Κομψές κάλτσες από το παρελθόν

 

Δυό κομψά μοντέλα κάλτσες της εταιρείας Prestige, το πρώτο της δεκαετίας του 50, σειρά "περιγράμματα" με φτέρνα αλλά χωρίς δάκτυλα (κατάλληλα για πέδιλα, το δεύτερο με όνομα "μοτίφ" και στολίδι από βελούδο στο πλάι. 

Για την γυναίκα που προσέχει όλες τις λεπτομέρειες, ειδικότερα για τις φίλες του vintage στυλ,  διατίθενται ακόμα στην αγορά καλσόν για πέδιλα, με μοτίφ ή χωρίς. 

Η ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΑΝΘΙΖΕ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΥΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑ

 

Η κούκλα Έφη Μελά με πλεκτό σύνολο Κατράντζος σπορ, τον Απρίλιο του 1963. Τα νήματα για το πλεκτό είναι αποκλειστική παραγωγή της εταιρείας Χρισλάν για τον Κατράντζο.

 

(photo La mode de Pinktag από περιοδικό Γυναίκα του  4/1963)

Andrea Schelling

 

Βραδινά Andrea Schelling με δεκάδες μέτρα φρου-φρου πάνω τους.

Toile de Jouy, 1956

1956, γόβες σχεδιασμένες από τον Ροζέ Βιβιέ για τον Κριστιάν Ντιόρ σε ύφασμα Toile de Jouy.

Το διάσημο ύφασμα Toile de Jouy, φτιαγμένο απο λινό και βαμβάκι, προφέρεται "τουάλ ντε ζουγί", το ντε κλειστό. Είναι ένα εμπριμέ τυπωμένο μονόχρωμο πάνω σε λευκό φόντο, κυρίως τυπωμένο σε μπλε, φούξια ή πράσινο. Οι παραστάσεις του είναι σκηνές από κυνήγι, μύθοι του Αισώπου και του Λαφοντέν, ή λουλούδια και φυτά παρμένα από λιθογραφίες. Το toile de Jouy αντικατοπτρίζει μέρος της ιστορίας της Γαλλίας κι είναι πολύ δημοφιλές τουλάχιστον σε αυτήν την χώρα.

Οι Γάλλοι σχεδιαστές μόδας χρησιμοποίησαν αυτό το ύφασμα στις δημιουργίες τους πολλές φορές, σεβόμενοι απολύτως την παράδοση, όπως εδώ: ο Βιβιέ θα μπορούσε να φτιάξει τις γόβες με σατέν, οπότε θα γυάλιζαν κατά κάποιο τρόπο και θα είχαν λεία επιφάνεια. Ομως δεν το έκανε. Πήρε το αυθεντικό toile de Jouy, που είναι ματ κι έχει σποραδικά πιο χοντρές κλωστές -εξαιτίας του λινού στην σύνθεση του. Κατά την γνώμη μου έκανε πολύ σωστά.

1955 νυχτικά

 Μάρτιος του 1955. Νυχτικά και ρόμπες δωματίου για τις κυρίες που παίρνουν το πρωινό τους με στυλ.

Oscar de la Renta

 

Κολιέ vintage σε επιχρυσωμένο μέταλλο και σμάλτο  Oscar de la Renta.

"Μόδα για την ενδιάμεση σαιζόν", 1968

 Φεβρουάριος του 1968. Το Modes et Travaux για την μετάβαση από τον Χειμώνα στην Άνοιξη προτείνει στο εξώφυλλο του ένα μάλλινο φόρεμα, ίσιο και μακρόταλο, χωρίς μανίκια, μίνι, με φαρδιά ζώνη στους γοφούς και βαθειά κουφόπιετα στον έναν μηρό.

Maison di Castelli, Roma

 

O Οίκος ομορφιάς Castelli, ιδρύθηκε το 1962 στην Via Frattina της Ρώμης από την αρωματοποιία Castelli. Ειδικεύεται στην Haute Coiffure, την περιποίηση των μαλλιών και είναι γνωστός για το ειδικευμένο του προσωπικό, που επιμορφώνεται διαρκώς στις νέες τεχνικές περιποίησης και τις τάσεις στο κούρεμα και χτένισμα.

Στην φωτογραφία μας "μπανάνα" με μπούκλες στον κορυφή, που εμπνεύστηκαν οι ιδρυτές του Οίκου Antonio και Nunzio Maraviglia για την κολεξιόν του Renato Balestra το 2018.

Στο 1ο σχόλιο φωτογραφία των εγκαταστάσεων του Οίκου Castelli.

1953 κάλτσες Le Bourget

 

Le bourget διαφήμιση για κάλτσες, του 1953. Οι κάλτσες Le bourget έβγαιναν σε 5 μεγέθη κιλών και 2 μήκη, μπορούσαν δηλαδή να εφαρμόσουν αρκετά καλά σε ψηλές και κοντές γυναίκες, σε πολύ λεπτές και πιο γεμάτες, χωρίς να χάνουν το ίσιο της ραφής τους. Ενα μεγάλο επίτευγμα.

1953 Nivea διαφήμιση

  

Κάποιες γυναίκες ακόμα και σήμερα ορκίζονται στο όνομα Nivea. Οκτώβριος του 1953, πρώτα κρύα και διαφήμιση της κρέμας στο αντίστοιχο περιοδικό Modes et Τravaux του μήνα. Όπως γράφει η λεζάντα: 

"Έχετε παρατηρήσει ότι το δέρμα σας αντιδρά κάθε σαιζόν, αλλά είναι ακριβώς στις αλλαγές των σαιζόν που είναι πιο ευάλωτο, γι αυτό έχει ανάγκη από πιο εντατική φροντίδα; Εδώ και πολύ καιρό, όποιος λέει "φροντίδα του δέρματος" λέει ουσιαστικά "Nivea" κι είναι η κρέμα Nivea αυτή που σας βοηθάει να διατηρείτε σε όλες τις σαιζόν την φρεσκάδα του προσώπου σας.". 

Πολύ πειστικά λόγια που όπως φαίνεται, επαληθεύονταν από την πραγματικότητα.

1959, βραδινό Christian Dior για όμορφους αστραγάλους

 

Από το περιοδικό Le jardin des Modes τεύχος 12/1959, ένα βραδινό φόρεμα του οίκου Christian Dior σχεδιασμένο από τον Yves Saint Laurent. Με αριστοτεχνικό τρόπο το στράπλες φόρεμα ντραπάρει στα γόνατα, και όπως φαίνεται στερεώνεται σε ένα εσωτερικό δεύτερο φόρεμα, απλό και ίσιο ώστε να σχηματίσει το εντυπωσιακό μπαλούν. Χρυσά πέδιλα με καλυμμένα τα δάκτυλά,  Roger Vivier. 

Το τέλειο βραδινό ρούχο για μια γυναίκα με όμορφους αστραγάλους. 

Μια τσάντα σε χρονοκάψουλα.

 

Ο Βασίλης Ζούλιας είναι Έλληνας σχεδιαστής μόδας,  λάτρης των γυναικών και της κλασικής κομψότητας - κι εξαιρετικά κομψός άντρας ο ίδιος. Είναι ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους στην χώρα μας που φτιάχνουν ορισμένα κομμάτια αληθινά υψηλής ραπτικής, δηλαδή το καθένα μοναδικό κι αδύνατον να αναπαραχθεί με οποιοδήποτε τρόπο -διότι όχι μόνο η εργασία είναι άριστης ποιότητας, αλλά και τα υλικά δεν υπάρχουν στην αγορά. Μερικά από τα μοναδικά του κομμάτια είναι τσάντες σχεδιασμένες γύρω από ένα μαντήλι περασμένων δεκαετιών. Η γραμμή ποικίλλει και το είδος του δέρματος επίσης ποικίλλει, ώστε να βρίσκεται σε αρμονία με το ντεσέν του υφάσματος. 

Στην φωτογραφία μας μια τσάντα του Βασίλη Ζούλια καστόρινη σε πράσινο κυπαρισσί, φοδραρισμένη με  πράσινο σκούρο σατέν και 3 διαμερίσματα στο εσωτερικό της. 

Στην φωτό  την βλέπετε μπροστά από ένα  ρούχο αντάξιό της, ένα αυθεντικό χειροποίητο πανωφόρι του 1960, ραμμένο σε μάλλινο μπουκλέ ύφασμα κι αποχρώσεις πράσινου σκούρου και μαύρου. 

(φωτογραφίες La mode de Pinktag)

1924, Galleries Lafayette

 

Το εξώφυλλο από τον εμπορικό κατάλογο Χειμώνα 1924 των πολυκαταστημάτων  Galleries Lafayette στο Παρίσι. Φιγουράρουν τρία σύνολα, δύο ταγιέρ κι ένα φόρμα με την ζακέτα του. Απλούστατα στο πατρόν, ριχτά και χωρίς καθόλου ζώνη, στηρίζονται στα ποιοτικά υφάσματα κι φυσικά, στην γοητεία της γυναίκας που θα τα φορέσει.

1953, οι αληθινά φαρδιές φούστες

 

Πόσο φαρδιές ήταν οι φαρδιές φούστες της δεκαετίας του 1950; Ήταν πολύ φαρδιές στο στρίφωμα, τόσο που απλωμένες στο τραπέζι σχημάτιζαν ένα πλήρη κύκλο -στο κέντρο του κύκλου βρισκόταν η μέση και στην περιφέρεια του κύκλου το στρίφωμα.  Στην εικόνα μας το μοντέλο δεξιά έχοντας τα χέρια στις πλαϊνές τσέπες, μας κάνει μια μικρή επίδειξη του φάρδους της κόκκινης φούστας. 

(φωτογραφία La mode de Pinktag Modes et Travaux 10/1953)

12/1953, ΧΕΙΜΕΡΙΝΆ ΠΑΠΟΎΤΣΙΑ

 

Στην Γαλλία, παρά το ότι κάνει αρκετό κρύο, τα χειμερινά παπούτσια ήταν σπάνια και τα χειμερινά καλσόν -χοντρότερα από τα μεταξωτά- τελείως άγνωστα έως και την μέση της δεκαετίας του 1960. Στην φωτογραφία μας διαφήμιση του Δεκεμβρίου 1953  με δυό ζευγάρια χειμερινά παπούτσια. Είναι κατασκευασμένα εξωτερικά από δέρμα, έχουν φόδρα από προβιά πρόβατου το πάνω και τσόχα το κάτω,  η σόλα είναι κρεπ, και η γραμμή τους σχετικά κλειστή  σε σχέση με οποιαδήποτε γόβα. Δεν είναι πολύ χοντροφτιαγμένα, εν τούτοις πιθανόν να τα αγόραζαν κυρίως στις επαρχίες. Σχεδόν ποτέ δεν βρίσκουμε φωτογραφία με Παριζιάνες που φορούν οποιοδήποτε είδος μποτάκι μέσα στο Παρίσι. 

(φωτογραφία La mode de Pinktag από σελίδα του περιοδικού  Le Jardin des modes)

1968, κοστούμι για μοντέρνα κορίτσια

 

Στο περιοδικό Modes et Travaux 10/1968, ένα σπορ κοστούμι για μοντέρνα κορίτσια 14-20 χρονών. Ράβεται από ανοιχτόχρωμο  ψαροκόκαλο σε γκρι ανοιχτό ή σκούρο μπεζ κι η γραμμή του είναι ίσια. 

Το σακάκι  καλύπτει μερικώς τους γοφούς, η πρόσθετη πατ ζώνης είναι γαζωμένη σταθερά στο ύφασμα. Το παντελόνι ξεκινάει με μια φαρδιά ζώνη λίγο κάτω από την μέση και κατεβαίνει ίσιο στα πόδια, στενεύοντας ελαφρώς. Το ψαροκόκαλο είναι ζεστό υλικό, που κρατάει εμφανή μια σιδερωμένη τσάκιση σαν σταθερό ύφασμα, όμως λόγω της διαγώνιας ύφανσής του έχει φυσικά μια μικρή ελαστικότητα. Αυτά τα δυο χαρακτηριστικά το κάνουν ιδανικό για αντρικά κοστούμια και -στην περίπτωσή μας- για εφηβικά κοστούμια. 

Το μόνο που λείπει λοιπόν είναι ένα ζιβάγκο κι ένας μπερές, κι ορίστε το κορίτσι μας είναι όμορφο και ζεστό μέσα στα ευκολοφόρετα ρούχα του. 

DYI κολιέ με νήματα, κορδέλες, πλαστικό και χαρτί

 

Ανακύκλωση έως τελικής πτώσεως ή ένα κολιέ χαρούμενο και πολύχρωμο, φτιαγμένο κυρίως με εφήμερα υλικά. Σε μια απλή αλυσίδα στερεώνεται διάφανη κορδέλα ραπτικής και πολύχρωμα φανταιζί νήματα πλεξίματος σε κρεμ και πορτοκαλί. Ανά διαστήματα τα τρία κορδόνια περνάνε μέσα από χάντρες πλαστικές (οι πορτοκαλί κυλινδρικές) αλλά και χάντρες χειροποίητες χάρτινες. 

Οι χάντρινες χάντρες φτιάχνονται από πολλά στρώματα χαρτιού (π.χ. εφημερίδας) που κολλάνε μεταξύ τους με ξυλόκολλα. Όταν στεγνώσει η κόλλα πλήρως, δηλαδή σε τρεις-τέσσερις μέρες, ζωγραφίζεται η επιφάνεια με ακρυλικές βαφές. Εδώ η χάντρες είναι ζωγραφισμένες κίτρινες κι από πάνω έχουν πιτσιλιές από τυρκουάζ και βυσσινί . Όπως βλέπετε στην ζουμ φωτογραφία της μεγάλης χάντρας, το τελευταίο είδος χαρτιού που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή της ήταν ένα περιτύλιγμα από σοκολατάκι. Κυρίες και κύριοι, ναι. Γιατί να πάει χαμένο ακόμα και το πιο μικρό υλικό, εάν μπορεί να χρησιμοποιηθεί; 

Οι κυρίες και τα αινιγματικά καπελάκια τους.

 

Στο εσωτερικό του περιοδικού "Η Εφημερίδα της Ομορφιάς" (Journal de la Beautè)  τεύχος 12/1898, βρίσκουμε μαζεμένα σε ένα μόνο σκίτσο έξι κυρίες με τα καπελάκια τους. 

Τα καπέλα της εποχής είναι μικρά σε σχήμα, αλλά ό,τι τους λείπει σε μέγεθος, τους περισσεύει σε διακόσμηση. Φτερά, βελούδινα και σατέν λουλούδια,  ντραπέ πάνω στο ίδιο το υλικό του καπέλου, κορδέλες, πουλιά ολόκληρα (μια περίεργη τάση της μόδας που δεν κράτησε πολύ) και βέβαια καρφίτσες με πετράδια, όλα βρίσκονται πάνω στο καπέλο. 

Κι όμως, το αποτέλεσμα δεν είναι τίποτα άλλο εκτός από γοητευτικό. Ανάμεσα στο καπέλο και τον όρθιο γιακά από γούνα που σκεπάζει το μισό πρόσωπο, βρίσκονται τα μάτια της γυναίκας, τα οποία είναι όλο το ζήτημα. Το καπέλο κι ο γιακάς δημιουργεί το κάδρο που πλαισιώνει τα μάτια με το πολύπλοκο περιβάλλον που τους αξίζει. Ποιός ξέρει τι σκέφτεται αυτή που διάλεξε το πουλί; Πόσο διαφορετικά πράγματα σκέφτεται εκείνη που διάλεξε την καρφίτσα; Υπάρχει κάποιος συμβολισμός πίσω από τις πυκνές πτυχώσεις του ντραπέ; Υπάρχει κάποιο κρυφό μήνυμα στον άκαμπτο γιακά από δαντέλλα; 

Ασφαλώς και υπάρχει. Πάντα υπάρχει μήνυμα στις ενδυματολογικές επιλογές μιάς κυρίας. Όποιος ενδιαφέρεται να μάθει τι λένε τα μάτια της, πρέπει πρώτα να εξιχνιάσει τα μηνύματα στα καπελάκια της.

(φωτογραφία και ρετούς La mode de Pinktag)

Παλτά από τον Αύγουστο;

 

Το ξέρετε, στον κόσμο της μόδας όλα γίνονται με προετοιμασία: οι χειμερινές κολεξιόν ετοιμάζονται από το τέλος τη Άνοιξης. Αλλά και σε μικρότερη κλίμακα, στο εργαστήριο της μοδίστρας και τα περιοδικά ραπτικής, συμβαίνει περίπου το ίδιο -σε μικρότερο βαθμό γιατί η μοδίστρα ράβει μόνο για μικρό αριθμό γυναικών κι η ερασιτέχνης μοδίστρα για τον εαυτό της. 

Εδώ λοιπόν βλέπουμε σκίτσα για χειμωνιάτικα παλτά και ημίπαλτα από τεύχος του Modes et Travaux του Αυγούστου 1953, ριχτά, πανέμορφα, με απίθανες λεπτομέρειες και καταπληκτικό styling: φουλάρι, γάντια, καπελάκι, σκουλαρίκια. Οι γυναίκες που αγόρασαν το συγκεκριμένο περιοδικό και το ξεφύλλισαν ήταν  κάτω από τον ήλιο και φορούσαν το μαγιό τους. 

Μα είναι δυνατόν ενώ βρίσκεσαι σε ηλιοθεραπεία να σχεδιάζεις την χειμωνιάτικη γκαρνταρόμπα σου; Κρίνοντας από τον εαυτό μου, και βέβαια είναι. Ακριβώς μόλις περνάει η Πρωτοχρονιά, ονειρεύομαι γαλάζια μπουφανάκια με περίεργα μανίκια, ροζ καμπαρντίνες με πρωτότυπες τσέπες και καταγάλανο ουρανό χωρίς ένα σύννεφο. 

Ναι, ξέρω τι θα μου πείτε: είναι λογικό να μπουχτίζεις από το κρύο, τα κλειστά παπούτσια, τα ρούχα που είναι φορεμένα το ένα πάνω από το άλλο για να σε προστατέψουν κλπ. Όμως πώς είναι δυνατόν να μπουχτίζεις από τον ήλιο και την ζέστη, τόσο ώστε στις 31 Αυγούστου να σχεδιάζεις ρούχα του Χειμώνα; 

Να σας πω: δεν ονειρεύομαι το κρύο, ονειρεύομαι την βροχή. Θέλω στις 1 Σεπτεμβρίου να βρέχει κι εγώ να φορέσω την καμπαρντίνα μου και να περπατήσω στους δρόμους της πόλης, σαν μια σύγχρονη Ώντρεη Χέπμπορν στο "Breakfast at Tiffany's". 

Μεγάλο όνειρο; Το ξέρω. Αλλά τα όνειρα μας κρατάνε ζωντανούς. 

5+1 tips για καλύτερο ντύσιμο το 2023

 

Ιδέες για ντύσιμο επίκαιρο με τα ρούχα που ήδη έχουμε. Όλες οι ιδέες μπορούν να εφαρμοστούν από γυναίκες κάθε ηλικίας κι οποιουδήποτε σωματότυπου. Προτείνω να δοκιμάσετε τουλάχιστον μία. Προσωπικώς, τις έχω δοκιμάσει όλες κι έχουν τέλειο αποτέλεσμα.