1914 περιοδικό Life

 

Στο τεύχος του περιοδικού Life που κυκλοφόρησε 8 Δεκεμβρίου του 1914, ο εικονογράφος φαντάζεται το ντύσιμο των ανθρώπων του μέλλοντος. Βλέπει και για τους δυό μια κατάσταση ισότητας με φαντασία, κέφι και γύμνια. 

Να πούμε ότι ήταν πολύ αισιόδοξος; Μάλλον ναι, 100 χρόνια μετά η γύμνια περιορίζεται στο γυναικείο ντύσιμο, το αντρικό είναι σε αντιδιαστολή πολύ σοβαρό και πλήρως καλυπτικό, ενώ το κέφι φυσικά δεν υπάρχει πουθενά. 

Ντύσιμο για κομπιούτερ, 1948

 

Μια γυναίκα φτιάχνει την καλωδίωση ενός από τους πρώτους υπολογιστές. Η φωτογραφία  κυκλοφορεί στο Ιντερνετ χωρίς ημερομηνία λήψης και λοιπές πληροφορίες, όμως οι φίλοι των υπολογιστών και της μόδας είναι ικανοί να ταυτοποιήσουν οτιδήποτε. 

Ο υπολογιστής είναι ΙΒΜ 405, ένα μοντέλο που κατασκευάστηκε το 1934 και κυκλοφορούσε έως το 1948 οπότε βρήκε το ΙΒΜ 403 -που κατά παρέκκλιση των συνηθισμένων είχε νούμερο μικρότερο από το προηγούμενο κομπιούτερ. 

Η κοπέλα που φτιάχνει την καλωδίωση φοράει ίσιο ψηλόμεσο αντρικό παντελόνι και πουκάμισο, κολεγιακά παπούτσια και καλτσάκια (δείγμα ότι είναι κάτω από 21 ετών, ηλικία που οι γυναίκες μεταπηδούσαν στις λεπτές κάλτσες). Το φάρδος στο μπατζάκι του παντελονιού το τοποθετεί στην τριετία 1945-1948, πιο πριν ήταν πιο φαρδιά, πιο μετά ήταν πιο στενά. Η γυναίκα της φωτογραφίας έχει στα μαλλιά της τα περίφημα victory rolls, χτένισμα που φορέθηκε πολύ στην διάρκεια του Β΄παγκοσμίου πολέμου και έως το 1948. Από το 1948 και μετά τα victory rolls έγιναν ένα μόνο ρολό που φοριόταν στο μέτωπο αντί για φράντζα, οπότε μεταπηδήσαμε στα χτενίσματα που σήμερα ονομάζουμε pin up. 

 

Συμπέρασμα: η φωτογραφία είναι από το 1945 έως και το 1948.

Μπλούζες του 1957

 Τα φορέματα ήταν πάντα το ξεχωριστό γυναικείο ρούχο: ένα μονοκόμματο ένδυμα, που δεν χρειάζεται να το τακτοποιείς και να το ισιώνεις κάθε φορά που κάθεσαι ή σηκώνεσαι από καρέκλα. Όμως οι μπλούζες κι οι φούστες (αργότερα τα παντελόνια) ήταν πιο πρακτικές επειδή πρόσφεραν μεγαλύτερο περιθώριο συνδυασμών , γι αυτό οι γυναίκες τα προτιμούσαν από την δεκαετία του 1940 και μετά, δηλαδή από τότε που βγήκαν μαζικά στην εργασία. 

Στην φωτογραφία μας δυό μπλούζες από το Votre mode του 1957. 

Αριστερά σε κρεπ ντε σιν που είναι μαλακό κι ελαφρώς ελαστικό ύφασμα, μια μπλούζα κοντά στο σώμα, με πολύ φαρδιά μανίκια 3/4 που καταλήγουν σε φαρδιά μανσέτα, με μικρούς ωμίτες και σούρες προς το ντεκολτέ, κλείνει με μισή πατιλέτα και μικρό στρογγυλό γιακά. Η καταλληλη μπλούζα για ντύσιμο γραφείου. 

Δεξιά σε μεταξωτό τουάλ μια μπλούζα απαιτήσεων ραπτικής ικανότητας, με περίτεχνο κοντό μανίκι που αποτελεί συνέχεια του ωμίτη, ενώ το ντεκολτέ της καλύπτεται πλήρως με μικρά νερβύρ. Η κατάλληλη μπλούζα για περίπατο. 

(φωτογραφίες του περιοδικού και ρετούς @La mode de Pinktag)

Βελούδινα λουλούδια

 

Λεπτομέρεια από φόρεμα που πωλείται σήμερα σε δημοπρασία, στο εξωτερικό και είναι σχεδόν ένα έργο τέχνης. Σχεδιάστηκε από την Sadie Nemser το 1924 και κατασκευάστηκε από μεταξωτό βελούδο, δαντέλα κι απλικέ λουλούδια. 

Στην φωτογραφία μας λεπτομέρεια από την φούστα του φορέματος, δηλαδή το σημείο που το βελούδο ενώνεται με την δαντέλα. Η ένωση καλύπτεται εξολοκλήρου με απλικέ  λουλούδια από βελούδινες ή σατέν κορδέλες και φύλλωμα από πράσινο τούλι, που έχει επιπροσθέτως κεντηθεί με χάντρες. 

Γόβες του 1962

Μια όμορφη γόβα σε διαφήμιση του 1962, το μοντέλο Μίνως των αδερφών Σεβαστάκη. Από λείο brossé δέρμα κατσίκας, μυτερή, με χαμηλό τακούνι πέντε πόντων και διπλό πλακέ φιογκάκι. Ενα παπούτσι πολύ κομψό από το πλάι, από μπροστά κι από πίσω.  

Πάρος 1962

 ΓΥΝΑΙΚΑ, τεύχος που κυκλοφόρησε στις 6 Ιουνίου του 1962, με φωτογράφηση μόδας στο νησί της Πάρου.

Η περιγραφή της φωτό λέει "Για το καλοκαίρι μπράτσα έξω, στρογγυλά ντεκολτέ, φούστες αεράτες και γαρνιρίσματα από ελαφρότερα ή πουαντιγιέ υφάσματα"

Τα δυό μοντέλα, σαν λευκές δροσερές οπτασίες στέκονταi όρθιες στην πόρτα ενός καφενείου. Το υπόλοιπο ντεκόρ, είναι κατά την γνώμη μου πολύ θλιβερό: πουθενά γυναίκες θαμώνες , μόνο άντρες, οι περισσότεροι με πολύ σοβαρό, αν όχι άγριο ύφος. Η μόδα ήταν όμορφη παλιότερα, αλλά οι συνθήκες διαβίωσης για τις γυναίκες καθόλου φιλικές.

(φωτό σελίδας και ρετούς La mode de Pinktag)

NIVEA διαφήμιση, 1962

 

Διαφήμιση του 1962 των αντηλιακών NIVEA.

Η εταιρεία NIVEA γενικώς προωθούσε το σκεπτικό της καλής υγείας και της απλότητας, δηλαδή είχε ελάχιστα, βασικά καλλυντικά που δεν άλλαξαν καθόλου σύσταση και συσκευασία επί 40 χρόνια . Οι διαφημίσεις της αντικατοπτρίζουν αυτό το σκεπτικό: εδώ το μοντέλο είναι μια νέα γυναίκα με πολύ κοντά μαλλιά, που το σώμα της δεν φαίνεται σχεδόν καθόλου, δεν έχει ξαπλώστρα, ούτε ομπρέλα παραλίας, κάθεται κατευθείαν στην άμμο και το μοναδικό της αξεσουάρ είναι ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου. Καμία σεξουαλικότητα δεν αναδύεται από την εικόνα, αναδύεται όμως η χαρά της ζωής που πράγματι ταιριάζει στο καλοκαίρι.

Η φουσκωτή μπάλα με το λογότυπο NIVEA πάνω στην οποία ακουμπάει η γυναίκα, ήταν ένα πετυχημένο διαφημιστικό τρυκ της εταιρείας. Προσφερόταν επί δεκάδες χρόνια δωρεάν, με διπλές συσκευασίες προϊόντων και δημιούργησε πολλές ώρες παιγνιδιού για μικρούς και μεγάλους στις ακτές της Ευρώπης.

(φωτογραφία του περιοδικού La mode de Pinktag)

Εφηβικο ντύσιμο, 1963

 

Από το περιοδικό Γυναίκα 16 Απριλίου 1963, πρόταση για ντύσιμο περιπάτου έφηβης: αμάνικο πουκάμισο από ριγέ ποπλίνα, ίσο σορτς από βαμβακερή καμπαρντίνα και πάνινα παπούτσια που αφήνουν έξω τα δάκτυλα και την φτέρνα. 

Τον ντύσιμο αυτό συνδυάζει άριστα την κομψότητα και την πρακτικότητα, γι αυτό είναι κατάλληλο για όλους τους τρόπους διασκέδασης των εφήβων κοριτσιών του 1963, τόσο για μια πορτοκαλάδα σε ζαχαροπλαστείο, όσο και για βόλτα με το ποδήλατο.

(φωτογραφία ασπρόμαυρου σκίτσου, επιχρωματισμός και ρετούς La mode de Pinktag)

Pόμπες εργασίας, 1929

 

Από το τεύχος του Ιουλίου 1929 του περιοδικού Le petit Echo de la Mode, μας έρχονται αυτές οι δυό προτάσεις για ρόμπες εργασίας. 

Αριστερά σε γαλάζιο χρώμα μια ρόμπα παρόμοια με  τις σημερινές που φοριέται πάνω από το φόρεμα κι έχει ως στολίδι της φαρδιές φάσες από το ίδιο ύφασμα. Δεξιά σε παλιωμένο ροζ μια ρόμπα που είναι ή ίδια ένα πλήρες φόρεμα, με κοντό ζαπονέ μανίκι, σταυρωτό κούμπωμα και ρέλια κοντράστ στο τελείωμα. 

Οι ποδιές στην δεκαετία του 1920 ράβονταν κυρίως από λεπτά λινά υφάσματα ή ακόμα και βουάλ, γι αυτό το διπλό ύφασμα της φάσας αριστερά έχει λίγο πιο σκούρα απόχρωση, επειδή το βουάλ καθίσταται αδιαφανές σε διπλή ή τριπλή στρώση. 

Άραγε αυτές οι ποδιές ήταν τόσο εξυπηρετικές όσο είναι οι σημερινές πετσετέ ή  χοντρές βαμβακερές; Σίγουρα όχι. Ήταν όμως απείρως κομψότερες. Ορισμένες φορές πρέπει να διαλέξεις ανάμεσα στην πρακτικότητα και την ομορφιά.

 

(φωτογραφίες από το περιοδικό, La mode de Pinktag)

ΓΥΝΑΙΚΑ 1965

 

Το εξώφυλλο του περιοδικού ΓΥΝΑΙΚΑ που κυκλοφόρησε 16 Ιουνίου του 1965.  

 

Δυό βραδινά μοντέρνα σύνολα από μετάξι γκρο που κρατάει την γραμμή του ενώ παραμένει δροσερό, σε χτυπητά καλοκαιρινά χρώματα  που ταιριάζουν στο μαυρισμένο δέρμα. Παντελόνι σιγκαρέτ και τυνίκ που πέφτει χαλαρά γύρω από το σώμα, ενώ καλύπτει τους γοφούς. Τα δύο σύνολα με το έντονο χρώμα τους και την λιτή τους γραμμή κατορθώνουν να κολακεύουν  όλους τους  σωματότυπους, ενώ ταυτόχρονα αποτελούν τον τέλειο καμβά για πολύ μεγάλα σκουλαρίκια και βραχιόλια. Αριστερά ένα κοντινό πλάνο του εξώφυλλου, που δείχνει λίγο καλύτερα το όμορφο σκουλαρίκι. 

Μπλούζες του 1957

 

Tα περιοδικά ραπτικής και τα φιγουρίνια για μοδίστρες των περασμένων δεκαετιών, έχουν ένα πλεονέκτημα με τα σκίτσα τους έναντι των σημερινών φωτογραφιών: σου επιτρέπουν να επικεντρωθείς στο ρούχο κι όχι στην ομορφιά της γυναίκας που το φοράει. Εχουν όμως κι ένα μειονέκτημα: πολλές φορές είναι μαυρόασπρα, τόσο για λόγους οικονομίας της εκτύπωσης, όσο και για να παρατηρεί καλύτερα ο θεατής το πατρόν. Το χρώμα δεν ήτα απαραίτητο στις πελάτισσες της μοδίστρας τότε, γιατί η κάθε γυναίκα έβλεπε τα χρώματα γύρω της, στις άλλες γυναίκες και στις βιτρίνες. 

Ωστόσο οι σημερινές γυναίκες δεν μπορούν να αντλήσουν επαρκείς πληροφορίες για τα χρώματα που ήταν της μόδας κάθε σαιζόν, κοιτώντας μόνο τα σκίτσα. Χρειάζονται μια συνδυαστική γνώση από φιγουρίνια, φιλμ της εποχής και ντοκυμαντέρ (διότι η μόδα του κινηματογράφου είναι ιδανική και δεν αντικατοπτρίζει πάντοτε τις αληθινές τάσεις που φορούσαν οι μεγάλες μάζες). 

Στην φωτογραφία μας βρίσκεται ένα σκίτσο του Votre Mode Φεβρουαρίου 1957, που παρουσιάζει δυό μπλουζες για την Άνοιξη. Το σκίτσο ήταν μαυρόασπρο και το επιχρωματίσαμε σύμφωνα με τις τάσεις εκείνης της σαιζόν, που ήταν τα παστέλ. Αριστερά μια γαλάζια μπλούζα σε κρεπ ντε Σιν, ένα χοντρό ύφασμα με κοκκώδη θαμπή επιφάνεια που ήταν κατάλληλο για μικρά ντραπέ -όπως αυτά κάτω από τον ωμίτη- και δεξιά μια μπλούζα από ποπλίνα σε κίτρινο της βανίλιας. Τα παστέλ έμειναν στην μόδα έως την αρχή της δεκαετίας του '60, επειδή ταίριαζαν σε μελαχρινές και ξανθές και έριχναν ένα κολακευτικό φως σε όλα τα πρόσωπα, νεαρά και ώριμα. Ήταν δε τόσο δημοφιλή που κατασκευάστηκαν παπούτσια, τσάντες, καμπαρντίνες, έως και παλτά σε αυτές τις αποχρώσεις. 

Εδώ βρίσκεται το πραγματικό σκίτσο του περιοδικού, για να κάνετε μια σύγκριση και να αποφασίσετε μόνες σας ποιό σας χρησιμεύει περισσότερο.

(φωτογραφία περιοδικού, ρετούς κι επιχρωματισμός La mode de Pinktag)