Στην δεκαετία του 1940 και του 1960 έγιναν πρωτοποριακά βήματα στην κατασκευή μπιζού. Το 1940 αυτό έγινε λόγω έλλειψης υλικών, δηλαδή από ανάγκη. Το 1960 όμως έγινε από κέφι. διερευνήθηκαν ασυνήθιστα υλικά, ανάμεσα στα οποία και το πλεξιγκλάς. Αυτό το σκληρό πλαστικό που είναι διάφανο όπως το γυαλί, όμως πολύ ελαφρύτερο, κρίθηκε ιδανικό για κάποια μπιζού που με το σχέδιό σου προωθούσαν την καθαρή γραμμή και τον τεράστιο όγκο. Στις φωτογραφίες μας ένα δακτυλίδι σε γαλάζιο πλεξιγκλάς, εντυπωσιακό με το μέγεθός του και συγκλονιστικό στην απλότητα του. Αν και δεν φαίνεται από μακριά, εντούτοις είναι μαγευτικό από κοντά.
(φωτογραφία La mode de Pinktag)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου