ΑΝΟΙΞΗ ΤΟΥ 1913

Από το περιοδικό La mode du jour της Ανοιξης του 1913 είναι η φωτογραφία του μεσαίου φύλλου. Στις δυό σελίδες του ξεδιπλώνονται οι προτάσεις των σχεδιαστών για ένα πρωινό περίπατο και ίσως γεύμα, μιας γυναίκας μόνης ή με την παρέα του παιδιού της. 

Η γραμμή όλων των μοντέλων είναι χαλαρή και φιλική προς το σώμα, χωρίς να το περιορίζει πουθενά. Η μέση παντού τοποθετημένη χαμηλά, περίπου στα οστά της λεκάνης. Τα περισσότερα μοντέλα είναι διακοσμημένα με τερτίπια του ίδιου του υφάσματος (πιέτες, νερβύρ, αραιά βολάν), χωρίς κεντήματα και χάντρες που επιφυλάσσονται για τον στολισμό των βραδινών ρούχων. Τα κοσμήματα ελαχιστότατα, απλά σκουλαρίκια από λιτούς καθαρούς όγκους πετρωμάτων. Όλες οι γυναίκες φορούν καπέλα που κρατούν το δέρμα του προσώπου τους προστατευμένο από τον ήλιο. Τα παιδικά ρούχα ακολουθούν σε απλότητα και άνεση τα ρούχα των ενηλίκων ( η φόρμα του αγοριού ακουμπάει στο σώμα του μόνο στους ώμους). 

Ναι, το 1913 ήταν από τις πιο εύκολες χρονιές για ντύσιμο. 

(φωτό La mode de Pinktag)

 

Γαλάζιες μπαλίτσες ζαχαρωτών

Tα τελευταία 20 χρόνια, χάρη στην εργαστηριακή έρευνα των εταιρειών που ασχολούνται με τα χόμπι, εμφανίστηκαν στην αγορά υλικά που παράγουν ένα καλό αποτέλεσμα στις χειροτεχνίες, παρόμοιο με αυτό των πολύτιμων και ημιπολύτιμων πρώτων υλών, όπως το υγρό γυαλί, το υγρό ασήμι και ο πηλός πολυμερισμού. Ο πηλός πολυμερισμού ειδικά είναι ένα εύχρηστο υλικό που μοιάζει με πλαστελίνη αλλά όταν ψηθεί μοιάζει με πορσελάνη. Παράγεται  σε ματ, περλέ και ημιδιαφανείς αποχρώσεις που αναμειγνύονται μεταξύ τους, πρώτα πλάθεται, μετά ψήνεται στον οικιακό φούρνο κι από εκεί και πέρα μπορεί να τριφτεί, να διακοσμηθεί περαιτέρω κλπ.

Αυτό το κολιέ με τα σκουλαρίκια έχει κατασκευαστεί από γαλάζιο πηλό πολυμερισμού σε ιριδίζουσα απόχρωση κι έχει από την αρχή ενσωματωμένα μικρά κρύσταλλα σε σχήμα σταγόνας σε παστέλ αποχρώσεις. Οι χάντρες του αυξάνουν σε διάμετρο καθώς φτάνουμε στο μέσον κι είναι ολόκληρο αρθρωτό, με μικρές μπίλιες από ημιδιαφανές γυαλί στις αρθρώσεις. Η αλυσίδα στο πίσω μέρος του λαιμού είναι κι αυτή χειροποίητη, από κρίκους που κόπηκαν ένας-ένας στο χέρι. Παρά το ότι είναι μεγάλο σε όγκο -αφού οι μεσαίες χάντρες έχουν διάμετρο 4,5 cm- είναι  πολύ τρυφερό οπτικά εξαιτίας του τρυφερού υλικού και της λιτής γραμμής του. Ολόκληρο μοιάζει σαν να φτιάχτηκε από αμυγδαλόψυχα, το γνωστό marzipan που το συναντάμε στα ζαχαρωτά χρωματισμένο.

(κατασκευή και φωτογραφίες La mode de Pinktag)

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΘΑΡΡΟΥΣ

Όλες μας ντυνόμαστε με κάποιο συγκεκριμένο στυλ που ταιριάζει στον χαρακτήρα μας και στις δραστηριότητές μας. Ομως συνεχώς από το Δημοτικό και μετά, περνάνε από τον νου μας διάφορες εικόνες του εαυτού μας με διαφορετική εμφάνιση και πράγματα που δεν έχουμε το θάρρος να φορέσουμε, γιατί νομίζουμε πως μας περιμένει η αποδοκιμασία των θεατών. Αυτά που δεν τολμάμε να φορέσουμε δημόσια είναι για την κάθε μία κάτι διαφορετικό, π.χ  σορτς, καπέλα, πολύ μεγάλα κοσμήματα, ρούχα άλλων εποχών ή άλλων πολιτισμών, χτενίσματα περίεργα, ορατές τρίχες στα πόδια. 

Η ζωή όμως είναι μικρή. Είναι θλιβερό να φτάνει κάποια 80 χρονών και να μετανιώνει για τα σορτς που δεν φόρεσε. Χίλιες φορές προτιμότερο να κοιτάζει τις φωτογραφίες του παρελθόντος της και να λέει "μα καλά, πώς το φόρεσα εγώ αυτό;". Υπάρχει μήπως κάποια στρατηγική που θα μας ενθαρρύνει και θα μας επιτρέψει να ταιριάξουμε την εικόνα του εαυτού μας που έχουμε στην φαντασία μας, με αυτήν που βλέπει πραγματικά ο κόσμος;

Υπάρχει κι είναι δοκιμασμένη κι αποτελεσματική.  Είναι ένας κύκλος που ξεκινάει από αυτό που μάς είναι πολύ οικείο (τον εαυτό μας και το σπίτι μας), κι η ακτίνα του μεγαλώνει διαρκώς προς το άγνωστο (ανθρώπους και χώρους). 

Ας υποθέσουμε πως θέλουμε να φορέσουμε μαντήλια με πολύπλοκα δεσίματα στα μαλλιά. Το μελλοντικό σχέδιο και το όραμα μπορεί να είναι τα τυρμπάν στα μαλλιά, όμως το αρχικό βήμα θα είναι κάτι απλούστερο.

1) Διαλέγουμε ένα απλό μαντήλι, κάνουμε ένα κόμπο ορατό και το φοράμε μέσα στο σπίτι, ώστε να εξοικειωθούμε εμείς με την εικόνα του πάνω μας (και οι δικοί μας, αν μένουμε με άλλους). Αυτό κρατάει όλη την μέρα.

2) Την επόμενη μέρα, βγαίνουμε στο μπαλκόνι και χαιρετάμε τους γείτονες φορώντας το. 

3) Την τρίτη μέρα φορώντας το πάντα, πηγαίνουμε ως το περίπτερο της γωνίας, σε νυχτερινή ώρα. 

4) Την επόμενη μέρα, βγαίνουμε το πρωί για ψώνια σε ένα μαγαζί με κόσμο αλλά άγνωστους, π.χ. στο σούπερ μάρκετ ή στον φούρνο. 

5) Επόμενος στόχος, ένα καφέ της γειτονιάς μας το πρωί,  με φιλικό μας πρόσωπο.

6) Ψώνια στην Ερμού επί  πολλές ώρες, από μαγαζί σε μαγαζί κι από καφέ σε καφέ, με παρέα.

7) Σειρά έχει ο καφές σε απόγευμα προς βράδυ, με πολλούς φίλους μας μαζί, σε καφετέρια με πολύ κόσμο. 

8*) Εάν αυτό που επιθυμούμε φοριέται και το βράδυ, έξοδος σε κλάμπ φορώντας το. 

Αυτό είναι όλο. Οκτώ μέρες αρκούν για να εξοικειωθούμε επαρκώς με οτιδήποτε. Εάν δεν νιώθουμε αρκετά άνετα, κάνουμε κάθε βήμα δυό συνεχόμενες μέρες, χωρίς να αφήνουμε πάντως κενό από βήμα σε βήμα. Ας πούμε στον εαυτό μας πως είμαστε σε αποστολή (on a mission). Όταν τελειώσει η αποστολή θα αναπαυτούμε. 

Καλή επιτυχία σε όλες μας.

ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΆΚΙ (diy)

Το καλοκαίρι είναι κατάλληλη εποχή για αξεσουάρ χαρούμενα και παιγνιδιάρικα, ακόμα κι εξωφρενικά.  Χειροποίητη τσάντα pochette από εμπριμέ (ψαράκια) καπιτονέ ύφασμα, με κίτρινη πίσω πλευρά και πορτοκαλί φερμουάρ (φτιαγμένη από άλλον). Πάνω της σκουλαρίκι από παστέλ παγιέτες κρεμασμένες σε κρίκους (με ασορτί βραχιόλι που απουσιάζει).

Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΤΣΑΓΙΟΥ (1921)

Η ειικονογράφηση είναι από την ετήσια ατζέντα του περιοδικού Femina για το 1921. Η ατζέντα είχε μηνιαίο ημερολόγιο με πληροφορίες για πολλές διασκεδάσεις και χόμπι  κατάλληλες για κάθε μήνα (σκι τον Χειμώνα και γκολφ, ταξίδια με τραίνο στην Κωνσταντινούπολη το Φθινόπωρο και με πλοίο προς το Μαρόκο το Καλοκαίρι), καθώς επίσης σελίδες αφιερωμένες στην ομορφιά και κενά φύλλα με γραμμές για σημειώσεις. Ηταν ολόκληρη τυπωμένη σε ιλουστρασιόν χαρτί και στις πιο πολλές σελίδες υπήρχε περίγραμμα από γιρλάντες λουλουδιών.

Το μεγάλο στολίδι της ατζέντας ήταν οι 12 εικονογραφήσεις που βρίσκονταν πριν από το ημερολόγιο του κάθε μήνα. Μεγάλοι καλλιτέχνες της εποχής όπως ο Ζωρζ Λεπάπ κι ο Μπενίτο έφτιαξαν τα σχέδια αποκλειστικά για την Femina. Εδώ απεικονίζεται το σχέδιο του Μπενίτο "Η ώρα του τσαγιού". 

(φωτογραφία La mode de Pinktag)

Ανακύκλωση παλιών μπιζού (DIY)

Καμια φορά τυχαίνει να αποκτήσουμε από συγγενείς μας μπιζού περασμένων δεκαετιών που η μόδα τους έχει περάσει, όμως έχουν κάποιο σπάνιο χαρακτηριστικό πάνω τους. Μπορούμε να τα κρατήσουμε σε ένα συρτάρι έως ότου επανέλθουν στην μόδα (κάθε 30 χρόνια περίπου γίνονται τέτοιες επιστροφές) ή μπορούμε να τα ανακυκλώσουμε και να φτιάξουμε κάτι νέο με τα χέρια μας. Από ένα κοντό κολιέ του 1940 δημιουργήθηκαν αυτά τα απλά, μακριά σκουλαρίκια, μήκους περίπου 9 εκατοστών.

  Σε μακρόστενα μπρούτζινα συνδετικά, στερεώνονται τρία γυάλινα ανάγλυφα φύλλα και τρεις σπανιότατες μπίλιες που στην άκρη τους έχουν από ένα ημικύκλιο επίσης γυάλινο (αυτό που υποδέχεται τον κρίκο με τον οποίο κρεμιούνται σε κάτι). Αυτές οι μπίλιες φτιάχτηκαν μόνο τότε, στο 1940-1942 κι εγκαταλείφθηκαν διότι αποδείχθηκαν ασύμφορες, τα ημικύκλια έσπαγαν κάτω από το βάρος της συνολικής μπίλιας. Εγώ είμαι ευγνώμων που έφτασαν άθικτες ως εμένα 80 χρόνια μετά και φυλάω τα σκουλαρίκια σε ένα κουτί μόνα τους, ανάμεσα σε δυό στρώσεις από ροζ βαμβάκι. 

(κατασκευή και φωτογραφίες La mode de Pinktag)

Ο ΕΛΕΦΑΣ ΚΑΡΙ (του Γκοπάλ Μουκερί)

Βιβλίο για την ιστορία του ελέφαντα Κάρι που ένα εννιάχρονο παιδί εκπαιδεύει από τότε που ο Κάρι είναι έξι μηνών. Στην πορεία μαθαίνουν πολλά και οι δυό τους.  Το βιβλίο εκτυπώθηκε στην Ελλάδα το 1931 από τις εκδόσεις  Ελευθερουδάκης, σε μετάφραση του Νίκου Καζαντζάκη.  Είναι γεμάτο με πανέμορφες λιθογραφίες που μας δείχνουν τίγρεις, φίδια , ιπποπόταμους κι άλλα ζώα της ζούγκλας, μωρά που τα κουνάνε στην κούνια μαϊμούδες (μάς θυμίζει λίγο την ιστορία του Ταρζάν, δηλαδή του λόρδου Γκρέηστόουκ) και πνεύματα του δάσους που ζουν μαζί με τα ζώα. Μια καταπληκτική αφήγηση. 

(φωτογραφίες La mode de Pinktag)

Η ΣΗΜΑΙΑ ΩΣ ΡΟΥΧΟ

Βρήκα αυτήν την φωτογραφία της ομογενούς ηθοποιού Μαρία Μενούνος που φοράει μαγιό φτιαγμένο με την ελληνική σημαία, σε πίνακα του Pinterest με τίτλο my Greek obsession (η ελληνική μου εμμονή)

Η σημαία δεν είναι εμπριμέ ύφασμα, είναι σύμβολο. Το μόνο μέρος που επιτρέπεται να θεαθεί ως ύφασμα είναι ψηλά σε έναν ιστό, για όσες επιθυμούν να την κοιτάζουν στο σπίτι τους. Απο κεί και πέρα στο ντύσιμο της κομψής γυναίκας έχει θέση μόνο ως μικροσκοπική καρφίτσα στο πέτο και μόνο για επαγγελματικές συναντήσεις με εκπροσώπους άλλων χωρών. Πουθενά αλλού.

ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΡΟYΧΟ

Υπάρχουν 3 τρόποι να αποκτήσουμε βαθιά γνώση των ρούχων: 1) να σπουδάσουμε σε σχολή ραπτικής, 2) να ψωνίζουμε επί πολλά χρόνια και μέσα από λάθος και σωστές αγορές να αυξήσουμε την γνώση μας, 3) να αγοράζουμε περιοδικά ραπτικής -ας πούμε, ένα τον μήνα. Η 3η λύση είναι η ευκολότερη και πολύ ευχάριστη. 

Τα περιοδικά ραπτικής μοιάζουν με τα συνηθισμένα περιοδικά μόδας στο ότι έχουν φωτογραφίες ρούχων που τα φοράνε μοντέλα. Όμως έχουν επίσης μικρά σκίτσα που δείχνουν τα πατρόν των ρούχων. Παρατηρώντας τα μαθαίνουμε να ξεχωρίζουμε το σοβαρό ζήτημα που είναι η γραμμή του κάθε κομματιού. 

Για κάθε μοντέλο βάζουν  πληροφορίες για το είδος του υφάσματος που  ταιριάζει από άποψη πρώτης ύλης και υφής, λινό ή μεταξωτό, υφασμένο ή πλεκτό. Αναφέρουν εκείνα τα υφάσματα που ΔΕΝ κάνουν για το κάθε πατρόν, πχ. καρό ή ριγέ, τα οποία είναι ακατάλληλα για πολλές κοντινές ραφές, μια που οι ρίγες τους και τα καρό τους δεν συμπίπτουν στις ενώσεις. Πολλές φορές προτείνουν παραλλαγές του ίδιου πατρόν όπως στην δεύτερη φωτογραφία το μοντέλο 109 κι 110 που είναι το ίδιο σχέδιο, με διαφορετικό μήκος μανίκια συν μια μπάσκα στο 110. Αυτό μας δίνει ιδέες για μεταποιήσεις των ρούχων που ήδη υπάρχουν στην ντουλάπα μας -με την βοήθεια μίας μοδίστρας. 

Πολλά περιοδικά ραπτικής διαθέτουν ξεχωριστό τμήμα με μοντέλα σχεδιασμένα ειδικά για τις εύσωμες σιλουέτες, γιατί υπάρχουν ορισμένες λεπτομέρειες που πηγαίνουν πολύ μόνο στις εύσωμες γυναίκες και χωρίς τα περιοδικά ραπτικής, μόνο κατά τύχη θα τα ανακαλύψει η γυναίκα. Ορισμένα έχουν ανατυπώσεις vintage πατρόν της δεκαετίας του 50 και 60 (το burda moden). Όλα εκδίδονται μηνιαία και οι τιμές τους ποικίλουν από 5-15 ευρώ.

Προτείνω την αγορά ενός περιοδικού ραπτικής τον μήνα για δύο λόγους: ο πρώτος είναι πως μετά από λίγους μήνες θα μπορούμε να ξεχωρίζουμε μόνες μας σε τι διαφέρουν δυό άσπρα πουκάμισα και ποιό κάνει για εμάς ανάλογα με την σιλουέτα μας. Θα ξεχωρίζουμε επίσης ποιό ρούχο κακώς κατασκευάστηκε από τον βιομήχανο στο Χ ύφασμα, π.χ. ένα φόρεμα με κάθετες ραφές σε ύφασμα με μεγάλα λουλούδια. Ομως, εκτός αυτού είναι μια βαθιά χαλαρωτική εμπειρία. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ωραίο από το να φτιάξεις τον καφέ σου, να κλείσεις το τηλέφωνο και να ξεφυλλίσεις ένα περιοδικό που στις όμορφες σελίδες του θα βρεις όλες τις νέες τάσεις μόδας, μαζί με προτάσεις για αξεσουάρ χειροποίητα που γίνονται σε μία ώρα, ιδέες για ανακύκλωση των παλιών σου ρούχων κι άλλα πολλά. Ένας ολόκληρος κόσμος επινοητικότητας, ομορφιάς κι απαλότητας ανοίγεται μπροστά στα μάτια σου. Γιατί να μην βυθιστείς μέσα του; 

(φωτογραφίες La mode de Pinktag, 1η περιοδικό Lillerstoff κυρίως για νέες κοπέλες, 2η και 3η περιοδικό Burda moden για όλες)

WATERMELON ΜΠΊΛΙΕΣ

΅Watermelon σημαίνει καρπούζι. Είναι το όνομα που πήραν  πριν από περίπου 70 χρόνια οι κρυστάλλινες μπίλιες που με μια ειδική επεξεργασία στην επιφάνεια τους έμοιασαν στο ορυκτό watermelon tourmaline. 

Το συγκεκριμένο ζευγάρι σκουλαρίκια κατασκευάστηκε στην δεκαετία του 1960. Εχει μικρές πολυεδρικές μπίλιες σε μια μπρούτζινη βάση με κλιπ, επιχρυσωμένη που δεν φαίνεται καθόλου στο αυτί. Είναι άριστης ποιότητας κρύσταλλα, σε άψογο κόψιμο κι  απόλυτη διαφάνεια. Στον ήλιο φαίνεται απλώς σαν  διάφανο σκουλαρίκι. 

Στον ίσκιο όμως αλλάζει και αποκαλύπτει ένα ολόκληρο φάσμα από φούξια και πράσινα χρώματα, με το πράσινο να βρίσκεται στην βάση, ακριβώς όπως μια φέτα καρπούζι. Η ομορφιά των σκουλαρικιών αυτών είναι ανεπανάληπτη. Είναι ορατά από μεγάλη απόσταση και , διακρίνονται εξίσου σε μαλλιά καστανά και ξανθά. Ταιριάζουν με πολλά χρώματα ρούχων, όμως πιο πολύ από όλα με σκούρο κυπαρισσί ή σκούρο μωβ, που τα ζωντανεύουν πολύ κομψά, χωρίς να έρχονται σε αντίθεση. 

(photos La mode de Pinktag)

ΚΟΜΨΌΤΗΤΑ ΚΆΘΕ ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΝΕΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ

Εάν το θέλετε, μπορείτε να κάνετε μικρές αλλαγές στην γκαρνταρόμπα σας και να ανεβείτε γρήγορα πολλά σκαλιά στην σκάλα της κομψότητα. Aκόμα κι αν βρίσκεστε στο Λύκειο, θα αλλάξει η εικόνα σας τελείως. Τα χρώματα των προτάσεων που ακολουθούν είναι ενδεικτικά, διαλέξτε άλλα αν δεν σας αρέσουν αυτά. 

ΓΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ:

Πετάξτε τα κολάν (στο καλάθι των σκουπιδιών) κι αγοράστε 2 μαύρα πανταλόνια ψηλόμεσα cigarette, από βαμβάκι, σε οικονομική τιμή, ένα στο νούμερό σας κι ένα μεγαλύτερο. Ταιριάξτε τα με οποιοδήποτε από τα μακό μπλουζάκια σας και μαύρες μπαλαρίνες. Μαζέψτε τα μαλλιά σας σε μια χαμηλή (χαμηλή) αλογοουρά. Θα είστε τόσο κομψή όσο η Ώντρεη Χέπμπορν όταν κάνετε τα μαθήματα σας, πλένετε τα πιάτα, βλέπετε τηλεόραση ή ανοίγετε την πόρτα σε συγγενείς και φίλους.

ΓΙΑ ΕΞΩ ΑΠΌ ΤΟ ΣΠΙΤΙ, ΤΟ ΠΡΩΙ ή ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ

Αγοράστε δυό  μονόχρωμα τζην σε ίσια γραμμή (ας πούμε ένα μπλε σκούρο κι ένα μαύρο) και βάλτε στην άκρη τα σκισμένα, με τρύπες, με ξέφτια κλπ. Φορέστε τα με μαύρα κολεγιακά (αντί για τα αθλητικά ή τις κοντές μπότες που φορούσατε ως τώρα). Ανάλογα την σαιζόν, βάλτε από πάνω ένα μακό μπλουζάκι/ χαλαρό πουκάμισο/ ζιβάγκο πλεχτό, και απ' έξω μια πλεχτή ζακέτα σε αντρική γραμμή. Φορέστε ένα μαύρο σακίδιο για το μάθημα, αλλά μια τσάντα με δυό χερούλια μονόχρωμη για τα υπόλοιπα.

Όταν το κρύο μεγαλώσει, διαλέξτε για πανωφόρι μια κοντή καμπαρντίνα σε μπεζ ή μαύρο χρώμα. Στον βαρύ χειμώνα, αλλάξτε την καμπαρντίνα με ένα κοντό φαρδύ παλτό.

Τις μέρες που βρέχει φορέστε τα ίδια ρούχα και προσθέστε μια ομπρέλα, τίποτα άλλο. 

Με αυτά τα ρούχα μπορείτε να πάτε στο μάθημα του σχολείου και του φροντιστηρίου, για καφέ, για ψώνια και για θελήματα. Θα προσθέτετε ή να αφαιρείτε την πλεχτή ζακέτα ανάλογα με τις συνθήκες του χώρου και θα είστε πάντα ένα αληθινό αριστούργημα. 

ΓΙΑ ΝΥΧΤΕΣ ΕΞΩ

Αποφύγετε τους συνδυασμούς που είναι στενοί ή αποκαλυπτικοί από πάνω έως κάτω. Χρειάζεται ισορροπία και μέτρο. Στενό παντελόνι; Ναι, με ριχτή μπλούζα. Μίνι φούστα; Ναι, με μπλούζα με μακριά μανίκια. Αυτό είναι όλο. Δοκιμάστε το και δείτε μόνη σας τι θα γίνει. 

Όπως βλέπετε, δεν χρειάζονται χρήματα για να είστε κομψή, αλλά λίγα ρούχα κι απλά. Θα έχετε το κεφάλι σας απαλλαγμένο από το ερώτημα "τι θα φορέσω πάλι" κι αν τα 5-6 σύνολα σας είναι προσεκτικά διαλεγμένα, οι γνωστοί σας θα χαίρονται να σας συναντούν ξανά και ξανά με αυτά. Θα σας βλέπουν ως κάποια ισορροπημένη, σίγουρη για τον εαυτό της. Ακόμα κι αν δεν αισθάνεστε πραγματικά έτσι μέσα σας (μετά από λίγο καιρό, έτσι θα νιώθετε. Ναι, η βεβαιότητα πως είστε κομψά ντυμένη, θα φωλιάσει μέσα σας και θα μείνει εκεί. Καμία δεν γεννήθηκε κομψή, όλες έγιναν δοκιμάζοντας και κρίνοντας μόνες τους.

Πράσινες πέρλες για πολλές χρήσεις του 1960

Από την εταιρεία AVON, άλλη μια ιδέα με σετ σκουλαρίκια που μεταμορφώνονται και χρησιμεύουν για διάφορα σύνολα ρούχων. Το σετ είναι αχρονολόγητο, αλλά έχει κατασκευαστεί μάλλον στην δεκαετία του 1960, γιατί τότε ήταν πολύ δημοφιλή αυτά τα σκουλαρίκια. Περιέχει δυο μεγάλες γυάλινες πέρλες σε χρώμα πράσινο της χλόης, μέτριου μεγέθους (περίπου 10 mm) οι οποίες καταρχάς μπορούν να φορεθούν μόνες τους, με διάφορα χρώματα ρούχων, χειμώνα και καλοκαίρι. 

Επιπρόσθετα προσφέρονται από την AVON τρεις βάσεις από ελαφρύ γυαλισμένο πλαστικό σε κόκκινο του αίματος, μπλε ρουά και σκουρότερο πράσινο, που μπαίνουν ως βάση στον λοβό, πριν περάσουμε την πέρλα και την πλαισιώνουν με ένα λεπτότατο πλαίσιο. Στην δεύτερη φωτογραφία βλέπουμε από πλαϊνή λήψη πώς φαίνεται αυτό το σκουλαρίκι μαζί με την βάση του. Μια όμορφη ιδέα, τα διάσημα interchangeable earrings που οι μεγάλοι κατασκευαστές φω-μπιζού έφτιαξαν στην δεκαετία του 1960 και εξυπηρέτησε πολλές γυναίκες.

(φωτογραφίες La mode de Pinktag)

Η ΖΩΗ ΣΤΟΝ ΜΙΣΣΙΣΙΠΗ (1940, του Μαρκ Τουαίην)

Ενα βιβλίο σε ειδική έκδοση του αμερικάνικου στρατού, που δινόταν δωρεάν στους στρατιώτες του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου. Εχει παραλληλόγραμμο σχήμα, αλλά είναι περισσότερο φαρδύ παρά μακρύ, έτσι ώστε να χωράει στην τσέπη της στολής. Είναι τυπωμένο σε 16σέλιδα ραμμένα και μετά κολλημένα μόνο στην ράχη στους στο εξώφυλλο, δηλαδή πολύ καλή έκδοση, γι αυτό έζησε ως τις μέρες μας παρά το ότι πέρασε από πεδία πολέμου.  Κάθε σελίδα του περιέχει δύο φύλλα περιεχομένου, το κείμενο είναι πλήρες (όχι αποσπάσματα) ενώ περιλαμβάνονται περιεχόμενα στις πρώτες σελίδες του. Μυρίζει ακόμα βανίλια, όπως μύριζε το χαρτί παλιά.

Σίγουρα, μια σπουδαία ιδέα του Αμερικάνικου Στρατού, πολύ καλύτερη από τα δωρεάν πακέτα τσιγάρων Lucky Strike. 

(photos La mode de Pinktag)

Λεμονί σταγόνες aurora borealis

Aurora borealis ονομάζεται ένα ειδικό επίστρωμα στα κρύσταλλα που μοιάζει με το Βόρειο Σέλας του Βόρειου Πόλου. Προκαλεί στην επιφάνεια του κρυστάλλου ιριδισμούς σε πολλά χρώματα, που αλλάζουν καθώς πέφτει το φως πάνω τους. Τα σκουλαρίκια των φωτογραφιών φτιάχτηκαν στην δεκαετία του 1950. Κλείνουν με κλιπ, έχουν ένα σφαιρικό κρύσταλλο στον λοβό του αυτιού κι από τον σκελετό τους κρέμεται αυτό που ονομάζουμε "σταγόνα" (drop). Είναι πολυεδρικά κομμένα, όμως το κρύσταλλο μέσα τους έχει απόχρωση σε λεπτότατο κίτρινο λεμονί, που παραμένει ορατή σε όλες τις οπτικές γωνίες κάτω από το επίστρωμα aurora borealis. Αξιοποιούνται πλήρως σε χτένισμα που αποκαλύπτει το αυτί και ταιριάζουν με όλα τα χρώματα ρούχων. 

Κοσμήματα με πρόσθετο φίλμ aurora borealis στην επιφάνειά τους φτιάχνονται από το 1950 έως σήμερα συνεχώς. Ωστόσο τα αληθινά κρύσταλλα του 1950 έχουν μια απαράμιλλη ποιότητα που σήμερα είναι αδύνατο να την βρεις, ακόμα και στον ίδιο κατασκευαστή που επινόησε αυτήν αρχικά την συγκεκριμένη επικάλυψη (ήταν o Manfred Swarovski για τον Οίκο Υψηλής ραπτικής Christian Dior, στην κολεξιόν του Χειμώνα 1955-1956). Συστήνω σε οποιαδήποτε να αναζητήσει τα vintage μπιζού οποιουδήποτε κατασκευαστή του 1950 και να διαπιστώσει με τα μάτια της την διαφορά.

(φωτογραφίες La mode de Pinktag)

ΠΟΛΥΧΡΗΣΤΙΚΗ ΤΣΑΝΤΑ

Από περιοδικό ραπτικής του 1972, έρχεται αυτή η χειροποίητη τσάντα που αλλάζει μέγεθος και σχήμα ανάλογα με τα κέφια μας. 

  

Είναι φτιαγμένη από  κόκκινο χοντρό κρετόν (canvas) κι έχει τις δύο κάτω γωνίες καλυμμένες με άσπρη δερματίνη, όπως και την μία μόνο γωνία ψηλά. Το πάνω μέρος της έχει ένα κενό σε παραλληλόγραμμο σχήμα πλαισιωμένο από δερματίνη, ώστε να μπορούμε να την κρατάμε ως τσάντα χειρός. Μετά, το ι/3 πάνω μέρος της διπλώνει, ένα λουράκι περνιέται από τους σταθερούς κρίκους στις πλαϊνές ραφές και μετατρέπεται σε κομψότατη τσάντα ώμου. Μπορεί επίσης να φορεθεί ως ποσέτ ή τσάντα καρπού, με ένα μικρότερο λουράκι περασμένο μόνο στον ένα πλαϊνό κρίκο. 

Η τσάντα είναι φτιαγμένη στα έντονα χρώματα που ήταν της μόδας το καλοκαίρι του 1972, όμως μπορεί να ραφτεί σε δυό διαφορετικά παστέλ, ή σε δυό παραπλήσια εμπριμέ και να μετατραπεί σε ένα σημερινό κομμάτι. Σημασία έχει ότι ο συνολικός σχεδιασμός της παραμένει πρωτοποριακός 50 χρόνια μετά. 

(φωτογραφίες La mode de Pinktag)

το LUX και οι στάρ.

Το σαπούνι LUX είχε μια πολύ στενή σχέση με τις στάρ του σινεμά. Πολλές πανέμορφες ηθοποιοί πρωταγωνίστησαν στις διαφημίσεις του, χωμένες μέσα σε ένα σύννεφο από σαπουνάδα ή χαμένες σε ένα ομιχλώδες σκηνικό. Εδώ η Κλαούντια Καρντινάλε με ξανθά σκούρα κοντά μαλλιά σε ονειρική φωτογράφιση από τον ταλαντούχο Nτέιβιντ Μπέιλι, σε οπισθόφυλλο του γερμανικού Neue Moden του 1972.

 (φωτογραφία οπισθόφυλλου La mode de Pinktag)

Η λεπτή σιλουέτα.

Παρίσι 1908. H ιατρική προχωράει στις ανακαλύψεις της, η αστική τάξη επενδύει τα χρήματα της στην εργαστηριακή έρευνα που κρίνει πως θα αποδώσει κέρδη, γι αυτό ασχολείται πολύ με προϊόντα που προάγουν την ομορφιά. Μέσα στους στόχους της έρευνας είναι η διατήρηση του λεπτού σώματος που είναι σχεδόν διαχρονικά συνώνυμο της κομψότητας. 

 Oι γυναίκες επί αιώνες κατανάλωναν μείγματα βοτάνων που τις βοηθούσαν να διατηρούν την σιλουέτα τους. Τα αφεψήματα από λουίζα, αψιθιά, μάραθο και πικραλίδα σε συνδυασμό με χυμό λεμονιού ήταν στην ημερήσια δίαιτα τους. Από τον 20ο αιώνα και μετά, αυτό που πριν γινόταν στο σπίτι, το ανέλαβαν τα εργαστήρια φαρμακολογίας, φτιάχνοντας σκευάσματα με συνδυασμό πολλών δραστικών ουσιών και στην ίδια περιεκτικότητα πάντα - πράγμα που δεν μπορούσε να εξασφαλιστεί οικιακά.

Αυτή η διαφήμιση από το περιοδικό La Mode Illustrée, αφορά προϊόν αδυνατίσματος των εργαστηρίων Laboratoire d'André PARIS. Το κόστος είναι υψηλό, ωστόσο οι πελάτισσες διευκολύνονται να το αποκτήσουν μια που αποστέλλεται ταχυδρομικά σε όλη την Ευρώπη και η υπόσχεση της διαφήμισης είναι μεγάλη: η Οxydothyrine που περιέχεται μέσα στις 50 παστίλιες του μπουκαλιού, "εγγυάται αδυνάτισμα χωρίς κινδύνους και ενεργεί χωρίς να δείχνει το πρόσωπο κουρασμένο ή το δέρμα πιο χαλαρό". 

Οι παστίλιες Οxydothyrine έμειναν δεκάδες χρόια στην αγορά και στις σελίδες των περιοδικών, επομένως συμπεραίνουμε ότι ήταν πραγματικά αποτελεσματικές.

(φωτογραφία La mode de Pinktag)

Ροδόνερο του Μαΐου

Κλέβουμε μυστικά από τις προηγούμενες γενιές, τιμώντας την παράδοση των μαγισσών που μάζευαν τα βότανά τους και με αυτά γιάτρευαν ασθένειες, περιποιούνταν την ομορφιά τους κλπ. Είναι Μάιος, ο τέλειος μήνας για αληθινά ροδόνερο από τριαντάφυλλα γλάστρας ή κήπου, χωρίς φάρμακα και χημικά. Το τριαντάφυλλο είναι ιδανικό για την ομορφιά, έχει λευκαντικές, υδατικές και αντιγηραντικές ιδιότητες.

Πρώτα θα φτιάξουμε το ίδιο το ροδόνερο που είναι η βάση και μετά δυο παρασκευάσματα για την ομορφιά μας: τονωτική λοσιόν προσώπου και καλλυντική λοσιόν χεριών. 

Τα σκευάσματα είναι πολύ απλά - ειδικά η λοσιόν χεριών- κι όμως έχουν εκπληκτικά αποτελέσματα.

ΥΛΙΚΑ (για όλα)

Πέταλα από 2 τριαντάφυλλα

300 ml απιονισμένο νερό 

2 κουταλιές σούπας μηλόξυδο 

αιθέριο έλαιο τριαντάφυλλο damascena/rose absolue

50 gr φυτική γλυκερίνη 

+50 ml αμαμελίδα προαιρετικά /wichazel 

μεγάλο ποτήρι, πιατάκι γλυκού, μικρό σουρωτήρι, κουτάλι σούπας, χωνάκι, μπουκάλια για τις δυο λοσιόν

ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ ΡΟΔΟΝΕΡΟΥ

Βάζουμε τα πέταλα σε ένα μεγάλο ποτήρι. 

Βράζουμε το νερό και το χύνουμε στα πέταλα. Σκεπάζουμε με πιατάκι γλυκού για να μείνουν μέσα οι υδρατμοί και τα αιθέρια έλαια των τριαντάφυλλων. Αφήνουμε 24 ώρες.

Μετά από 24 ώρες το νερό έχει γίνει χρωματιστό και τα πέταλα έχουν ξεβάψει. Σουρώνουμε βάζοντας το υγρό σε άλλο καθαρό ποτήρι. 

Στο κουτάλι σούπας ρίχνουμε μια κουταλιά μηλόξυδο και από 2-20 σταγόνες αιθέριο έλαιο. Το χύνουμε στο ποτήρι με την λοσιόν.

1)ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΟΝΩΤΙΚΗΣ ΛΟΣΙΟΝ:

Ρίχνουμε 250 ml από το υγρό με χωνάκι στο μπουκάλι για την λοσιόν και αν θέλουμε σταματάμε εκεί, ειδικώς εάν το δέρμα μας είναι λεπτό κι ευαίσθητο.

Για δέρμα ανθεκτικό φυσιολογικό, προσθέτουμε 10ml αμαμελίδα.

Για δέρμα μεικτό, προσθέτουμε  20ml αμαμελίδα.

Για δέρμα λιπαρό με ακμή, προσθέτουμε έως και 50ml αμαμελίδα. 

Επιλέγουμε μόνες μας, γνωρίζοντας πως η αμαμελίδα ξηραίνει το δέρμα.

Διατηρούμε στο ψυγείο έως 15 μέρες.

2) ΣΥΝΘΕΣΗ ΥΔΑΤΙΚΗΣ ΛΟΣΙΌΝ ΧΕΡΙΏΝ

Αναμειγνύουμε 50 ml ροδόνερο (με το ξύδι μόνο) και 50 ml γλυκερίνη. Ανακατεύουμε καλά. Αυτό το παρασκεύασμα θα βγει ανοιχτότερο και θαμπό σε σχέση με το ίδιο το ροδόνερο. Δεν χρειάζεται ψυγείο.

(φωτογραφίες και παρασκευή la mode de Pinktag)

ΤΑ ΛΑΪΚΆ ΚΕΝΤΗΜΑΤΑ

Σήμερα πέθανε η Αμαλία Μεγαπάνου (1929 - 2020), μια κομψή γυναίκα από οικογένεια εύπορη, πολιτικών και λογίων, η οποία ασχολήθηκε προσωπικά με την διάσωση της λαϊκής παράδοσης των κεντημάτων. Έγραψε πολλά βιβλία λογοτεχνικά, εδώ όμως την μνημονεύουμε για την συνεισφορά της στα κεντήματα, μέσω των τριών βιβλίων που έφτιαξε σε συνεργασία με το Μουσείο Μπενάκη. 

Αυτό το κάνουμε επειδή η σελίδα La mode de Pinktag αγαπάει πολύ τα κεντήματα και τους χιλιάδες τρόπους που επινοούν οι γυναίκες να ομορφύνουν το σπίτι τους, αλλά και επειδή τυχαίνει να υπάρχει στο πατρικό μου ένα μαξιλάρι αντιγραμμένο από βιβλίο της, που αρχικά ήταν φτιαγμένο σε λινό στην περιοχή της Χίου (είναι η 1η φωτογραφία). Το διπλανό μαξιλάρι είναι το ταίρι του και μαζί με ορισμένα βελούδινα μελί μαξιλαράκια, βρίσκονται πάνω στον καναπέ της μητέρας μου.

(φωτογραφίες La mode de Pinktag)