Hélios bas 1933, Ντύνοντας τις γάμπες.

 

Από Modes et Travaux του 1933, διαφήμιση για κάλτσες με νοσταλγικό σκίτσο που παραπέμπει στο ακόμα παλιότερο παρελθόν. Η κομψή κυρία βγαίνει από την άμαξα ανασηκώνοντας λίγο το στρίφωμά της. Τα μισοφόρια με ένα κύμα από φρου-φρου αποκαλύπτονται, μαζί και η γάμπα της σφιχτά κλεισμένη μέσα στις μεταξωτές κάλτσες Hélios.

(Το πρωτότυπο σκίτσο ήταν ασπρόμαυρο και η σελίδα μας το επιχρωμάτισε πλήρως, έτσι ώστε να εστιάζει το βλέμμα του θεατή ακόμα πιο πολύ στην πρωταγωνίστρια του ενταντανέ.)  

Απρίλιος 1953, κάλτσες με ραφή

 

Από το περιοδικό Modes et Travaux 04/1953, διαφήμιση για κάλτσες με ραφή της εταιρείας L' Empereur. 

Οπωσδήποτε ένα πολύ κομψό θέαμα όταν κοιτάζεις μια γυναίκα από πίσω, ακόμα κι αν αυτό που βλέπεις είναι μόνο το μήκος από τον αστράγαλο έως την μέση της γάμπας. 

(φωτό La mode de Pinktag)

Απρίλιος 1957

 

Απρίλιος του 1957 και στο εξώφυλλο του περιοδικού Γυναίκα η πανέμορφη Audrey Hepburn, με πολύ κοντά μαλλιά. 

Η καρδιά από φωτιά

Ενα χειροποίητο κόσμημα που αξιοποιεί μια πολύ παλιά τεχνική, το τρισδιάστατο κέντημα χάντρας με βελόνα. Με μαύρες γυάλινες ιριδίζουσες χάντρες και μαύρη λινή κλωστή, σχηματίζεται μια "φωλιά" που μέσα της εγκλωβίζεται ένα μεγάλο πολυεδρικό κρύσταλλο aurora borealis. Στο πάνω μέρος της φωλιάς υπάρχει ένας κύλινδρος, μέσα από τον οποίο περνάει ένα χοντρό κορδόνι μεταξωτό, που κι αυτό είναι κεντημένο με χαντρούλες. 

Το δικό μας κρύσταλλο έχει σχήμα καρδιάς περίπου και τα χρώματα της φωτιάς, κόκκινο, μπλε, πράσινο, φούξια, κίτρινο. Γι αυτό το μπιζού ονομάστηκε "Heart of fire" δηλαδή "Πύρινη καρδιά" . Ταιριάζει σε σκούρα ρούχα και είναι ευδιάκριτο ακόμα και σε total  black σύνολα.

Στο πρώτο σχόλιο μπορείτε να δείτε την πίσω που είναι εξίσου όμορφη. 

(Ιδέα κι εκτέλεση La mode de Pinktag

1962, διαφήμιση της Πειραϊκής Πατραϊκής

Η καταπληκτική υφαντουργία "Πειραϊκή Πατραϊκή", που το όνομά της και μόνο ήταν εγγύηση ποιότητας,  διαφημίζει τα καινούργια της υφάσματα για φορέματα, τα εβεργκλέιζ (everglaze). 

Τα υφάσματα αυτά είναι βαμβακερά, με ελαφρώς γυαλιστερή όψη, εμπριμέ και δεν ξεθωριάζουν με το πλύσιμο και τον ήλιο. Τα everglaze έγιναν πολύ δημοφιλή στην δεκαετία του 60 ιδίως σε σκούρα ντεσέν τριαντάφυλλων, φύλλων και λαχουριών, και τυπώθηκαν σε ασυνήθιστους συνδυασμούς, π.χ. σε τριαντάφυλλα πράσινα και μπλε μαζί, ή σε λαχούρια μωβ και πορτοκαλί. Εξυπηρέτησαν πολύ τις μοδίστρες και τις κομψές νοικοκυρές που ράβονταν μόνες τους. 

(φωτογραφία από "Γυναίκα" 06/1962 La mode de Pinktag) 

 

1940, ΡΟΎΧΑ ΓΙΑ ΜΑΜΆ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΆ

 

Μια που ο καιρός δεν είναι καλοκαιρινός σήμερα, επομένως δεν κάνει για βόλτες, καφετέριες κλπ, ας χορτάσουμε λίγο από ειδικού τύπου επινοητικότητα των Γαλλίδων της εποχής του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου. 

1940, Ιούλιος, τα υλικά λίγα και η οικονομία έχει προτεραιότητα. Γι αυτό  το  Marie Claire προσφέρει πατρόν με ρούχα για μαμά και παιδιά -ένα αγοράκι, τα υπόλοιπα κορίτσια σε διάφορες ηλικίες. Χρησιμοποιούν το ίδιο ύφασμα ή το ίδιο κόψιμο, αλλά είναι λίγο διαφορετικά για την ενήλικη γυναίκα και για τα νεότερα άτομα. Όλα μπορούν να φορεθούν χωρίς ντροπή, διότι τα παιδιά δεν μοιάζουν με φωτοτυπία της μαμάς τους. 

(φωτογραφίες σελίδων La mode de Pinktag)

jARDIN DES MODES 07/1955

Περιοδικό Jardin des modes Ιούλιος 1955 και αφιέρωμα τεύχους  "Διακοπές παντού". 

Κι όμως το μοντέλο στο εξώφυλλο φοράει ένα σύνολο που δεν διανοούμαστε πια για Καλοκαίρι: άσπρη πλισέ φούστα ως την μέση της γάμπας, πουκάμισο με κοντό μανίκι, και ως παπούτσια, άσπρες γόβες. Ποιά από εμάς φοράει κλειστά παπούτσια  το Καλοκαίρι και μάλιστα άσπρα; Είναι πολύς ο μπελάς. Τα πόδια χρειάζονται ταλκ ή και κάλτσες πριν φορέσουμε τα παπούτσια μας, ενώ τα παπούτσια απαιτούν καθάρισμα μετά από κάθε χρήση. Φαίνεται πως η λύση για την πλειοψηφία είναι τα πέδιλα. 

 Δεν είμαι σίγουρη πως φοράμε συνέχεια σανδάλια ή πέδιλα εξαιτίας των θερμοκρασιών που ζούμε. Για κάποιες γυναίκες υπάρχουν μόνο δύο είδη παπουτσιού : σανδάλι-πέδιλο για έξι μήνες και μετά για άλλους έξι μποτάκι -επομένως δεν φταίνε οι θερμοκρασίες γιατί υπάρχει ενδιάμεση θερμοκρασία μεταξύ του ψύχους και του καύσωνα. Μάλλον είναι η επιθυμία για άνεση αυτή που κατευθύνει τις περισσότερες επιλογές μας στο ντύσιμο. Επιλέγουμε κυρίως τα πολύ βολικά. 

Η άνεση είναι φυσικά καλοδεχούμενη, αλλά ποτέ δεν θα δώσει τόσο κομψά αποτελέσματα όσο ο λίγο περισσότερος κόπος, ούτε ποτέ θα μας αφήσει προετοιμασμένες ακόμα και για μια καιρική αντιξοότητα, π.χ. μια ξαφνική βροχή όπως την σημερινή στην χώρα. 

1925, βραδινά φορέματα

 Από το περιοδικό L' Art et la Mode Ιουνίου 1925, δυό βραδινά φορέματα της σχεδιάστριας Louise Boulanger. Σχεδιάστηκαν για την Adrea Spinelly, πρωταγωνίστρια του θεατρικού έργου "Πρόγευμα  από ήλιο"

  Στο πρώτο σχόλιο φωτογραφία της Spinelly  με ένα άλλο φόρεμα της Louise Boulanger

06/1962 πατρόν για όλες τις ωρες της μέρας.

 

Με αυτό το σκίτσο προλόγισε το περιοδικό Γυναίκα τα πατρόν που θα πρόσφερε στις αναγνώστριές του στα επόμενα τεύχη. Ίσιο παντελόνι σιγκαρέτ με δυό οριζόντια τσεπάκια και ριχτή κοντή μπλούζα με μισό ζωνάκι στο μπροστινό μέρος. 

Μάιος 1959, Modes et Travaux

 

Από το τεύχος Μάϊου 1959 του περιοδικού Modes et Travaux, δυό φορέματα πρωινά. Αριστερά από ποπλίνα λαβάμπλ το φόρεμα με στενό κορσάζ γεμάτο κουφόπιετες, οι οποίες ανοίγουν από την μέση και κάτω, χαρίζοντας φάρδος στην φούστα. Συνοδεύεται από κοντό μπολερό με μανίκια 3/4, κι είναι γαρνιρισμένο με λευκά ρέλια. 

Δεξιά το ίσιο φόρεμα από χοντρό λινό, έχει πολύ κοντό μανίκι μονοκόμματα κομμένο με τον κορμό, κι  όμορφο παιχνίδι στο πατρόν με βαθιές πιέτες που είναι κλειστές στο στομάχι, αλλά ανοίγουν από εκεί και κάτω. 

(Φωτογράφηση των σκίτσων που ήταν ασπρόμαυρα και πλήρης επιχρωματισμός τους από La mode de Pinktag)

Ενα ασυνήθιστο νυφικό

 

Η Ντέμι Μπάρνς είναι 15 χρονών και μαθήτρια σε πρότυπο σχολείο Καλών Τεχνών. Για τις εξετάσεις της έφτιαξε αυτό το νυφικό φόρεμα από χαρτιά διαζυγίου. Χρειάστηκε περίπου 1.500 σελίδες. 

Το φόρεμα είναι όμορφο, όμως το μήνυμά του απροσδιόριστο. Μπορούμε να πούμε εξίσου ότι η Ντέμι είναι υπέρ του γάμου, όσο και ότι τον βρίσκει χαμένη υπόθεση. Ισως σκέφτεται πώς ο γάμος πετυχαίνει πολύ σπάνια, μια φορά στις 1.500. Ίσως σκέφτεται πως ο γάμος ως σκέψη είναι καλή, αλλά ως εκτέλεση είναι φθαρτός, σαν το χαρτί του νυφικού. 

Σε κάθε περίπτωση η Ντέμι Μπαρνς κατασκεύασε ένα νυφικό  -ασυνήθιστο, αλλά νυφικό. Θα την δούμε μια μέρα να το φοράει; 

1963, Πρωινό σύνολο

 

Από περιοδικό "Γυναίκα" τον Ιούλιο του 1963, δωρεάν πατρόν  για ντε-πιές που αποτελείται από λινό φόρεμα και ζακέτα, γεωμετρικά και κομψότατα. 

Το φόρεμα είναι σχεδιασμένο σε γραμμή σάκου , δηλαδή φαρδύ στην μέση, στενότερο στους ώμους και γύρω από τα γόνατα Το φάρδος της μέσης μαζεύεται για όποια το επιθυμεί με φαρδιά ζώνη ντυμένη από το ίδιο ύφασμα. Το κορσάζ μπροστά είναι κλειστό έως τον λαιμό, πίσω όμως έχει ένα μέτριο ντεκολτέ οβάλ. 

Η ζακέτα είναι κοντή τόσο όσο να καλύπτει την ζώνη του φορέματος, εντελώς ριχτή, μα πεσμένους ώμους κια μανίκια 3/4, ενώ στολίζεται με φαρδύ ελαφρώς ξεχειλωτό γιακά. 

Το σύνολο αναδεικνύεται με εξώφτερνες μυτερές γόβες που ήταν τόσο πολύ της μόδας το 1963 και σκληρή τσάντα με ένα κοντό χερούλι.

(φωτογραφίες μοντέλου κια σκίτσου La mode de Pinktag) 

αναρτηση φωτογραφιων

 

Tα logo στα παιδικό ντύσιμο

 Εχουμε μιλήσει στο παρελθόν για τα ρούχα, τις τσάντες, τα παπούτσια με λογότυπα. Η συμβουλή της σελίδας είναι περιληπτικά μία: μένουμε μακριά τους, με κάθε τρόπο. Δεν υπάρχει τίποτα πιο κακόγουστο από την επίδειξη πλούτου με τα ρούχα που έχουν παντού το logo του διάσημου σχεδιαστή (ή το καρό του, για κάποιον συγκεκριμένο Οίκο). Δεν δείχνουν τίποτα εκτός από κόμπλεξ κατωτερότητας, είναι σαν να φοράμε τσιρότα πάνω μας που γράφουν "βοήθεια, νιώθω φτωχούλα". 

Το πράγμα βέβαια είναι απείρως χειρότερο όταν τα logo τα βλέπουμε σε μικρά παιδιά, όπως εδώ που τα κοριτσάκια στις φωτογραφίες φορούν τσάντες επώνυμων σχεδιαστών ραπτικής , π.χ. Dior, Hermès, Chanel και Fendi. Η φτηνότερη από αυτές κάνει 3.000 ευρώ, η ακριβότερη ( Η Birkin Hermès) μπορεί και 15.000 μια που έγινε παραγγελία σε μέγεθος baby. 

Οι τσάντες στα κοριτσάκια που μόλις άρχισαν να περπατάνε είναι περιττές και γελοίες. Μαζί με την επίδειξη πλούτου των logo, γίνονται απωθητικές. Το καθήκον των γονιών είναι να αποτρέπουν τα παιδιά τους από λογιών-λογιών απρέπειες, και πάντως σε καμία περίπτωση να μην τα γελοιοποιούν οι ίδιοι, με αυτά που τους φοράνε. 

1931 βραδινό φόρεμα

 

Σπάνια βάζουμε φωτογραφίες παλιών περιοδικών με ρούχα, διότι η αναπαραγωγή τους στα περιοδικά ήταν πολύ χαμηλής ποιότητας. Εδώ όμως κάνουμε μια εξαίρεση. Καλύτερα να δείτε αυτό το ρούχο σε χαμηλή ποιότητα εκτύπωσης, παρά να μην γνωρίζετε ότι υπήρξε. 

Από το Revue de la Mode 03/1931, βραδινό φόρεμα σε σατέν, άσπρο και μαύρο, όλο γεωμετρικό.  

Το κορσάζ είναι άσπρο και σταυρωτό (κρουαζέ) με κέντημα χειρός μια μικρή μπορντούρα με μαύρα τρίγωνα στο ντεκολτέ. 

Το μανίκι ζαπονέ, κομμένο μαζί με τον κορμό στο άσπρο μέρος του, έχει βραχίονες από μαύρο ύφασμα και μια μπορντούρα στον καρπό που φτιάχνεται από ακανόνιστα τρίγωνα άσπρα , η οποία μοιάζει με βραχιόλι. 

Η φούστα σε μαύρο και λοξά κομμένη, ενώνεται με τον κορμό μέσα από ακανόνιστα τρίγωνα κοψίματα και τελειώνει λίγο πάνω από τους αστραγάλους με πυκνές πτυχώσεις ("λούκια").

Εαν προσέξετε και οι μαύρες λουστρίνι γόβες έχουν ολόγυρα στο ντεκολτέ παιχνίδι με άσπρο λουστρίνι, που είναι πιο ορατό στα πλάγια και προς την φτέρνα.  

Θα έλεγα ότι στο φόρεμα αυτό το σημαντικό δεν είναι η σύλληψη του σχεδίου, ο καθένας μπορεί να ζωγραφίσει στο χαρτί φόρεμα που πετάγονται ουρανοξύστες από τους ώμους. Το ζήτημα είναι η εκτέλεση. Υποκλίνομαι στις μοδίστρες που το έφτιαξαν. 

(φωτογραφία και διακόσμησή της La mode de Pinktag)

1931 καπέλο

Από το υψηλής ποιότητας περιοδικό L' Art et la Mode, εικονογράφηση καπέλου που καλύπτει τελείως το κεφάλι αλλά δεν βγαίνει έξω από αυτό με μπορ. Είναι φτιαγμένο από τσόχα και διακοσμημένο με φτερά ανάγλυφα πάλι από τσόχα. Ένα μοντέλο που δίνει μεγάλη έμφαση μόνο στο πρόσωπο της γυναίκας. 

(φωτογραφία σκίτσου και πλήρης επιχρωματισμός La mode de Pinktag)

Soir de Paris, πούδρα

 

Το αληθινό κουτί της πούδρας Soir de Paris, Bourjois που παρουσιάσαμε την διαφήμισή της σήμερα, είναι ένα έργο τέχνης. Σε μπλε σκούρο κουτί από σκληρό χαρτόνι, ντυμένο απέξω με μπλε χαρτί, κι ανάγλυφες παραστάσεις  σε χρυσό χρώμα: ένα ζευγάρι σε κλαμπ, ένα άλλο σε ρεστωράν, δυό ερωτευμένοι σε άμαξα, ο ζωγράφος με την μούσα του, μοναχικοί καλλυτέχνες. 

Οπωσδήποτε ένα κουτί ούδρας που μένει αξέχαστο

1963 διαφήμιση πούδρας

 

Η εταιρεία Bourjois είχε τόσο μεγάλη επιτυχία με το άρωμά της Soir de Paris (του οποίου έχουμε αναρτήσει δυό διαφημίσεις) που έφτιαξε ολόκληρη σειρά καλλυντικών. 

Εδώ βλέπουμε σε διαφήμιση από το περιοδικό Modes et Travaux 1963 την πούδρα προσώπου, που σταθεροποιεί το μακιγιάζ.  Είναι poudre libre, απλώνεται με πονπόν και τελειοποιείται με πινέλο. 

(φωτό σελίδας La mode de Pinktag)

1961, διαφήμιση μαγιό

 

Ολοσέλιδη διαφήμιση του 1961 των μαγιό "Δελφίνι". Η γραμμή που ακολουθούν αυτήν την χρονιά είναι γενικώς οι Mods.

Στα δύο πρώτα μοντέλα βλέπουμε το σορτς με ζώνη ή η ψευδαίσθηση του σορτς, που ήταν ήταν πολύ μεγάλη τάση το 1962.

Το μεσαίο σύνολο έχει μπανέλα κάτω από το στήθος, η οποία μόλις πριν ένα χρόνο είχε εισαχθεί στα κολυμβητικά ενδύματα και βρισκόταν συνήθως σε απλό μπικίνι - όχι σε μπουστάκι. 

Και τα τρία μαγιό είναι φτιαγμένα από νάιλον, το οποίο κι αυτό μόλις πριν 4 χρόνια είχε πρωτο-χρησιμοποιηθεί στα μαγιό από την εταιρεία Speedo

Τα κεντήματα της Michelle Kingdom

 

H Michelle Kingdom είναι αμερικάνα καλλιτέχνις του κεντήματος. Με βελόνα και κλωστή δημιουργεί  εσωτερικά τοπία κι αφηγείται αποκλειστικά  γυναικείες ιστορίες. Στις φωτογραφίες δύο έργα της, στο πρώτο σχόλιο φωτογραφία της ίδιας της Michelle.

1962 πρωινά ρούχα

Προσφορά του περιοδικού Γυναίκα τον Ιούνιο του 1962 τα πατρόν για πρωινό ντύσιμο, σε σκίτσα και πατρόν του μοντελίστ Μαυρόπουλου. 

Αριστερά το φόρεμα με το στενό κορσάζ που η φούστα του ανοίγει χάρη στις κουφόπιετες που ξεκινούν στα πλάγια από την μέση, ενώ υπάρχει μι ακόμα κουφόπιετα στο μέσον μπροστά. Μικρά φιογκάκια στα πλάγια. 

Δεξιά ένα σύνολο, φόρεμα  που επεκτείνει την πλάτη του σε ζώνη-φουλάρι προς τα εμπρός. Συνοδεύεται από ζακέτα ίσια, ελαφρώς σταυρωτή,  με μανίκια 3/4.

(φωτογραφία περιοδικού και φύλλου πατρόν La mode de Pinktag)

1962 βραδινό φόρεμα

 

Από περιοδικό "Γυναίκα" του  6/1962, βραδινό φόρεμα του οίκου Λαβέν-Καστιγιό από μαύρο κρεπ. Είναι μάξι, στενό, χωρίς μανίκια, με ξεχειλωτό ντεκολτέ μπροστά, μια μικρή εσάρπα από το ίδιο ύφασμα στην πλάτη. Κλείνει (ψεύτικα) με δυό μικρά φιογκάκια, ένα στον αυχένα κι ένα στο τέλος της εσάρπας. 

Συνδυάζεται με μακριά σατέν γάντια έως πάνω από τον αγκώνα (opera lengh) και κολιέ  με πολλές σειρές πέρλες. 

(φωτογραφία σελίδας La mode de Pinktag)

1929 πρωινά φορέματα

 

Από το περιοδικό Le Petit Echo de la Mode 03/1929, δύο πρωινά φορέματα για περίπατο και ψώνια. 

Είναι ραμμένα από ύφασμα κρεπ-ντε-σιν, μακρόταλα, ίσια στο κορσάζ, φαρδαίνουν από τους γοφούς και κάτω, στολίζονται με λεπτή ζώνη από το ίδιο ύφασμα κι έχουν διακόσμηση με φαρδιές σατέν κορδέλες σε ορισμένα από τα τελειώματα. 

Σε αυτήν την εικονογράφηση αξιοπρόσεκτα είναι τα αξεσουάρ. Καταρχάς η ομπρέλα ήλιου, φτιαγμένη από το ίδιο ύφασμα με το εμπριμέ φόρεμα, στολισμένη με σατέν ρέλι στο τελείωμα. Έπειτα εξαίρετη είναι η κίτρινη τσάντα με τα κοντά χερούλια και τα δύο γεωμετρικά ένθετα σε άλλο χρώμα δέρματος. 

Και τα δύο αυτα αξεσουάρ μπορούν ακόμα σήμερα να κατασκευαστούν από τεχνίτες που δέχονται παραγγελίες. 

(φωτό La mode de Pinktag )

Δημιουργώντας ένα τεράστιο δακτυλίδι

 

Δεν είναι εύκολο για καμία μας να ακολουθεί τις τάσεις της μόδας, επειδή χρειάζονται αρκετά χρήματα κάθε σαιζόν. Μερικές φορές αξίζει τον κόπο να τα διαθέσουμε, άλλες όχι. Οταν βρισκόμαστε σε δίλημμα, μπορούμε να στραφούμε σε εναλλακτικές λύσεις, όπως π.χ. στην περίπτωση της τάσης "τεράστια δακτυλίδια" που είναι μια από τα πιο πρόσφατα trend. Αντί για ένα και μοναδικό ογκώδες κόσμημα, μπορούμε να στιβάξουμε (stuck) 2-3 μαζί. Αυτά θα πρέπει να έχουν κάποια συγγένεια μεταξύ τους, στο χώμα ή στο σχήμα ή στο υλικό ή στο θέμα. Πάντως είναι εύκολο να βρεθούν στο συρτάρι μας τρία λεπτά δακτυλίδια με μια πέρλα στην μέση ή με κάποιο φυσικό πέτρωμα ή μόνο από μέταλλο αλλά σε παρόμοια κατασκευή. Όλα μαζί στο ίδιο δάκτυλο δημιουργούν έναν όγκο που λειτουργεί διακοσμητικά κι είναι εντυπωσιακός με τις διαστάσεις του. 

Στην φωτογραφία μας τρία μονόπετρα με διαφορετική πέτρα και σχήμα το καθένα, που νομίζω ότι φαίνονται όμορφα και trendy στιβαγμένα το ένα δίπλα στο άλλο. 

(φωτό La mode de Pinktag)

1952, ρούχα για παιδιά

 

Στο περιοδικό Femmes d' aujourdui 06/1952, ρούχα για τις διακοπές για τους μικρούς μας φίλους. 

Το πρωί τα παιδιά επωφελούνται από τις ακτίνες του ήλιου για να χτίσουν βιταμίνες στο σώμα τους. Γι αυτό  πηγαίνουν στην θάλασσα ή στο  πιο κοντινό χώρο παιγνιδιού φορώντας έξωμα φορεματάκια που συνοδεύονται από σορτς ίδιου υφάσματος και ολόσωμες φορμίτσες. 

Το απόγευμα τα μεγαλύτερα κορίτσια θα πιούν μια πορτοκαλάδα με τους φίλους τους με φορέματα που καλύπτουν τους ώμους και την πλάτη ώστε να προστατεύονται από το χαμηλό αεράκι του δειλινού, ενώ οι φούστες των φορεμάτων είναι φαρδιές και με πολλές τσέπες που χωράνε χαρτζιλίκι και μικροπράγματα. 

(φωτό La mode de Pinktag)

1908, εικονογράφηση ποιήματος

 

Κάποτε τα περιοδικά  έδιναν πολύ μεγάλη σημασία τόσο στο περιεχόμενο, όσο και στην σελιδοποίησή τους.  Εκαναν ό,τι μπορούσαν ώστε να προσφέρουν μια σημαντική εμπειρία σε όποιον τα αγόραζε, γι αυτό και είχαν αφοσιωμένους αναγνώστες, όπως επίσης και συνδρομητές. Η φωτογραφία της ανάρτησης είναι μια ένδειξη του πώς παρουσιάζονταν στο κοινό. 

Σε περιοδικό Le Petit Echo de la Mode του 1908, παρουσιάζεται ένα ποίημα που ονομάζεται "Το τραγούδι της Πηνελόπης", με αυτήν την εικόνα. Στην μέση φωτογραφία  γυναίκας που υφαίνει σε κάθετο αργαλειό, πίσω της στο υπόβαθρο σκίτσο με μελάνι ενός νησιού που θα μπορούσε να είναι η Ιθάκη. Γύρω-γύρω κορνίζα με γραφισιτκά μοτίφ, η οποία στο πάνω μέρος της σελίδας θυμίζει αρχαία Ελλάδα και κίονες, ενώ στο κάτω συνεχίζει με μία όμορφη γιρλάντα που πλαισιώνει τα ίδια τα λόγια του ποιήματος. 

Η ανάγνωση λοιπόν του ποιήματος γίνεται μια οπτική απόλαυση για την αναγνώστρια, που μπαίνει στο πνεύμα της ιστορίας ήδη από αυτές τις εικόνες.

(φωτό La mode de Pinktag)

1948's glamour

 

Λίγη λάμψη από το 1948, με αυτό το βραδινό φόρεμα σε κίτρινη οργάντζα για την πολύ φαρδιά φούστα, μαύρο σατέν για το κορσάζ, μαύρο τούλι για τα μανίκια και το ντεκολτέ.

Απίθανη λεπτομέρεια: Το λεπτεπίλεπτο ρουχο κουμπώνει στην πλάτη με θηλιές και μικρά κουμπιά ντυμένα με σατέν.

(από σελίδα του Les femmes d' aujourdui)

1963, η δεσποινίς Κόπερτον

 

Στην διαφήμιση του 1963, η μικρή Miss Coppertone που είναι η πιο μπρούτζινη miss από όλες -όπως λέει και το όνομά της- μοιράζει στις αναγνώστριες συμβουλές για ασφαλές μαύρισμα. 

(φωτό σελίδας La mode de Pinktag)

1962, διαφήμιση Dacron υφασμάτων

 

1962, κομψά κοστούμια με ύφασμα Dacron, για τον κομψό άντρα που θέλει να μένει ατσαλάκωτος.

(φωτό από σελίδα του περιοδικού Γυναίκα, La mode de Pinktag)

1962 ΦΟΡΕΜΑ ΜΕ ΠΛΙΣΕ ΠΛΑΤΗ

 

Στο τεύχος του περιοδικού "Γυναίκα" 19/06/1962, προσφέρεται αυτό το πατρόν για πρωϊνό φόρεμα, σε σκίτσο του μοντελίστ τότε (και σχεδιαστή αργότερα) Κώστα Μαυρόπουλου. 

Το ντεκολτέ του φορέματος είναι παρτό και ξεκινάει κάτω από τους ώμους, το μπροστινό του μέρος ελαφρώς εβαζέ, ενώ τα πλάγια καο το πίσω πλισέ. Μπορεί να φορεθεί με την ζώνη ώστε να διαγράφει καλά την μέση, ή χωρίς την ζώνη ώστε το πλισέ να κυματίζει ελεύθερο. 

Ενα απαιτητικό ρούχο από μοντελίστ-σχεδιαστή που αγαπούσε πολύ τις γυναίκες.