Summer Trend: vests

 

Ελληνικό βίντεο πρώτα, αγγλικό μετά για την τάση των γιλέκων. 

Ακόλουθοι 27/06/2024 Β'

 

Καλωσορίζω τις νέες φίλες της σελίδας Nora Dimopoulou, Marilyn Vangoidtsenhoven, Xrisoula Mitala, Ελευθερία Κούκια και Kecia & Tamara Nyman - Top Model Sisters.

Σας ευχαριστώ πολύ για την προτίμηση, ελπίζω να βρείτε αυτό που θέλετε στις επόμενες αναρτήσεις.

Ακόλουθοι 27/06/2024

 

Καλωσορίζω τους νέους φίλους της σελίδας Giorgos Ter, Dimitris Makrypodis, Bas Hoennick, Dicky Bekos, Thodoris Vraxnos και Mosha Belegri.

Σας ευχαριστώ για την προτίμηση, θα προσπαθήσω να φτιάξω αναρτήσεις με εικόνες ή και κείμενα που δεν έχετε ξαναδεί.

Οι βερμούδες, τα σορτς και τα άλλα μικρά παντελόνια

 

************************

Σε κάποιες αναρτήσεις έχουμε πει το βασικό: οι βερμούδες, τα σορτς και γενικώς τα μικρά κάτω ενδύματα είναι ρούχα των διακοπών κι όχι της πόλης. Όση ζέστη κι αν κάνει, δεν υπάρχει δικαιολογία για σορτς εντος της πόλης πάνω στον ενήλικο άνθρωπο.

Πάμε τώρα και στα ψιλολόγια των μικρών κάτω ενδυμάτων.

Είναι αλήθεια ότι ο καθένας αν θέλει μπορεί να φορέσει σορτς. Ναι, αλλά γιατί να το φορέσει αν δεν μοιάζει στην Τζάκι ή στον Τζον Κένεντι; Τους βλέπετε στην φωτογραφία πώς είναι: λεπτοί, υγιείς, γυμνασμένοι, λαμπεροί, με μαλλιά που αστράφτουν από επάρκεια βιταμινών στο σώμα, με γόνατο που λες και το έφτιαξε ο Πραξιτέλης κλπ. Τους βλεπετε πως είναι - ξαναλέω- νέοι, συγκλονιστικά νέοι και γεροί.

Κύριες και κύριοι, αυτό είναι το κατάλληλο σώμα για σορτς. Εκείνο που το βλέπεις μπροστά σου στην παραλία κι αμέσως φτιάχνει το κέφι σου. Το άλλο σώμα, το παχύ, το πλαδαρό, το γερασμένο, με τις σπασμένες φλέβες στο εσωτερικό των μηρών, με τις ραγάδες ή τα σπυράκια, είναι κατάλληλο για παντελόνι. Δεν χρειάζεται να βγουν όλες οι αδυναμίες αυτού του σώματος έξω, στο φως, ειδικά στο προδοτικό φως του καλοκαιρινού ηλίου της χώρας μας, που το τόσο ελάττωμα το δείχνει άλλο τόσο. Ας μείνουν γνωστές μόνο στο άτομο και στον σύντροφο του. Δεν υπάρχει λόγος ο καθένας από εμάς τους πολλούς που δεν είμαστε σε καλή φυσική κατάσταση (όπως εγώ, ας πούμε), με τις ενδυματολογικές αποκαλύψεις του να βάλει το λιθαράκι του, ώστε να μετατρέψει τους δρόμους της πόλης ή της παραθαλάσσιας περιοχής σε δοκιμασία για την όραση όλων των άλλων.

Ο Τομ Φορντ κάποτε είπε ότι "Το ντύσιμο είναι μια μορφή καλών τρόπων". Το πιστεύουμε; Αν ναι, μπορούμε να το αποδείξουμε μεσα από τις προσωπικές μας ενδυματολογικές επιλογές.

(Pinktag).

ΤΟ ΜΕΣΑ, ΕΞΩ.

 

Αυτο ειναι το αντρικό κοστούμι του Tommy Cash με όνομα " Naked muscle suit" που παρουσιάστηκε πρόσφατα στην Εβδομάδα Μόδας στο Παρίσι.

Κατά την γνώμη μου δεν είναι άσχημη ιδέα η αναζήτηση νέων γραμμών στην ένδυση, αλλά οπωσδήποτε ψάχνουμε για κάτι που να περιβάλλει κολακευτικά το εξωτερικό μέρος του σώματος, όχι τρόπους να βγάλουμε το εσωτερικό του προς τα έξω. Εδώ βλέπουμε τους μύες. Τι έχει σειρά, τα εντόσθια;

03/1954 φορέματα για την Άνοιξη

 

Από το περιοδικό Ladies Home Journal Μαρτίου 1954 μας έρχονται αυτά τα δύο μοντέλα. 

Στην φωτογραφία φόρεμα και κοντό πανωφόρι σε δυό αποχρώσεις του μπεζ, ραμμένο σε μεταξωτό σαντούγκ, μοντέλο της Αντέλ Σίμσον. 

Στο σκίτσο φανελένιο γκρι παλτό με φούστα κλος και γκρι-κίτρινο κλος καπέλο του Κριστιάν Ντιορ.

(φωτό σελίδας La mode de Pinktag)

1953 διαφήμιση των Hart Schaffner & Marx

 

Τα κοστούμια Futura της εταιρείας Hart Schaffner & Marx έκαναν θραύση στην δεκαετία του 50. Είχαν ανάγλυφο ύφασμα  με νήματα  αλλού πιο λεπτά, αλλού πιο χοντρά σε ένα βασικό χρώμα (γκρι, λαδί, μπεζ σκούρο) και ανάμεσα λίγα νήματα σε κάποιο κοντράστ χρώμα (κίτρινο, τυρκουάζ, ροζ). Έτσι το ύφασμα του κοστουμιού ήταν πάντα πολύ σοβαρό αλλά και ενδιαφέρον για το μάτι. Βεβαίως εκτός από το ύφασμα η Hart Schaffner & Marx παρείχε στους πελάτες της και το τέλειο ράψιμο.

Στο πανέμορφο σκίτσο της διαφήμισης,  το αντρικό κοστούμι είναι ραμμένο σε ύφασμα γκρι που έχει ανάμεσα λίγα νήματα σε κόκκινο σκούρο.  

(φωτο από βιβλίο για την διαφήμιση La mode de Pinktag)

Η Ελεονώρα Μελέτη στο Ευρωκοινοβούλιο.

 

Στην φωτογραφία μας η πρώτη εμφάνιση της Ελεονώρας Μελέτη στο Ευρωκοινοβούλιο και αυτά είναι τα ρούχα που διάλεξε για να φτιάξει στους άλλους μια πρώτη εντύπωση. Το άρθρο βλέπετε οτι χαρακτηρίζει το σύνολο "casual chic" και αναφέρει τα πάντα με αγγλικούς όρους: oversize, t-shirt, animal print, loafers.

Θα τα πω εγώ στα ελληνικά: Η Μελέτη ντύθηκε σε "καθημερινό κομψό" στυλ φόρεσε σακάκι με γυρισμένες μανσέτες, μπλε τζην, μαύρο μακό μπλουζάκι, λεοπαρδαλέ κολεγιακά παπούτσια, τα φυσικά της μαλλιά και τσάντα μαύρη καπιτονέ. 

Λεοπαρδαλέ; Ναι, γιατί,  τι έχει το λεοπαρδαλέ για Κοινοβούλιο; 
Μακό μπλουζάκι; Βεβαίως, μήπως είναι αμαρτία είναι το μακό σε επίσημες εκδηλώσεις; 

Μακό που αφήνει τον αυχένα να ακουμπάει κατευθείαν στο σακάκι; Ασφαλώς. Δεν την πειράζει την Μελέτη να στέλνει κάθε μέρα το σακάκι στο καθαριστήριο. 
Γυρισμένες μανσέτες στο σακάκι; Ναι, αφού όλες οι μπλόγκερ το προτείνουν -άσχετο που είναι ο τέλειος τρόπος  για να κάνεις το σακάκι σου πατσαβούρι. 

Προσωπικώς βλέπω στο στυλ της το καθημερινό-casual στοιχείο, αλλά δεν βλέπω το κομψό-chic. 

Δεν το βλέπω, επειδή δεν υπάρχει. 

Και δεν υπάρχει επειδή το ντύσιμο θέλει
εξάσκηση, προσωπική σκέψη, κόπο.  Δεν μπορείς να αποκτήσεις κομψότητα όταν σε ντύνουν, σε χτενίζουν, σε μακιγιάρουν οι άλλοι -όπως γίνεται στην τηλεόραση  και τον κινηματογράφο. Μόλις βρεθείς μόνος σου θα δείξεις πόσο σχετικός ή άσχετος ήσουν με την ένδυση, την κόμμωση, το μακιγιάζ. Θα δείξεις πόσο άσχετος ήσουν με την επιμέλεια του εαυτού -όπως λέμε στην φιλοσοφία. 

Στην 1η φωτό η Μελέτη με δικό της ντύσιμο, μακιγιάζ χτένισμα, στις επόμενες φωτογραφίες από διάφορες εμφανίσεις της στην τηλεοπτική της εκπομπή. Μπορείτε να κάνετε την σύγκριση. 

Με έμπνευση 1940s

 

Υπάρχει "Casual chic";

 

Είναι το μάξι μήκος "κλασικό";

 

Αυτό είναι το σύνολο που φοράω σήμερα το πρωί: μια μάξι φαρδιά φούστα από βαμβάκι και μετάξι με πρωτότυπο μικρό βολάν πάνω από την ζώνη, πλεχτή μπλούζα αυθεντική του 60 με τουλίπες εμπριμέ πάνω της, μικρό όρθιο γιακά και φερμουάρ στην πλάτη, (μπορείτε να δείτε κοντινό της μπλούζας στο 1ο σχόλιο) και ίσιες μπαλαρίνες. Όλα βρίσκονται σε αποχρώσεις του ροζ αντίκ. 

Είναι αυτό το σύνολο όμορφο; Εξαρτάται. Σε κάποιους θα αρέσει, σε άλλους όχι. 

Είναι το σύνολο κομψό αντικειμενικά; Είναι. Έχει ό,τι χρειάζεται ώστε να είναι κομψό: επιτυχημένο συνδυασμό χρωμάτων, σωστές αναλογίες πάνω και κάτω ρούχου και καλή εφαρμογή παντού. 

Είναι το σύνολο κλασικό; 'Οχι, δεν είναι. 

Γιατί δεν είναι; Επειδή είναι μάξι. 

Το μάξι μήκος σε φούστες και φορέματα είναι κλασικό και φοριέται συνέχεια από το 1920 έως σήμερα, όμως μόνο για τα βραδινά και επίσημα ενδύματα. 
Στο πρωινό ντύσιμο έγινε δημοφιλές μια πολύ μικρή περίοδο, από το 1973 έως και το 1978 , όταν δηλαδή ο απόηχος των χίπις έφτασε και στις πολυπληθείς μάζες των αστών γυναικών. Έως το 1980, το μάξι είχε εξαφανιστεί πλήρως από κάθε βιτρίνα καταστήματος και κάθε κατάλογο πατρόν στα πρωινά ενδύματα. 

Παρέμειναν δημοφιλή δύο μήκη: αυτό που φτάνει στην μέση του γόνατου κι εκείνου που φτάνει έως την μέση της γάμπας -τα οποία ήταν διαρκώς της μόδας και από το 1920 έως το 1972. Αυτά τα δύο μήκη λέγονται "κλασικά".

Επομένως, ναι, προσωπικώς φοράω μάξι ρούχα, προσπαθώ να είναι όμορφα τα σύνολα που δημιουργώ με αυτά, γνωρίζω τι να κάνω για να είναι κομψά, όμως επίσης γνωρίζω ότι με κανέναν τρόπο δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για να λέγονται "κλασικά". 

10/1950 Modes et Travaux, λινζερί (Γ')

 

Δυο νυχτικά μάξι, το ένα με ζώνη πρόσθετη (που αφαιρείται των ώρα του ύπνου), ατραντέ και κέντημα, το άλλο μόνο με κεντημένες ένθετες φάσες. 

Το πρωτότυπο σκίτσο ήταν μαυρόασπρο και το επιχρωματίσαμε ώστε να φαίνονται περισσότερο οι λεπτομέρειες

10/1950 Modes et Travaux, λινζερί (Β)

 

Δυο κομπιναιζόν από κρεπ κομμένα στο λοξό του φάσματος, για τέλεια εφαρμογή συνέχεια. Κέντημα με λουλουδένια γιρλάντα στο ροζ, μονόγραμμα κάτω από το στήθος στο λευκό.  

10/1950 Modes et Travaux, λινζερί (Α)

 

Lingerie λέγονται γαλλικά τα νυχτικά και τα εσώρουχα. Στην σελίδα μας κομμάτια της λινζερί ραμμένα στο χέρι και κεντημένα με λουλούδια στο ίδιο χρώμα με το ρούχο, ή σε έντονο κοντράστ.

(φωτό κι επεξεργασία La mode de Pinktag)

Outfit "In Klimt's colors'

 

An outfit that uses Klimt's color palette, i.e. black and many shades of gold. It is luxurious, enigmatic, imposing, in a simple line.

Σύνολο "Στα χρώματα του Κλιμτ"

 

Ενα σύνολο που χρησιμοποιεί την χρωματική παλέτα του Κλιμτ, δηλαδή σε μαύρο και πολλές  αποχρώσεις του χρυσού. Είναι  πολυτελές, αινιγματικό, επιβλητικό, σε λιτή γραμμή. 

Μια κομψή φωτογραφία.

 

Κομψός φανοστάτης έξω από την Ακαδημία Αθηνών, φωτογραφημένος στις 7.00 το πρωί.

(φωτό La mode de Pinktag)

Ενα ντύσιμο τολμηρό, αλλά όχι επιτυχημένο.

 

Ενα ζήτημα που εξετάζουμε στην σελίδα όταν μας δίνεται η ευκαιρία, είναι τα γυναικεία ρούχα φορεμένα από άντρες. Σπάνια γνωστοί άντρες φορούν φούστες ή φορέματα, όμως υπάρχουν κάποιοι που πρωτοτυπούν, π.χ. ο Μπράντ Πητ  τον Ιούλιο του 2022 στο Φεστιβάλ του Βερολίνου. Σήμερα εξετάζουμε μια καινούργια περίπτωση. 

Στην εικόνα μας βλέπουμε πρόσφατη εμφάνιση στην Μύκονο του Γάλλου τραγουδιστή Slimaine ο οποίος κέρδισε τις καρδιές του κοινού της Γιουροβίζιον με την φωνή του. Στην φωτογραφία ο Slimaine  φοράει στενό αθλητικό φανελάκι, μαύρη κλος φούστα, χοντρά άσπρα αθλητικά παπούτσια, μαύρες κάλτσες και κολιέ μαργαριταρένιο. Το σύνολο του είναι σίγουρα πρωτοποριακό, είναι όμως επιτυχημένο από άποψη κομψότητας, δηλαδή πληροί τους βασικούς κανόνες αρμονίας; 

Νομίζω πως όχι, το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικά φτωχό, γι αρκετούς λόγους. 

1) Η κλος φούστα για να αναδειχθεί ως ένδυμα χρειάζεται μια μικρή μέση που ο Slimaine διαθέτει, όμως επίσης χρειάζεται μικρούς ώμους ( ή τέλος πάντων, όχι έντονους). Το κλος κόψιμο στοχεύει στο να ρίξει το βάρος της εμφάνισης στο πάνω μέρος σώματος, αφήνοντας μια θολή κι αέρινη εντύπωση για το κάτω μέρος σώματος, το οποίο απλώς υπονοείται μέσα από τα λούκια της φούστας, αντί να διαγράφεται με λεπτομέρειες όπως συμβαίνει στην στενή φούστα. Εδώ, εξαιτίας των λάθος αναλογιών του τραγουδιστή για το ρούχο, ο σκοπός του ρούχου καταργείται. Το πάνω μέρος του σώματος είναι παραφουσκωμένο και η κλος φούστα μοιάζει με καρικατούρα φούστας που την δώσαμε  να την φορέσει κάποιος παλαιστής. 

2) Ο κανόνας του 1/3 για το μήκος των αναλογιών, δεν υπάρχει εδώ. Είναι ο γνωστός κανόνας που λέει πως για να φαινόμαστε αρκετά ψηλοί και σε αναλογίες  κοντά στα αρχαία αγάλματα, πρέπει να προσπαθούμε οπτικά να δείξουμε το σώμα μας έως την μέση ως το 1/3 του συνολικού ύψους μας. Για να ισχύει ο κανόνας, η φούστα έπρεπε να είναι μακρύτερη, το πόδι να μην είχε κάλτσα που το κόβει στα δύο ( ή να είχε καλσόν που συνεχίζει το μαύρο της φούστας έως το πέλμα) και το παπούτσι να ήταν μαύρο. Τίποτα από αυτα δεν ισχύει, τα πάντα έχουν μπεί σε τελείως λάθος μήκη και χρώματα, με αποτέλεσμα ένα κατακερματισμένο κάτω μέρος σώματος που φαίνεται λειψό. 

Μια μακρύτερη φούστα, με μαύρο δερμάτινο πέδιλο  ή εσπαρντρίγα, θα ήταν το σωστό συμπλήρωμα. 

3) Περιττό να πω ότι το στοιχείο της αντίθεσης (juxtaposition) που είναι της μόδας στο ντύσιμο τελευταία, είναι ωραία ιδέα γενικά, αλλά θέλει σκέψη. Το χοντροπάπουτσο αθλητικό που μοιάζει με τσιμεντόλιθο, με τις πλαστικές σόλες και τα τεχνικά υλικά πάνω του,  δεν ταιριάζει με τα λεπτεπίλεπτα μαργαριτάρια στο κολιέ που συνιστούν θαύμα της Φύσης. Λίγος σεβασμός στην φυσική ομορφιά, δεν είναι άσχημη ιδέα, για κανέναν.  

Η δουλειά που κάνει το μαργαριταρένιο κολιέ, μπορούσε να γίνει καλύτερα με κολιέ από άσπρο κορδόνι + άσπρες και μαύρες γυάλινες χάντρες. 

Με λίγα λόγια, το γυναικείο ντύσιμο έχει εκατοντάδες μυστικά που οι γυναίκες τα γνωρίζουν ακόμη κι αυτές που φαίνονται σαν τρομερά κακόγουστες. Αυτό το φριχτό ντύσιμο  του Slimaine, πολύ δύσκολα θα το είχε δοκιμάσει γυναίκα. Οσοι  άντρες επιθυμούν να ντυθούν με γυναικεία ρούχα, πρέπει να σκύψουν πρώτα θεωρητικά πάνω στα μυστικά της κομψότητας και μετά να προβούν σε τολμηρές ενδυματολογικές επιλογές. 

Αν δεν το κάνουν αυτό, έχουν οι εμφανίσεις τους θα φέρνουν εγγυημένα το ειρωνικό γέλιο. 

Υπάρχουν σχεδιαστές έξω από τα trend

 

Σε όλες τις δεκαετίες από το 1940 και μετά που η μόδα και οι τάσεις των σχεδιαστών έγινε σπουδαίος παράγοντας επιλογής ρούχων για τις γυναίκες, υπήρχαν εκείνες οι οποίες δεν ήθελαν να ακολουθήσουν τις τάσεις, ούτε τις επιμέρους περαστικές τάσεις, αλλά ούτε και το κύριο ρεύμα της δεκαετίας που ζούσαν. 

Έτσι υπήρξαν γυναίκες που στα 1950s δεν φόρεσαν στενές ζώνες με φαρδιές φούστες,  στα 1960s δεν φόρεσαν μίνι, στα 1970ς καμπάνα παντελόνι και τετράγωνα παπούτσια, στα 1980s βάτες στους ώμους και powerful ντύσιμο, στα 90 αποκαλυπτικές γραμμές και κραυγαλέα ντεσέν, το 2000 χαμηλοκάβαλο παντελόνι, το 2010 slim fit παντελόνια ή και κολάν. Τι φορούσαν; Αυτα που είχαν από πριν, όσα έραβαν μόνες τους και εκείνα τα λίγα που έβρισκαν σε σπάνιες περιπτώσεις μικρών κατασκευαστών που σχεδιάζουν ρούχα κόντρα στο ρεύμα. 

Η Charmian Watkins είναι μια αμερικάνα σχεδιάστρια που σε όλη την δεκαετία του 1980 έφτιαξε ρούχα τρυφερά, σε λογικές γραμμές, που δεν ήταν ούτε γυμνά, ούτε σκληρά. Είχε πολύ μεγάλη επιτυχία σε γυναίκες πιο τρυφερές και ρομαντικές από ό,τι οι πρωταγωνίστριες της σειράς "Dallas", και μάλιστα τόσο μεγάλη επιτυχία που τα ρούχα της διατίθονταν στα καλύτερα καταστήματα της Αμερικής  και της Μεγάλης Βρετανίας: Harrods, Brown, Lucienne Philipps, Marks &Spencer. 

Στις φωτογραφίες μας μιά μικρή κολεξιόν της δεκαετίας του 80 που η Charmian Watkins μας προτείνει για τις διακοπές στην θάλασσα. Είναι φτιαγμένη από βαμβακερό εμπριμέ Λίμπερτυ σε 2 εμπριμέ και περιλαμβάνει: μαγιό μπικίνι, σόρτς, μίνι φούστα, τοπ με κολυμβητική πλάτη, άλλο τοπ με φιόγκο στο στήθος, σταυρωτό εξωτερικό ένδυμα για την πλάζ, και  τυρμπάν για τα μαλλιά. 

Βρίσκω τις εικόνες γοητευτικές και πολύ κομψότερες από την κύρια τάση της δεκαετίας του 80. 

1959 Galleries Lafayette, αντρικές πυζάμες.

 

Για τους περιποιημένους άντρες που είναι ικανοί να πεταχτούν έξω από το σπίτι ευπρεπείς σε περίπτωση σεισμού, δυό σετ με πυζάμες και μια ρόμπα δωματίου. Οι πυζάμες είναι ραμμένες σε ποπλίνα, με διαφορετικό γιακά το κάθε σετ, ρέλια στις τσέπες, την πατ κουμπώματος και το γύρισμα της μανσέτας. Μικρό τσεπάκι στήθους, προαιρετική υφασμάτινη ζώνη -που φοριέται εκτός ύπνου. 

Η ρόμπα είναι μακριά έως την μέση της γάμπας, σταυρωτή, με γιακά σμόκιν, σε ύφασμα βαμβακερό σατέν εμπριμέ και όμορφες γαρνιτούρες από μονόχρωμο ύφασμα στο ρεβέρ μανικού, τον γιακά και τις  φάσες τσεπών. 

Κατά την γνώμη μου, όμορφα ρούχα δωματίου, που βγάζουν οποιονδήποτε άντρα ασπροπρόσωπο απέναντι στα παιδιά, του, στην σύζυγο, στην μητέρα του, και βέβαια άσχετα με την σωματική  διάπλαση ή την φυσική ομορφιά του ανδρός. 

(φωτό La mode de Pinktag)

Galleries Lafayette 1959, αντρικά πλεχτά

 

Καλοκαίρι του 1959 και πλεχτό μάλλινο μερινός για τον άντρα που θα αντιμετωπίσει κομψός τις δροσερές νύχτες. 

Το πουλόβερ είναι κοντό έως την μέση, ίσιο, με ντεκολτέ Βε αρκετά βαθύ ώστε να αποκαλύπτεται ικανοποιητικό μέρος της γραβάτας, ενώ στους καρπούς και στην ζώνη έχει σφιχτά λάστιχα. Διατίθεται σε πράσινο, μπρονζέ, γαλάζιο ανοιχτό, μπλε σκούρο Πρωσικό και βυσσινί, επομένως σε όλα τα χρώματα που ταιριάζουν με ανοιχτά και σκούρα παντελόνια, ψυχρών ή θερμών αποχρώσεων. 

(φωτό σελίδας La mode de Pinktag)

Outfit "Bamboo and linen"

 Today's set is based on the quality of the very good materials and the excellent handwork that 2 of its pieces (the scarf and the blouse) have. The star piece of the ensemble is the blouse, hand-knitted, with a feminine pickot-edge finish. The blouse could be made in 1940s, but it is more recent and knitted for me by my mother.

Chantelle, 1989

 

Κομψό κι αέρινο το σουτιέν του 1989 της γαλλικής εταιρείας Chantelle . Το κάτω μέρος είναι φτιαγμένο με σατέν, το πάνω με λεπτή δαντέλλα Αλανσόν και τούλι, ενώ τα λάστιχα και οι τιράντες έχουν κι αυτά μικρά πικό ολόγυρα. Χωρίς ενίσχυση, "μαξιλαράκια", κλπ.

Ένα σουτιέν- κομψοτέχνημα που είναι αθέατο κι όμως ανεβάζει την αυτοπεποίθηση όποιας το φοράει. 

(φωτό από περιοδικό Briggite @La mode de Pinktag)

Σύνολο "Μπαμπού + λινό"

Το σημερινό σύνολο στηρίζεται στην ποιότητα των πολύ καλών υλικών και στην άριστη εργασία χεριού που έχουν 2 από τα κομμάτια του (το μαντήλι και η μπλούζα). Κομμάτι -αστέρι του συνόλου είναι η μπλούζα, πλεγμένη στο χέρι, με θηλυκό τελείωμα γεμάτο μικρά πικό. Θα μπορούσε να είναι φτιαγμένη το 1940, αλλά είναι πιο πρόσφατη και πλεγμένη για μένα

από την μητέρα μου.

Αρτ-Ντεκό βραχιόλι

 

Μεγάλο σταθερό  βραχιόλι της δεκαετίας του 1920 και του ρεύματος της Αρτ-Ντεκό, από μπρούτζο και βακελίτη σε κοραλλί χρώμα. Ο σχεδιαστής του είναι άγνωστος και το βραχιόλι διασώζεται σε ιδιωτική συλλογή.

Ρίγες + ρίγες

 

***************

Ασπρόμαυρες ψιλές ρίγες οριζόντιες και κάθετες σε ένα βίντεο ενός λεπτού -το οποίο μια μέρα θα έχει ιστορική σημασία, επειδή θα είναι το μοναδικό βίντεο που φοράω στενά ρούχα.

Ας πούμε καταρχάς λίγα γενικά πράγματα για τις ρίγες.

Το θέμα με τις ρίγες είναι μόνο ένα: επινοήθηκαν για να χρησιμοποιούνται ως μέρος του σχεδίου. Τα πρώτα φορέματα με ριγέ υφάσματα είχαν πάνω τους 10 κομμάτια με διαφορετικά τοποθετημενες τις ριγες: στο μανίκι λοξές, στον κορμό οριζόντιες, στην φούστα κάθετες, στο εσωτερικό της κουφοπιετας στην φούστα πάλι οριζόντιες κλπ.

Το ριγέ ρούχο γενικά χαραμίζεται αν φορεθεί με άλλο ρούχο μονόχρωμο. Δεν είναι ασχημο, όμως δεν αξιοποιειται. Του ταιριάζει ένα άλλο ντεσεν γεωμετρικό, στα ίδια χρώματα και την ίδια κλίμακα μοτίφ, δηλαδή ένα μικρό καρό, μικρό πουά, μικροί ρόμβοι, ή όπως εδώ, ένα ακόμα ριγέ ρούχο που οι ρίγες έχουν άλλη κατεύθυνση. Εδω το παντελόνι έχει κάθετες ρίγες και η μπλούζα οριζόντιες.

Ας πούμε και μερικά για το ασπρόμαυρο που είναι ο χρωματικός συνδυασμός του συγκεκριμένου ριγέ.

Το άσπρο-μαύρο είναι καλύτερο μαζί με μια πινελιά χρώμα, καθαρό και φωτεινό όπως το κίτρινο, το κόκκινο, το πράσινο. Η πινελιά πρέπει να φαίνεται συνέχεια, π.χ. τσάντα και παπούτσια κόκκινα, όχι μόνο η τσάντα που όταν την αφήνεις μένεις με σκέτο μαυρόασπρο. Κλασική πινελιά χρώματος είναι μια χρωματιστή μπουτονιέρα υφασμάτινη -η οποία εδώ δεν ταιριάζει διότι η μπλούζα έχει δύο μεγάλα κοσμήματα σε μαύρο κι ασημί ραμμένα στους ώμους. Ταιριάζει όμως ένα μακρύ μαντήλι κόκκινο δεμένο στα μαλλιά που φαίνεται κι από πίσω κι από μπροστά -αυτό που φόρεσα.

Τώρα λοιπόν ξέρετε όλα όσα σκέφτηκα όταν οργάνωνα αυτό το ριγέ + ριγέ σύνολο, πού είναι βέβαια πολύ απλό στο μάτι, αλλά θέλει κι αυτόν τον σχεδιασμό του.

Ελπίζω σε κάτι να σας χρησιμεύσει η ανάρτηση.

Ακόλουθοι 10/06/2024

 Καλωσορίζω τους νέους φίλους της σελίδας Philippos Tragas, Athanasios Skiadas, Marilyn Vangoidtsenhoven, Nina Sotiriadou, Nora Dimopoulou, Giorgos Ter, Zahos Kosmas, και Κοσσενας Λουκας.

Σας ευχαριστώ πολύ για την προτίμηση.

Σύνολο "Varsity nostalgia"

 Σήμερα έχουμε ένα σύνολο κολεγιακό, που έχει φτιαχτεί όσο γίνεται πιο κοντά στο αυθεντικό αμερικάνικο της δεκαετίας του 1940 και 1950. Όλα τα κομμάτια του συνόλου είναι όλα αγορασμένα από το τμήμα των αντρικών, έτσι ώστε να μην σφίγγουν το σώμα και καταστρέφουν την σωστή απόδοση του κολεγιακού στυλ. Ελπίζω να σας αρέσει το βίντεο και να σας χρησιμέψει για να φτιάξετε το δικό σας, πολύ cool συνόλου.

Περιοδικό "Γυναίκα", 22 Σεπτεμβρίου 1965

 Στο εξώφυλλο της " Γυναίκας" τον 09/1965 βλέπουμε φθινοπωρινά ταγιέρ από μπουκλέ ύφασμα, που συμπληρώνονται από μεταξωτές μπλούζες στο ίδιο χρώμα και μοτίφ με το εξωτερικό ρούχο. 

Τα 3 ταγιέρ και οι 3  μπλούζες, έχουν όλα διαφορετικό πατρόν, τα 2 έχουν  σταυρωτό σακάκι, το 1 από όλα δεν έχει καθόλου γιακά, και βέβαια οι μπλούζες ομοίως παρουσιάζουν ποικιλία στον λαιμό.  Ωστόσο η γενική γραμμή είναι ίσια - ούτε φαρδιά, ούτε στενή-  και το μήκος της φούστας μοντέρνο, δηλαδή γύρω από το γόνατο. 

Γενικά μπορούμε να πούμε πως τα 3 σύνολα είναι πολύ νεανικά και δροσερά.

(φωτογραφία La mode de Pinktag)

Τα μοντέρνα κι όμως παλιά μανικιούρ

 

Πολλές φορές μας γοητεύει μια καινούργια τεχνική μανικιούρ και τρέχουμε αμέσως να την δοκιμάσουμε, εντυπωσιασμένες κυρίως από το καινούργιο: french manicure, american, acrylic, gel, deep podwer, glaze, ολογραφικό, νέον, Ombré, Glitter, και η λίστα δεν έχει τελειωμό.

Κι όμως εκτός από το απλό γυαλιστερό + το περλέ μανό που επινοήθηκαν πριν 110 χρόνια, πολλά προϊόντα και τεχνικές που χρησιμοποιούνται σήμερα στα σαλόνια ομορφιάς από μανικιουρίστες έναντι υψηλής τιμής, ήταν ήδη διαθέσιμα ως προιόντα για ιδιωτική χρήση πριν 25 χρόνια. Μπορούσες να αγοράσεις το κατάλληλο μανό  και διαθέτοντας τον χρόνο σου, να βάψεις τα νύχια σου 10 ή  παραπάνω φορές με το κόστος ενός μόνο μανικιούρ από επαγγελματία.

Στις φωτογραφίες μας διαφήμιση του Ιανουαρίου 2001 για τα μανό Jet-set της L' Oreal, που όπως βλέπουμε στεγνώνουν σε 60 δευτερόλεπτα, έχουν πρωτότυπα χρώματα και πολύ ασυνήθιστη υφή. Αυτή η σειρά δεν ήταν περλέ, έδινε ένα  deep podwer εφέ που διαρκούσε μια εβδομάδα με ένα στρώμα διάφανο top coat από πάνω.

(φωτογραφίες από Marie-Claire με τις Ανοιξιάτικες κολεξιόν του 2001, @La mode de Pinktag)

1989, Ton sur Ton ad

 

Σούπερ χαριτωμένη η διαφήμιση του 1989 για την εταιρεία ρούχων Ton sur Ton.

(φωτό Pinktag)

Paris succès, φορέματα για Ανοιξη και Φθινόπωρο

 

Απο το φιγουρίνι για μοδίστρες Paris succès Ανοιξη 1962, δυό φορέματα ενδιάμεσης σαιζόν (demie saizon). Είναι και τα δύο ίσια, με μανίκια 3/4 και ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες στον κορμό. Το ένα έχει μικρό γιακά-γραβάτα που πετάγεται μέσα από έναν λοξό γιακά κι επαναλαμβάνεται πάνω στον γοφό,  το άλλο με όμορφη πατ και μεγάλα κεντημένα κουμπιά. 

Δυό φορέματα ό,τι πρέπει για τα κοντά ίσια σακάκια χωρίς γιακά -σαν τα Σανέλ- που ήταν τόσο πολύ  της μόδας το 1962  και παραμένουν ακόμα σήμερα δροσερά κι ευκολόχρηστα.

(φωτο κι επιχρvματισμός La mode de Pinktag)

Στις Κάνες, χωρίς σμόκιν

 

**************

 

Στις Κάνες υπήρχαν πολύ χειρότερα αντρικά ντυσίματα από τα κακοφορεμένα σμόκιν που είδαμε, κι ήταν εκείνων που δεν θέλουν να ακολουθήσουν την παράδοση, γι αυτό προτιμούν να κάνουν του κεφαλιού τους. Δικαίωμα τους ασφαλώς, αλλά το αποτέλεσμα φτωχό.

 

Στην 1η φωτό με απογευματινό κοστούμι περιπάτου ο Βενσάν Κασέλ, που είχε πατέρα έναν σπουδαίο ηθοποιό και υπέρκομψο άντρα. Από πού πήρε κατευθύνσεις για το ντύσιμο ο Βενσάν δεν ξέρω, πάντως όχι από τον πατέρα του. Σημειωτέον ότι η σύνοδος του φορούσε μαύρο και χρυσό μάξι φόρεμα, δηλαδή φόρεμα για Φεστιβάλ Κανών.

 

Το αντρικό ντύσιμο στο Φεστιβάλ Κανών

 

Το καθήκον των ανδρών στις επίσημες εκδηλώσεις είναι πολύ απλό: πρέπει να φορέσουν ένα επίσημο κοστούμι που στην χώρα μας το λέμε σμόκιν, άσπρο πουκάμισο, παπιγιόν, λουστρίνι παπούτσια Οξφορντ και μετά να καθίσεις ήσυχα στην άκρη ώστε να λάμψουν οι κυρίες γύρω σου. Δεν χρειάζεται καμία προσοχή σε τίποτα εκτός από 2 σημεία: το παπιγιόν να παραμένει παράλληλο με τους ώμους, το πουκάμισο να μην φαίνεται κάτω από τα κουμπιά του γιλέκου ή του σακακιού, αλλά μόνο πάνω από τα κουμπιά, προς το πρόσωπο.

Κι όμως αυτό το απλό καθήκον που είναι ίδιο για όλον τον αντρικό πληθυσμό εδώ κι ενενήντα χρόνια, δεν βρέθηκε κανένας γνωστός ηθοποιός να το φέρει εις πέρας στο Φεστιβάλ Κανών. Στις εικόνες ο Κέβιν Κόστνερ, ο Τζέιμς Φράνκο, ο Νίκολας Κέιτζ και ο Ρίτσαρντ Γκηρ, όλοι με σατανικό άσπρο τριγωνάκι πάνω από την ζώνη του παντελονιού και τα παπιγιον για τους 3 πρώτους σε κλίση διαφόρων μοιρών -πάντως όχι ίσια. 

Είχαν σκοπό οι σταρ να στρέψουν την προσοχή του κοινού στην ευαίσθητη περιοχή τους; Όχι, δεν είχαν.

Είχαν σκοπό τα παπιγιον τους να μοιάζουν με

μικρά αεροπλανάκια έτοιμα για απογείωση; Όχι, δεν είχαν.

Τότε τι συνέβη; 

 

 

Συνέβη πως απλούστατα το τζην παντελόνι, το καρό πουκάμισο κι οι φόρμες γυμναστικής που είναι το καθημερινό ντύσιμο και των τεσσάρων ανδρών, δεν σε εκπαιδεύει για κανενός είδος κοστούμι και κανόνες κοστουμιού. Ακόμα κι όταν είσαι υπό την καθοδήγηση του στυλίστα, αλλά όχι υπό την ανά λεπτό επίβλεψη του -όπως γίνεται στις ταινίες που οι στυλίστες είναι παρόντες όλη την ώρα του γυρίσματος- θα βρεις τον τρόπο να χαλάσεις το σύνολο.

Φαντάζεστε αυτοι οι τέσσερις να ήταν στην θέση των γυναικών που πρέπει όχι απλώς να ντυθούν σωστά, αλλά και να διακριθούν για το ρούχο τους;

(Pinktag)

Πολύ πριν το MET gala.

 

Η Γκρέις Κέλι στις 15/11/1969 έκανε ένα ειδικό πάρτι για τα γενεθλια των 40 ετών της, το "Πάρτι των Σκορπιών", όπου όλοι οι καλεσμένοι ήταν στο ζώδιο Σκορπιοί, οι ίδιοι ή οι σύζυγοι τους.

Η ίδια φόρεσε ένα φόρεμα Balenciaga από την χειμερινή συλλογή Υψηλής Ραπτικής Χειμώνας 1966 του σχεδιαστή και 2 καρφίτσες δώρο του Ρενιέ στον γάμο της, μέρος της τιάρας Καρτιέ "Bain de Mer".

Από όλους τους καλεσμένους καλύτερα ντυμένη παρουσιάστηκε η Λιζ Τέιλορ, που είχε Σκορπιό σύζυγο, δηλαδή ήταν εξ αγχιστείας Σκορπιός. Η μεγάλη σταρ αντελήφθη πλήρως το θέμα του πάρτι και την τιμή που της έγινε, γι αυτό φόρεσε ένα μεγαλόπρεπες σετ με διαμάντια ΚΑΙ μια κάπα βελούδινη κεντημένη με δυο τεράστιους σκορπιούς στο μπροστινό μέρος.

Κυρίες και κύριοι, το περιβάλλον κι η περίσταση είναι το σημαντικότερο όλων στην κομψότητα.

Αντίθετα με τους σημερινούς σταρ που δυσκολεύονται πολύ να καταλάβουν το ετήσιο θέμα του MET gala, το οποίο πάντα έχει σχέση με την έκθεση που μόλις παρουσιάστηκε, γι αυτό νομίζουν ότι απλώς η παρουσία τους αρκεί, η Λιζ και παρουσιάστηκε και φόρεσε το κατάλληλο ένδυμα.