον κόσμο. Θα δείτε μόνες σας πώς φαίνεται.

"Στοίχημα"

 

Φοράω ποτέ μακό μπλουζάκια; 

Βασικά, όχι, πολύ σπάνια βλέπω κάποιο που ξεφεύγει από το  συνηθισμένο. Έχω όμως πολλά μπλουζάκια από συγκροτήματα ροκ και χιπ-χοπ, που αγόρασα επιτόπου στις συναυλίες: Clash, Ramones, Lydia Lanch, Massive Attack, R.E.M., Anthrax, Beastie Boys, Cypress Hill, Wu Tang Glan, Public Enemy, RUN DMC, Ice-T κλπ.

Φοράω τα μακό μου σε επόμενες συναυλίες, αν όμως θελήσω  και οπουδήποτε αλλού, από το γραφείο μου έως την Εκκλησία. Να, όπως σήμερα. Όλα μαύρα και t-shirt "Στοίχημα".

Εσείς φοράτε μπλουζάκια από συγκροτήματα;

Colorblock φωτογραφίες και βίντεο

 Τα ρούχα Colorblock είναι ένα χέρι βοήθειας αν θέλουμε να φορέσουμε πολλά χρώματα ταυτόχρονα, χωρίς να φτιάξουμε χάλια αποτέλεσμα. Εδώ τα χρώματα είναι 6.

Φωτογραφίες από το σύνολο Colorblock, στο γραφείο στις 7.00 το πρωί, στο σπίτι κατά την επιστροφή στις 5.30. Φρέσκο όλη μέρα.

"Απλούστατα ροζ" σύνολο

 

Παρασκευή, τελευταία εργάσιμη μέρα και λίγο πριν τις διακοπές μεγάλης μερίδας πληθυσμού, με ένα σύνολο ροζ, χρώμα που μας φτιάχνει λίγο το κέφι. Ψηλά στην ανάρτηση βρίσκεται το βίντεο στα ελληνικά, στο μέσον οι φωτογραφίες, κάτω το βίντεο αγγλικά.

Η τσάντα είναι έτοιμη αλλά με DIY τρέσες, ετικέτες, κορδέλες και πομ-πον πάνω της.

Το παντελόνι πεντάτσεπο σε καμπαρντίνα με αμμοβολή (γαλλικά το λένε peau de peche, φλούδα ροδακινου).

Το πουκάμισο γκοφρέ με μικρά λουλουδάκια και βυσσινί ρελια στα τελειώματα.

Το μαντήλι στα μαλλιά ροζ σιφον.

Το παπούτσι σαγιονάρα σχεδόν, δερμάτινο μπεζ.

Σύνολο "Μπαμπού και λινό

 

Κάνει πολλή ζέστη αλλά το ντύσιμο για γραφείο έχει πάντα ένα μίνιμουμ απαιτήσεων σε εγκράτεια και σοβαρότητα γραμμών, από την οποία δεν μπορούμε να παρεκλίνουμε. Μπορούμε όμως να διαλέξουμε δροσερά υλικά και άνετες γραμμές.

Καφέ λινό το παντελόνι σε αντρική γραμμή, μπαμπού και λινό η πλεκτή μπλούζα με το κοντό μανίκι, μεταξωτό το μαντήλι, μαργαριταρένια τα σκουλαρίκια, μέτρια σε ύψος τα παπούτσια, τα μαλλια πιασμένα κατά το ήμισυ.

Ένα σύνολο δροσερό και κατάλληλο για την περίσταση.¨

Εσπαντρίγα, ένα καλοκαιρινό παπούτσι.

 

Η Εσπαντρίγα είναι ένα παπούτσι που πρωτοεμφανίστηκε στην Ισπανία, στην περιοχή των Βάσκων. Είναι κλειστό σαν χειμωνιάτικη παντόφλα, οβάλ στα δάκτυλα, ίσιο στο πέλμα και φτιάχνεται από χοντρό βαμβακερό το σώμα, από στριφογυριστό χοντρό σκοινί η σόλα.

Η εσπαντριγα φορέθηκε από αγρότες, ψαράδες και μοναχούς, διότι ήταν μια οικονομική λύση για την υπόδηση των πολύ φτωχών. Επειδή το πλαϊνό και πίσω μέρος της είναι απλώς ένα ίσιο πανί, ενώ το πόδι έχει καμπύλες, γρήγορα αποκαλύφθηκε το μειονέκτημα της: έβγαινε εύκολα στο βάδισμα κι άφηνε την φτέρνα γυμνή. Οι χρήστες της λοιπόν και ειδικα οι χορευτές του φλαμένκο, βρήκαν την λύση: σε χοντρή βελόνα σακοράφα περνούσαν βαμβακερές λινές κορδέλες, τρυπούσαν το ύφασμα κατά τόπους και πρόσθεσαν κάτι σαν κορδόνι γύρω από το πόδι τους, ασφαλίζοντας έτσι το παπούτσι στο πέλμα.

Η εσπαντρίγα προβλήθηκε στην δεκαετία του 1950 από τον Πάμπλο Πικάσο και τον Σαλβατόρ Νταλί που ήταν Ισπανοί αλλά και κοσμικοί που περιδιάβαιναν τα θέρετρα της Κυανής Ακτής. Γι αυτό υιοθετήθηκε από άλλους κοσμικούς, π.χ. την Γκρέις Κέλι που ζούσε στο Μονακό και τους φίλους της ηθοποιούς του Χόλιγουντ. Ο σκληρός Τζον Γουέιν την φόρεσε και απενοχοποίησε απο την θηλυπρέπεια ένα παπούτσι που έμοιαζε με μπαλαρίνα με κορδέλες, οπότε κι άλλοι Αμερικάνοι άντρες τον ακολούθησαν.

Η εσπαντριγα φοριέται έως σήμερα ίδια, με μόνη προσθήκη στον αρχικό σχεδιασμό της ένα δερμάτινο εσωτερικό πάτο που μπαίνει, βγαίνει, πλένεται κι απορροφάει τον ιδρώτα. Με κορδέλες ή χωρίς, είναι ένα ευχάριστο παπούτσι διακοπών.

Στις εικόνες μας φορώντας εσπαντρίγα η Γκρέις Κέλι, ο Τζον Κένεντι, ο Σαλβατόρ Νταλί και μια κοντινή λήψη σε εσπαντριντρίγες που δείχνει ποιο είναι το πρόβλημα της εφαρμογής στην φτέρνα και πώς αυτό λύνεται με τα κορδόνια.

Σύνολο "Γκρι + λάιμ"

 ΓΚΡΙ: ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ ΧΡΏΜΑ ΓΙΑ ΓΡΑΦΕΙΟ

Αστικού τύπου ρούχα για τις επαγγελματικές μας δραστηριότητες. Γκρι για το παντελόνι, ανοιχτό lime για την τσάντα και τα ίσια παπούτσια, και τα δύο χρώματα μαζί για την πλισέ A-line μπλούζα με τον όρθιο γιακά.

Η δική μου παραχώρηση στο αστικό ντύσιμο εξαιτίας της ζέστης είναι μόνο το κοντό μανίκι -που και πάλι είναι αρκετά τραβηγμένο. Ελπίζω να μην περάσει κάποιος υψηλά ιστάμενος από το γραφείο και χαιρετιόμαστε ο υψηλά ιστάμενος με κοστούμι-γραβάτα κι εγώ με κοντομάνικο!

Στο τέλος της ανάρτησης υπάρχουν τα 2 μικρά βίντεο, σε αγγλικά και ελληνικά

Γκρι + κίτρινο

 

Για τις κυρίες που θα πάνε στο γραφείο τους ή μια πρωινή βόλτα με το άλλο τους μισό, κίτρινο λεμονί + ασπρόμαυρο μικρό καρό. Ένα μαντηλάκι δεμένο γύρω από τα μαλλιά, επιτρέπεται λόγω Καλοκαιριού.

Μικρό reel εδώ