



Σε αυτά τα ρούχα που είναι όλα casual, θα κάνω ο,τι μπορώ για να προσθέσω κάτι που να τα βγάζει από το σκέτο ρούχο και να δείχνει την δική μου προσωπικότητα -κι οχι του διπλανού, δηλαδή τα εξής:





The blog is about elegance in vintage and contemporary fashion. I has many DIY posts. It could be useful to men too, because it is a window to the complex female thinking. (Το μπλογκ αφορά την κομψότητα στο σύγχρονο και vintage ντύσιμο. Εχει πολλές αναρτήσεις με χειροποίητα πράγματα. Θα μπορούσε να είναι χρήσιμο και στους άντρες διότι τους προσφέρει ένα παράθυρο στην πολύπλοκη σκέψη των γυναικών.)
Κατά την γνώμη μου ελάχιστα ρούχα μπορούν να φανούν πιο πρόχειρα ή πιο επίσημα ανάλογα με το styling που θα τους κάνεις, κι ανάμεσά τους ΔΕΝ βρίσκεται το τζην παντελόνι που είναι εξ ορισμού κι από την κούνια του πρόχειρο και εργατικό. Όλα τα ρούχα έχουν ήδη από την αρχή σχέδιο, ύφασμα και λεπτομέρειες κατάλληλες για συγκεκριμένο επίπεδο επισημότητας, ώρα της μέρας που φοριούνται, εντός του Χ ή του Ψ περιβάλλοντος, κλπ. Αυτά που πράγματι μας δίνουν σχετικά ευρύ περιθώριο χρήσης τους είναι μόνο ορισμένα κλασικά και συντηρητικά κομμάτια, που δεν τραβούν ποτέ την προσοχή, δεν προορίζονται για καμία συγκεκριμένη ηλικία και σωματότυπο, ενώ είναι φτιαγμένα πάντα από άριστα υλικά.
Ένα τέτοιο ρούχο είναι η κοντή κλασική καμπαρντίνα που βλέπουμε σήμερα. Είναι μπεζ μεσαίας απόχρωσης, έχει μήκος έως την μέση του μηρού, είναι ριχτή, και διαθέτει ένα εσωτερικό κορδόνι στην μέση -που αν του τραβήξουμε τα στοπ, μετατρέπει την καμπαρντίνα σε μεσάτο ένδυμα κάπως πιο κολακευτικό για το γυναικείο σώμα.Στο πρώτο σύνολο που βλέπουμε στην παρούσα ανάρτηση χρησιμοποιώ την τακτική του styling "dress it up" για την καμπαρντίνα, δηλαδή φοράω πιο "καλά ρούχα", αυτά που θα ταίριαζαν με ένα επίσημο σακάκι γραφείου ή παλτό.
Μαύρο λοιπόν το κρεπ παντελόνι και οι μπότες με ψηλό τακούνι, κόκκινο το ζιβάγκο, η δερμάτινη τσάντα με τα κοντά χερούλια, τα γάντια, η ομπρέλα, μαύρο + κόκκινο το διπλό κολιέ. Τα μαλλιά χτενισμένα προσεκτικά ελεύθερα και γυρισμένα προς τα μέσα. Το μακιγιάζ (που εσείς δεν βλέπετε) έχει κόκκινο κραγιόν, κόκκινο ρούζ και κονσήλερ.
Νομίζω πως το σύνολο που δημιουργείται είναι πρωινό αλλά αρκετά επίσημο, κάνει για γραφείο, για σύσκεψη και για μεσημεριανό φαγητό έξω.
Το βράδι θα έχουμε σε ανάρτηση την ίδια καμπαρντίνα σε σύνολο casual, ώστε να δούμε από κοντά το dress it down.
Πρωινά εξωτερικά ενδύματα του Μodes et Travaux από το τεύχος Σεπτεμβρίου του 1953, ένα τεύχος πολύ πλούσιο σε ύλη -όπως τα περισσότερα του Σεπτεμβρίου και του Φεβρουαρίου κάθε χρονιάς που μας φέρνουν σ εεπαφή με τις καινούργιες τάσεις της μόδας.
Τα ταγιέρ, τα πανωφόρια και η κίτρινη μπλούζα δεξιά είναι ραμμένα σε δια΄φορες υφές μάλλινου υφάσματος
όλα μάλλινα, ακόμα και η μπλούζα δεξιά σε χρώμα κίτρινο μπανάνας.
Το χρώμα -βεντέτα του Φθινόπωρου 2024 και του Χειμώνα 2025 ήταν το Βουργουνδί. Όπως ίσως θυμάστε, τον Σεπτέμβριο έκανα ολόκληρο βίντεο για το Βουργουνδί και τους πιθανούς συνδυασμούς του με άλλα χρώματα. Ωστόσο, αν και προσωπικώς το φόρεσα πολύ φέτος, δεν έτυχε να βάλω αρκετά σύνολά μου σε αυτό το χρώμα και στην σελίδα. Λέω να επανορθώσω, για να μην μπορεί κανείς να με κατηγορήσει πως άλλα λέω κι άλλα κάνω. Τις επόμενες 4 εβδομάδες, ένα από τα 2 σύνολα που ανεβάζω στην σελίδα θα είναι Βουργουνδί + κάτι ακόμα.
Έχω πει προηγούμενες φορές πως έχω μεγάλη αδυναμία στα πρωτοποριακά ρούχα, διαθέτω αρκετά ρούχα στην ντουλάπα μου από Ιάπωνες σχεδιαστές και αναζητώ το πρωτοποριακό παντού στον κόσμο. Στην σημερινή ανάρτηση λοιπόν το καινούργιο μου παλτό, σε γραμμή επηρεασμένη από την ιαπωνική avant guarde. Είναι ραμμένο σε μπουκλέ σκούρο πράσινο-μπλε (teal), κι είναι ολόκληρο ασύμμετρο, δηλαδή έχει διαφορετικό μήκος στα μέρη του και διαφορετικού τύπου τσέπες στα 2 μπροστινά κομμάτια.
Μπορώ να φορέσω το παλτό παντού, από το γραφείο μου έως μια έξοδο (μη νυχτερινή) προσαρμόζοντας τα ρούχα μου. Τις πρώτες φορές που το χρησιμοποίησα ήταν για πρωινή Σαββατιάτικη επίσκεψη και για φαγητό έξω με τον σύζυγο, επομένως ήταν δυνατόν να έχω και την εσωτερική μου εμφάνιση avant guarde, γι αυτό εσωτερικά προτίμησα την φούστα μου σε μπλε σκούρο του ντένιμ από τούλια + 2 διαφορετικές μπλούζες με πολύ χρώμα, η μία μάλιστα κι αυτή ασύμμετρη, το μανίκι της έχει διαφορετικό ύφασμα από τον κορμό. Τα μποτάκια μου ήταν σε όλες τις εμφανίσεις μαύρα, με τακούνι, η τσάντα μου μια μεγάλη tote δερμάτινη σε χρώμα ίδιο με το παλτό.
Δεν έχω ιδέα πόσα χρόνια θα φοράω το παλτό, τουλάχιστον 10, μπορεί και 20. Τα ρούχα που είναι αληθινά ασυνήθιστα,, δεν έχουν ημερομηνία λήξεως.
Έτσι τιτλοφορείται η πρόταση του Marie Claire τον Φεβρουάριο του 1938 για ένα βραδινό φόρεμα που θα φοριέται για πολλά χρόνια, αλλάζοντας διαρκώς πρόσωπα. Πότε με ταφταδένιο καρό μπολερό και τεράστιο φιόγκο στην μέση, πότε με δαντελένια εσάρπα, γάντια κι ένα ροζ τριαντάφυλλο στο ντεκολτέ, πότε με το κοντό ζακετάκι σε κόκκινο και μεγάλο κολιέ από πολύχρωμα πετράδια.
Εμένα μου αρέσει, ελπίζω να αρέσει και σε εσάς.
Ρίχνουμε μια καλή ματιά στο μακιγιάζ της Τουίγκι, της έφηβης που ξετρέλανε τον κόσμο της μόδας στην δεκαετία του 60 ως μοντέλο. Η Τουίγκυ,...