Γαλλία, Σεπτέμβριος του 1939, περίπου 80 χρόνια πριν από σήμερα. Οι μαθητές ετοιμάζονται να επιστρέψουν στα θρανία. Οι γονείς των μαθητών μεριμνούν για τον εξοπλισμό τους με τετράδια, μολύβια, μπλοκ ζωγραφικής και ταυτόχρονα για την γκαρνταρόμπα τους. Τα παιδιά χρειάζονται ρούχα που θα τα κρατήσουν ζεστά και θα τους επιτρέπουν να κινούνται γρήγορα, όπως αρμόζει στην ηλικία τους. Το περιοδικό Le petit Echo de la mode προτείνει ρούχα κατάλληλα για το ντύσιμο των μαθητών σε κάθε βαθμίδα εκπαίδευσης, κι εμείς κοιτάζοντας το μαθαίνουμε λεπτομέρειες κοινωνικού χαρακτήρα για την εποχή.
Καταρχάς για το πολύ μικρό αγόρι αριστερά και το πολύ
μικρό κορίτσι δεξιά βλέπουμε πως προβλέπεται σχολική ποδιά. Οι δυό ποδιές
είναι σε όμοιο μπλε σκούρο χρώμα, βρίσκονται στο ίδιο μήκος και
διαφέρουν λίγο στον στολισμό του γιακά. Παρατηρούμε ότι για τα παιδιά του Δημοτικού και προφανώς για τις ασχολίες εκτός σχολείου που γίνονται το απόγευμα, π.χ. για το μάθημα μουσικής, τα αγόρια φορούν σορτς κι όχι μακρύ παντελόνι και οι κάλτσες τους είναι κοντές -σε αντίθεση με των κοριτσιών που φτάνουν ως το γόνατο- ενώ το στήθος κι ο λαιμός όλων προστατεύεται από ζιβάγκο.
Τα αγόρια του Γυμνασίου είναι στο μεταίχμιο ανάμεσα στο αντρικό και το παιδικό ντύσιμο, δηλαδή το ένα φοράει κοστούμι, το άλλο μακρύ παλτό, όμως τα παντελόνια τους είναι πάλι κοντά -έως την μέση της γάμπας. Από το Πανεπιστήμιο και μετά (ο νεαρός στην μέση της φωτό) το μακρύ παντελόνι επιτρέπεται. Τα κορίτσια στην εφηβεία έχουν πολλές ομοιότητες στο ντύσιμο τους με τις φοιτήτριες, έως και κάποιο τύπο καπέλου φορούν, όμως τα καλτσάκια τους είναι χοντρά. Από το πανεπιστήμιο και μετά (το κορίτσι στην μέση της φωτό είναι φοιτήτρια) επιτρέπονται οι μεταξωτές λεπτές κάλτσες. Όλα τα παιδιά έχουν καλοχτενισμένα μαλλιά, όπως και οι ενήλικες της εποχής τους. Μια αίσθηση τάξης και οργάνωσης αναδίδεται από το ντύσιμό τους.
Νομίζω πως δεν ήταν και τόσο άσχημα να είσαι μαθητής το 1939.
(φωτό La mode de Pinktag)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου