Ρούχα γραφείου του 1951

Το γυναικείο εβδομαδιαίο περιοδικό μόδας Le petit Echo de la Mode του Σεπτεμβρίου του 1951, έχει αφιέρωμα στα ρούχα γραφείου. Τα ρούχα γραφείου είναι φορέματα, μπλούζες κι αργότερα παντελόνια, πρακτικά και από φυσικά υφάσματα. Ωστόσο στα 1951 δεν τους λείπει η κομψότητα κι οι όμορφες λεπτομέρειες.

Τα πατρόν των ρούχων γραφείου είναι ούτε εφαρμοστά αλλά ούτε πολύ φαρδιά, έχουν ζώνη σταθερή για να μην χρειάζονται τακτοποίημα κάθε λίγο και λιγάκι, έχουν μανίκια χαλαρά που σφίγγουν καλά στους καρπούς ώστε να μην εμποδίζουν το γράψιμο και να μην χώνονται στο πληκτρολόγιο της γραφομηχανής, ενώ καλύπτουν καλά τον αυχένα, για να αποφεύγεται η επίδραση των ρευμάτων του αέρα πάνω στους αυχενικούς σπονδύλους που είναι ήδη καταπονημένοι -από το διαρκές σκύψιμο στα έγγραφα.

Στο εξώφυλλο του περιοδικού αριστερά φόρεμα σε καφέ λεπτό μάλλινο  ύφασμα. Η φούστα έχει μια βαθειά κουφόπιετα μπροστά που διευκολύνει το βάδισμα και μετατρέπεται σε διπλό κούμπωμα με διακοσμητικά κουμπιά από τους γοφούς και πάνω, ενώ δεν λείπουν οι βαθιές οβάλ τσέπες που μπορούν να δεχτούν μέσα τους το μπλοκ στενογραφίας. 

Δεξιά πουκάμισο από ποπλίνα που είναι εύκολη στην διατήρηση, με διπλό γιακά και πλούσιες σούρες κάτω από τον ωμίτη για να  διευκολύνεται η κίνηση των χεριών. Κλασική ίσια φούστα από  μάλλινη καμπαρντίνα σε μπλε χρώμα, κατάλληλη να φορεθεί όλες τις μέρες της εβδομάδας με διαφορετικές μπλούζες ή πουκάμισα, π.χ  με κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο, ροζ, φούξια και βεραμάν. 

(φωτογραφίες σελίδας περιοδικού La mode de Pinktag)

Βραδινό φόρεμα του 1967

Από τον καταλογο πατρόν Simplicity του 1967, η Βερόνικα Χάμελ μας δείχνει ένα όμορφο βραδινό φόρεμα από λευκή ζωρζέτ. 

Το πατρόν έχει ένα εξωτερικό φόρεμα από πολυτελές διαφανές ύφασμα, δηλαδή ζωρζέτ, μουσελίνα ή δαντέλα, και είναι κομμένο σε γραμμή κλος. Το μήκος του σταματάει πάνω από το γόνατο. Ο γιακάς του είναι όρθιος και τα μανίκια (προαιρετικά) ρεγκλάν, σε γραμμή καμπάνα. Το σώμα προστατεύεται από τα αδιάκριτα βλέμματα με ένα δεύτερο εσωτερικό φόρεμα αντί για κομπιναιζόν, που χρησιμεύει ως υπόβαθρο του πρώτου και ράβεται σε μονόχρωμο σατέν. 

Ένα κομψό ρούχο που αφήνει το σώμα τελείως ελεύθερο να κινηθεί, ενώ χαρίζει μια αέρινη εικόνα στην γυναίκα που το φοράει.

ΤΑ ΜΟΝΤΕΡΝΑ ΥΠΝΟΔΩΜΑΤΙΑ ΤΟΥ 1950

 

Οι διακοσμητές του περιοδικού Femmes d' aujourd'hui του 1950, προτείνουν λύσεις για τις αναγνώστριες που επιθυμούν να ακολουθήσουν τις νέες τάσεις στην διακόσμηση, στο σκίτσο μας μια πρόταση για υπνοδωμάτιο. 

Στην μέση του δωματίου βρίσκεται ένα διπλό κρεβάτι που για κομοδίνα έχει δυό μικρά ξύλινα πλατό στερεωμένα στον τοίχο. Τα πορταίιφ σε κόκκινο βρίσκονται πιο ψηλά, επίσης στερεωμένα στο τοίχο. Η τουαλέτα της κυρίας δημιουργείται από δυο κομμάτια γυαλί στερεωμένα σε μεταλλικό πλαίσιο, το ένα στον τοίχο και το άλλο ως βάση τραπεζιού. Δεξιά κι αριστερά από την τουαλέτα, δυό πάγκοι με κρυφά ροδάκια που μετακινούνται αν χρειαστεί, με άφθονο αποθηκευτικό χώρο μέσα τους, κατάλληλοι για μεγάλα αντικείμενα (π.χ. παπλώματα) και κόκκινα μαξιλάρια πάνω τους. Στο ίδιο κόκκινο χρώμα είναι τα κλινοσκεπάσματα. Η ντουλάπα, οι πάγκοι,  και τα πόδια με το κεφάλι του κρεβατιού είναι καλυμμένα με πάνελ από ρητίνες (laminate) που μιμούνται το ξύλο, σε σκούρα μπλε απόχρωση. Οι πλαϊνοί τοίχοι του υπνοδωματίου και το χαλί επιλέγονται σε σκούρο γαλάζιο του ουρανού, ο μεσαίος τοίχος σε φωτεινό κίτρινο. 

Ενα πολύ μοντέρνο δωμάτιο, γεμάτο καινούργια υλικά, εύκολα στην περιποίηση, σε πολύ δροσερά χρώματα. Το κατάλληλο δωμάτιο για την μοντέρνα γυναίκα του 1950,

(φωτογραφία περιοδικού la mode de Pinktag)

ΔΥΟ ΤΑΓΕΡ ΤΟΥ 1952

 

Από το περιοδικό Votre Mode του Φεβρουαρίου του 1952 μας έρχεται αυτή η εικονογράφηση δυό πατρόν για χειμερινά ταγιέρ.

Είναι φτιαγμένα σε μετρίου πάχους μάλλινες καμπαρντίνες, σε ανοιχτόχρωμα υποτονικά παστέλ χρώματα, ροζ της πούδρας και πράσινο του σαπουνιού που φωτίζουν το πρόσωπο, χωρίς να έρχονται σε αντίθεση με τον μουντό ουρανό του Χειμώνα. 

Και τα δύο έχουν ίσιες φούστες που αγκαλιάζουν το σώμα χωρίς να το περιορίζουν, σε μήκος που φτάνει ως την μέση της γάμπας. Οι ζακέτες τους είναι ριχτές με μανίκια φαρδιά, κουμπώνουν και τα δύο έως ψηλά στον λαιμό με κουμπιά ντυμένα στο ίδιο ύφασμα κι έχουν μεγάλες τσέπες. Ο στολισμός των ταγιέρ γίνεται με κοντράστ υλικά, δηλαδή με καφέ ψεύτικη γούνα στο ροζ, με μαύρο βελούδο στο πράσινο, τα οποία τοποθετούνται επιδέξια πάνω στον γιακά, στις πατ της τσέπης και στα ρεβέρ των μανικιών. 

Δυο διακριτικά ταγιέρ κατάλληλα για μια βόλτα στην πόλη της κομψής κυρίας.

1937 δυό ταγέρ

 

Τον Ιανουάριο του 1937 οι σχεδιαστές του Marie-Claire (που τα πατρόν τους πωλούνται από το περιοδικό) για τις φίλες που θέλουν να προετοιμάσουν σιγά-σιγά την αλλαγή στην γκαρνταρόμπα τους.

Κάτω από τα σχέδια αναφέρονται αναλυτικά όλα τα υλικά που θα χρειαστούν από το καθένα, μέχρι και το ένα μέτρο κορδέλα γκρο που απαιτείται για την εσωτερική ενίσχυση της ζώνης. Ή αναγνώστρια έτσι μπορεί να υπολογίσει ακριβώς το κόστος για το ρούχο της.

Στα δυό ταγέρ οι ζακέτες είναι εφαρμοστές στον κορμό όσο και στα μανίκια, τα οποία τελειώνουν χωρίς μανσέτες. Ο στολισμός του ρούχου γίνεται με το ίδιο το ύφασμα, αριστερά στην καρώ ζακέτα με δυό πρόσθετα αμπιεσμάν στους ώμους, δεξιά στην μονόχρωμη ζακέτα με οριζόντιες πιέτες ορατές στον θώρακα και τους γοφούς. Οι φούστες είναι χαλαρές στο σώμα αλλά χωρίς ιδιαίτερο φάρδος, αριστερά με σιδερωμένες πιέτες, δεξιά σε γραμμή εβαζέ.

Η μακρόστενη γραμμή της απλότητας και της διακριτικής κομψότητας, σε όλο της το μεγαλείο, βρίσκεται εδώ, στην πρόταση του Mariε Claire, τον Ιανουάριο του 1937.

(φωτογραφία σελίδας

La mode de Pinktag

)

1952 παλτό τουήντ

 

1952, ένα παλτό κλος σε σκούρο μονόχρωμο τουήντ. Η απόλυτη ελευθερία κινήσεων για ένα περίπατο οπουδήποτε, στην πόλη ή στην εξοχή. Ριχτό, με μανίκια ρεγκλάν, μεγάλο διπλό γιακά και κρυφές τσέπες, διπλό σταυρωτό κούμπωμα μπροστά για έξτρα προστασία από τον αέρα. Ανθεκτικό σε σκαμπανεβάσματα βάρους, όσο και στα στοιχεία της φύσεως.

(φωτό από Femmes d'aujourd'hui του 01/1952, La mode de Pinktag)

Marie Claire, 01/ 1937

 Το όμορφο εξώφυλλο του Marie Claire για την αρχή του έτους 1937