Χρόνια πολλά στην Iris Apfel...

 

...που σήμερα κλείνει τα 102. Όπως είπε στην σημερινή ανάρτησή της στο Instagram "102; Ποιός θα το φανταζόταν!"

Δεκαετία του 30, παντελόνια πυτζάμα

 

Πανέμορφες και τολμηρές οι γυναίκες στην δεκαετία του 30, στην Ευρώπη,  την Αμερική και την Σοβιετική Ένωση, αλώνιζαν τις παραλίες γελώντας, χορεύοντας σε καφέ, πίνοντας, καπνίζοντας, οδηγώντας ποδήλατα-μηχανές- αυτοκίνητα και φορώντας ρούχα που άφηναν το σώμα εκτεθειμένο στον Ήλιο.

1937, πανταλόνι-πυτζάμα για την παραλία

 

Το 1937, το κατεξοχήν ρούχο για την παραλία (την βόλτα, τον καφέ, το ποτό) ήταν το παντελόνι πυτζάμα. Αυτό ήταν ένα παντελόνι σταθερό στην μέση (όχι με λάστιχο και σούρες), ίσιο στην λεκάνη και από εκεί και κάτω όλο και φαρδύτερο. Οι γυναίκες το συνόδευαν με κοντές μπλούζες τόσο αποκαλυπτικές ώστε να φαίνονταν σαν κάποιο είδος πολύπλοκου σουτιέν -με λωρίδες που διασταυρώνονταν στην πλάτη, κλπ. 

Στην εικόνα μας βλέπουμε μια συντηρητική έκδοση του παραδοσιακού ντυσίματος με παντελόνι -πυτζάμα, όπου η μπλούζα απλώς έχει παρτούς ώμους. Στην επόμενη ανάρτηση, 3 πιο τολμηρές εκδοχές του ίδιας ιδέας.

1962, ένα πατρόν του Οίκου Patou

 

Τα πατρόν Vogue, ανάμεσα σε όσα πρωτοποριακά έκαναν, κατάφεραν να κλείσουν συνεργασίες με σπουδαίους σχεδιαστές, αναγνωρισμένου κύρους.  Αυτό σημαίνει καταρχάς Αμερικανούς, στην συνέχεια Ιταλούς και τελικά, Γάλλους, την κορυφή στην σκάλα του κύρους. Μεταξύ των Γάλλων σχεδιαστών που συνεργάστηκαν με το περιοδικό Vogue patterns ήταν ο οίκος Jean Patou, γνωστός ως σκέτο "Patou".

Το 1962 που σχεδιάστηκε το φόρεμα-σάκος της εικόνας μας, με τα ιδιαίτερα μανίκια, ο Jean Patou δεν ζούσε πια. Σχεδιαστής του οίκου ήταν ο Karl Lagerfeld, που τόσο εκεί, όσο και στους υπόλοιπους οίκους Υψηλής ραπτικής όπου υπηρέτησε (Fendi, Chloé, Chanel)  διατήρησε την κύρια γραμμή των ρούχων για την οποία ο κάθε οίκος έγινε γνωστός.  Τις αληθινές προτιμήσεις του Λάγκερφελντ μπορούμε να δούμε μόνο στα ρούχα που φέρνουν την επωνυμία του κι αυτές οι προτιμήσεις τελικά, δεν ταιριάζουν με κανέναν από τους Οίκους στους οποίους σχεδίασε. Πάντως εδώ έκανε μια ωραία δουλειά, φτιάχνοντας ένα μοντέλο πρωτοποριακό, ευκολοφόρετο και χωρίς ημερομηνία λήξεως. Σίγουρα μπορεί να φορεθεί το 2023.

1959, ρούχα για το νοικοκυριό

Αν και φαίνονται σαν τυνίκ και φορέματα, τα μοντέλα της εικόνας μας είναι απλώς ρούχα για το νοικοκυριό, δηλαδή ποδιές κουζίνας για το μαγείρεμα, φορεματάκια για ξεσκόνισμα ή καθάρισμα παράθυρων κλπ. Με τις ποδιές του νοικοκυριού, τα καθημερινά αλλά ακριβότερα ρούχα της γυναίκας που βρίσκονται από κάτω προστατεύονται από σκόνη, νερό και πιθανές πιτσιλιές χλωρίνης, ενώ αν τυχόν κάποια φίλη περάσει από το σπίτι, η οικοδέσποινα του σπιτιού  μπορεί να την κρατήσει για ένα καφεδάκι, χωρίς να αλλάξει ένδυση.

Το αρχικό σκίτσο στο Modes et Travaux 05/1959 ήταν μαυρόσπαρο. Επιχρωματίστηκε από την σελίδα μας/
 

1973, ροζ και μαραμπού

 

Βραδινό μεταξωτό φόρεμα του Guy Laroche σχεδιασμένο το 1973, ντραπέ και αποκαλυπτικό σε διάφορα σημεία. Το συνοδεύει κάπα από τούλι που τίνι καλυμμένη εξολοκλήρου με μεμονωμένα φτερά στρουθοκαμήλου. 

1946, ρούχο παραλίας

 

Μια αριστουργηματική φωτογραφία μόδας. 1946. Ο Ρίτσαρντ Άβεντον φωτογραφίζει αυτό το σύνολο ηλιοθεραπείας  της εταιρείας Youngthings, στην παραλία Ντεϊτόνα της Φλόριντα. 

1967 Hybert de Givenchy

 

Βραδινό φόρεμα Υψηλής Ραπτικής του Hybert de Givenchy σχεδιασμένο το 1967, που συνδυάζει την απόλυτη κομψότητα με τον φουτουρισμό. Το ρούχο έχει μια κλασσική γραμμή σάκου, με κόψιμο αμπίρ στο στήθος, όμως το εξωτερικό ύφασμα μοιάζει να έχει έρθει από το Διάστημα. Ό,τι πρέπει για την Γαλλίδα που ονειρεύεται μια δεξίωση στον πλανήτη Άρη. 

1967, αποχρώσεις του γκρι

 

Από το περιοδικό Modes et Travaux του 1967 ντύσιμο σε αποχρώσεις του γκρι-αρζάν  (gris-argent), δηλαδή ανοιχτό γκρι ασημί, μελετημένα ειδικά για ώριμες κυρίες που κρατούν τα μαλλιά τους άβαφα. 

Το μαντό είναι εβαζέ και οι γεωμετρικές του λεπτομέρειες στις τσέπες και τον γιακά, τονίζονται με εξώγαζα. 

Το ταγιέρ που είναι πολύ λιτό, έχει μόνο τις απαραίτητες ραφές και τίποτα παραπάνω. 

Και τα δύο γκρι σύνολα ακολουθούν την μόδα του 1967 που είναι το μίνι μήκος , αλλά με μέτρο -έχουν στρίφωμα στην μέση του γόνατου. 

Συνδυάζονται με ένα ζωντανό χρώμα κοντά στο πρόσωπο, δηλαδή με μωβ ανοιχτό ή με πράσινο και συμπληρώνονται από έντονο ροζ κραγιόν στα χείλη. 

(φωτό La mode de Pinktag)

1950, ρούχα για ελεύθερο χρόνο

 

1950 και πατρόν Simplicity για ρούχα του ελεύθερου χρόνου , leisure time όπως λέμε σήμερα. Περιλαμβάνεται το κοντό φόρεμα (με σορτς από μέσα) για τένις, αλλά και βερμούδα με αμάνικο μπλουζάκι για βόλτα με φίλους ή το μεξικάνικο ντε-πιές σε μαύρο και πολύχρωμο ριγέ για ποτό σε θερινό μαγαζί διασκέδασης. 

Παντού κομψά ντυμένες οι γυναίκες της δεκαετίας του 50, τόσο στην εργασία ή τις επίσημες περιστάσεις, όσο κι όταν απλώς στήνουν ψιλή κουβέντα με τους φίλους τους.

Τα κομψά κολάζ της Eugenia Loli

 

Η καλλιτέχνιδα Ευγενία Λώλη, γεννήθηκε στην Ελλάδα και έζησε στην Γερμανία και την Αγγλία, πριν εγκατασταθεί στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ όπου και δημιουργεί. Φτιάχνει σουρεαλιστικά κολάζ που είτε αποπέμπουν μαύρο χιούμορ, είτε αντανακλούν την λάμψη του Χόλυγουντ το οποίο βρίσκεται κοντά στον τόπο κατοικίας της.  Για να πετύχει την λάμψη η Ευγενία χρησιμοποιεί στα έργα της αυθεντικές εικόνες της δεκαετίας του 50 και του 60 που ξεχειλίζουν κομψότητα. 

Στην εικόνα μας ένα κολάζ της Eugenia Loli: νυχτερινός ουρανός με ένα τεράστιο πλανήτη Κρόνο, πάνω από τους πελάτες της PANAM οι οποίοι μόλις αποβιβάζονται από το αεροπλάνο τους. 

1970 Harry Algo

 

Ιούνιος του1970. Στο περιοδικό jours de France παρουσιάζεται αυτό το μίνι φόρεμα από ριγέ λαμέ με δίσκους στο στρίφωμά του σε 2 μεγέθη, μικρό όρθιο γιακά και κοντά μανίκια. Ενα βραδινό και νεανικό ρούχο της εταιρείας Harry Algo, που παρά το αγγλικό της όνομα βρισκόταν στο Παρίσι. 

05/1953, φόρεμα κοκτέιλ από ταφτά

 

Το εξώφυλλο Μάϊου 1953 του περιοδικού Modes et Travaux, με φόρεμα από ταφτά σε σπάνια απόχρωση μεσαίο μπλε με μωβ ιριδισμούς.

 Ο ταφτάς πολλές φορές υφαίνεται με υφάδια και στημόνια σε διαφορετικές αποχρώσεις, γι αυτό έχει συχνά ιριδισμούς που εμφανίζονται με την κίνηση. Εκτός αυτού, το ύφασμα τρίζει καθώς η μια επιφάνεια ακουμπάει στην άλλη, π.χ. σε μια φούστα με σούρες. Η πολυτέλειά του μπορεί να εκτιμηθεί μόνο από κοντά. Σε κάθε περίπτωση, αξίζει το κόστος. 

1959 Galleries Lafayette

 

Δερμάτινα χαρούμενα παπούτσια για το καλοκαίρι του 1959 στις Γκαλερί Λαφαγιέτ. Από ψηλά προς τα κάτω  βλέπουμε τις ίσιες μπαλαρίνες με την μικρή μπαρέτα στερέωσης, τις μπαλαρίνες με το λάστιχο γύρω από το ντεκολτέ και τις χαμηλές μυτερές γόβες. 

Τα παπούτσια προσφέρονται σε εκτυφλωτικά χρώματα, καταρχάς στην απόχρωση-βεντέτα για το 1959, δηλαδή το κόκκινο, και μετά σε άλλες καλοκαιρινές αποχρώσεις, όπως το τυρκουάζ, το μπλε-ρουά και το κίτρινο. 

(φωτό σελίδας La mode de Pinktag)

1952

 

1952, ένα πατρόν για φόρεμα περιπάτου της εταιρείας McCall , που χρησιμοποιεί άριστα το καρό ντεσέν, δημιουργώντας πολλές εικόνες για τι μάτι, ανάλογα με το πώς το τοποθετεί στο κόψιμο.

Πάνω από το στήθος το μαζεύει σε πολλές πίστες σχηματιζόταν ντραπέ, στην φούστα το αφήνει να ανεμίζει ελεύθερο σε πλήρες κλος ολοκλήρου κύκλου, βάζοντας το ίσιο του καρό στο κέντρο και στα πλάγια τα καρό διαγώνια, σαν ρόμβους.

1962, Givenchy, Audrey Hepburn

 1962. Ο Givenchy σχεδιάζει για την Audrey Hepburn ένα υψηλής ραπτικής φόρεμα που τιμά την παράδοση των σάρι της Ινδίας. Το φτιάχνει σε τρία χρώματα, κίτρινο, ροζ και κόκκινο - και τα τρία μόνο για την Audrey.

Φόρεμα Pierre Cardin, 1975.

 

Φόρεμα Pierre Cardin, 1975.

Το φόρεμα πέφτει σωστά στα μανίκια, το κορσάζ και το πανό της πλάτης, κυρίως χάρη στον όγκο υφάσματος που μαζεμένος σε αυτά τα 4 σημεία και διακοσμημένος με φούντες, αξιοποιεί το βάρος του υλικού. Μια ιδέα που πρωτοεμφανίστηκε στον Ertè στην δεκαετία του 1910.

1957, Ρούχα παραλίας Givenchy για την Jantzen

 

Στην φωτογραφία μας το μαγιό που σχεδίασε το 1957 ο Hybert de Givenchy για την εταιρεία Jantzen, και το διαφημιστικό πόστερ φιλοτέχνησε ο εικονογράφος Gruau.

Το μαγιό που ήταν φτιαγμένο σε ελαστικό κρεπ και υπήρχε σε πολλά χρώματα, αποτελούσε μέρος μιάς μικρής συλλογής που σήμερα ονομάζουμε "capsule wardrobe" του Givenchy με σορτσάκια, πανταλόνια Κάπρι, κοντά μπλουζάκια, κοντά φορέματα πάνω από σορτσάκια κλπ. 

 

Στις φωτογραφίες  ορισμένα ακόμα από τα κομμάτια αυτής της μικρής γκαρνταρόμπας.

1956 Regina Relang

 

1956, η Regina Relang φωτογραφίζει ένα σύνολο της Bessie Becker στις παραλίες της Ιταλίας.

1938, Molyneux και Benigni

 

Ιούλιος του 1938, μια πολύ ευτυχής συγκυρία στο εξώφυλλο του περιοδικού Modes et Travaux: ο εικονογράφος Léon Benigni σκιτσάρει ναυτικά σύνολα του Οίκου Molyneux, που απαρτίζονται από μονόχρωμα παντελόνια-πυτζάμες και μεταξωτές μπλούζες με τυπωμένες ναυτικές παραστάσεις και μεγάλο ντεκολτέ στην πλάτη. 

 

 

Για καλή μας τύχη, το σύνολο του εξωφύλλου υπάρχει σε ασπρόμαυρη φωτογραφία του 1938, την οποία θα βρείτε στο 1ο σχόλιο. Μπορούμε σίγουρα να το φανταστούμε με χρώμα, πάνω σε μια όμορφη Γαλλίδα που πίνει το ποτό της σε υπαίθριο καφέ στις Κάννες.

1938, Molyneux και Benigni

 

Ιούλιος του 1938, μια πολύ ευτυχής συγκυρία στο εξώφυλλο του περιοδικού Modes et Travaux: ο εικονογράφος Léon Benigni σκιτσάρει ναυτικά σύνολα του Οίκου Molyneux, που απαρτίζονται από μονόχρωμα παντελόνια-πυτζάμες και  μεταξωτές μπλούζες με τυπωμένες ναυτικές παραστάσεις και μεγάλο ντεκολτέ στην πλάτη. 

Για καλή μας τύχη, το σύνολο του εξωφύλλου υπάρχει σε ασπρόμαυρη φωτογραφία του 1938, την οποία βλέπετε πιο κάτω. Μπορούμε σίγουρα να το φανταστούμε με χρώμα, πάνω σε μια όμορφη Γαλλίδα που πίνει το ποτό της σε υπαίθριο καφέ στις Κάννες. 

1929 Life περιοδικό

 

Εξώφυλλο 05/1929 για το περιοδικό Life, με εικονογράφηση που τιτλοφορείται "τα πρώτα τριαντάφυλλα του Καλοκαιριού": η κοπέλα με μαγιό σε ροζ σκούρα απόχρωση και φουλάρι δεμένο στα μαλλιά, κρατάει πίσω της σαν κάπα μια κυκλική πετσέτα θάλασσας, η οποία έχει πάνω της όλα τα χρώματα των πολύτιμων πετραδιών.  

Ένα εξώφυλλο 100% Art- Deco.

1945, Claire McCardell

 

Ένα κοστούμι ηλιοθεραπείας από γκρι ζέρσεη ύφασμα σχεδιασμένο από την Claire McCardell αμέσως μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, δηλαδή το 1945. Η καταπληκτική φωτογραφία Τέχνης είναι του Serge Balkin

1967 Federico Forquet

 

 Βραδινό φόρεμα σε δυό αποχρώσεις του ροζ του Federico Forquet, σχεδιασμένο το 1967

Πρωινό ντύσιμο της δεκαετίας του 50

 

Η Γκρέης Κέλι στην ταινία Rear window, με κρουαζέ μπλούζα πολύ κλειστή  στον λαιμό, αλλά έξωμη. Ένα θαυμάσιο παράδειγμα κομψού κι ελαφρώς αποκαλυπτικού ρούχου, σχεδιασμένου από την Edith Head. Πιο κάτω ολόκληρο το ταγιέρ, με τα γάντια και το καπελάκι του. 

Για την καλοκαιρινή δροσιά

 

Η Γκρέις Κέλλυ φωtογραφημένη στο Μονακό το 1955, με ιδανικό σύνολο για καλοκαιρινές δροσερές μέρες: παντελόνι ίσιο κι ελαστικό, μπλουζάκι άσπρο βαμβακερό  με κουκούλα και  εσπαντρίγες. 

Στην 2η φωτό η κουκούλα κατεβασμένη, μετατρέπεται σε όρθιο γιακά.

1975 René Gruau

 

1975, εικονογράφηση του René Gruau για την Μιλανέζικη εταιρεία εσωρούχων και καλσόν Linea Intima - Ortalion, με την οποία συνεργάστηκε από το 1964 έως και το 1980. Εδώ βλέπουμε το έργο του Gruau, χωρίς λεζάντες. Στο 1ο σχόλιο, η τελική διαφήμιση που είδαν οι καταναλωτές. 

1959, ζώνες των Galleries Lafayette

 

Στον καλοκαιρινό κατάλογο του 1959 των Galleries Lafayette παρουσιάζονται πολύ φαρδιές φαρδιές που ταιριάζουν με την μόδα της εποχής, δηλαδή φορέματα και φούστες  εφαρμοστά στην μέση και φαρδιά από εκεί και κάτω. 

Αριστερά μια δερμάτινη με δερμάτινη αγκράφα, διαδεδομένη τεχνική επί πολλά χρόνια, αφού οι  γυναίκες δεν ήθελαν η ασημί αγκράφα της ζώνης να δημιουργεί αντίθεση με το χρυσό μενταγιόν τους. Δίπλα η ζώνη από σφιχτό λάστιχο που φτάνει τους 10 πόντους φάρδος  και σχηματίζει σούρες πάνω στο λεπτό χρυσαφί κλείστρο. 

(φωτογραφίες La mode de Pinktag)

1971, Karen Graham

 

1971. H Karen Graham φωτογραφίζεται με ριχτό καφτάνι Halston και γεωμετρικά κοσμήματα της Elsa Peretti

1892, το φόρεμα χωρίς ραφές του Charles Worth

 

Φεβρουάριος του 1892. Tο εξώφυλλο του περιοδικού Harper's Bazar στολίζει η λιθογραφία με το "φόρεμα χωρίς ραφές" του Charles Worth. 

Πάνω σε ένα εσωτερικό φόρεμα από μεταξωτό είναι ραμμένο το εξωτερικό ρούχο, που κατασκευάζεται σε γαλάζιο μάλλινο κι είναι κομμένο ολόκληρο λοξό ώστε να έχει ελαστικότητα. Η διαγώνια τρέσα περιτριγυρίζει τον κορμό και καλύπτει έξυπνα τα κουμπιά του φορέματος, το οποίο γαρνίρεται με στολίδια φτιαγμένα πάλι από το γαλάζιο μάλλινο (π.χ. το πανό με πιέτες στο άνοιγμα του μηρού). Λεπτή φάσα γούνας βρίσκεται στην άκρη του στριφώματος.   

(φωτογραφία τραβηγμένη από το βιβλίο της Στέλας Μπλούμ για τις εικονογραφήσεις μόδας που παρουσιάστηκαν στο Harper's bazar από 1868 έως το 1898)

1964, Givenchy

 

1964, η Βερούσκα φωτογραφίζεται για το περιοδικό Vogue με κρεπ χυτό σύνολο Givenchy. 

1960s, τα χρώματα των βιταμινών.

Αυθεντικά σκουλαρίκια της δεκαετίας του 60, μεγάλα, με ιριδίζουσα επιφάνεια, σε χρώματα βιταμινούχα, των φρούτων και των λαχανικών. Στην 1η φωτό τα βλέπουμε σε πορτοκαλί και shoking pink πλαστικές χάντρες , στην 2η φωτό σε λαχανί χάντρες. 

(φωτογραφίες La mode de Pinktag)

1955, Jalla πετσέτες

 

Διαφήμιση των πετσετέ ειδών Jalla,  από το περιοδικό La jardin des modes Αυγούστου 1955. Η εταιρεία που ιδρύθηκε το 1881, έφτιαχνε κλασικά μπουρνούζια,   πετσέτες (εδώ βλέπουμε της θαλάσσης), αλλά και κοντά σακάκια για πάνω από μαγιό την ώρα του καφέ στην πλάζ, σορτς και καπελάκια.  

Τα πετσετέ ρούχα της παραλίας σήμερα έχουν  καταργηθεί κι αντικατασταθεί με παρεό, ή ακόμα και δίχτια, δηλαδή υφάσματα τόσο λεπτά που δεν έχουν καμία δυνατότητα απορρόφησης νερού. Γι αυτό η Jalla δεν σχεδιάζει πια σειρές ρούχων για την θάλασσα. Ωστόσο υπήρξε κι ήταν μια λαμπρή στιγμή στην ιστορία του προσεγμένου ντυσίματος για την πλάζ. 

(φωτό σελίδας La mode de Pinktag)

Χειροποίητα δακτυλίδια με χάντρες

 

Τα δακτυλίδια στις εικόνες μας είναι χειροποίητα και φτιάχνονται με μια παλιά τεχνική ύφανσης που χρησιμοποιεί χάντρες και σύρμα. Ανάλογα το μέγεθος της χάντρας και τις σειρές, το κόσμημα μπορεί να γίνει μικρό ή μεγαλύτερο. Τα δυό δακτυλίδια είναι περίπου ίδια σε φάρδος παρά το ότι το ένα έχει τρεις σειρές σώμα και το άλλο δύο, επειδή τα κρύσταλλα που σχηματίζουν το κύριο μέρος τους έχουν διαφορετικό μέγεθος. Το σύρμα στο σκούρο μπλέ κομάτι είναι διαλεγμένο κόκκινο, έτσι ώστε να παίζει κάποιο ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα με την αντίθεση που δημιουργεί.

( κατασκευή La mode de Pinktag)