ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1916

Ναι, αυτό το τεύχος του περιοδικού Le petit echo de la mode βγήκε στη κυκλοφορία την Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου του 1916. Οκτασέλιδο γεμάτο πανέμορφες έγχρωμες λιθογραφίες. Η λιθογραφία είναι μια μορφή εκτύπωσης κοστοβόρα, διότι η παράσταση σχεδιάζεται με λιπαρή κιμωλία πάνω σε πορώδη ασβεστόλιθο ή πλάκα τσίγγου και στην συνέχεια στεγνώνεται. Όταν το νερό τρέξει στις επιφάνειες που έχουν σχεδιαστεί, το λιπαρό μελάνι "πιάνει"μόνο στα σημεία που είναι χαραγμένα και όχι στην υγρή πέτρα. 

Η λιθογραφία χρησιμοποιήθηκε για την εκτύπωση των περιοδικών πολυτελείας στο τέλος του 19ου αιώνα, αλλά στην συνέχεια εξελίχθηκε σε ξεχωριστή μορφή Τέχνης. 

Το συγκεκριμένο τεύχος του Le petit echo de la mode, όπως μας ενημερώνει στην τελευταία γραμμή του εξώφυλλου του, εκτός από τις λιθογραφίες των ρούχων υψηλής ραπτικής που παρουσιάζει, περιέχει κι ένα φύλλο σιδερότυπο με τα πατρόν των χειροτεχνιών που περιλαμβάνει. Η σιδεροτυπία είναι επίσης μια δαπανηρή εργασία, αφού τα σχέδια αποτυπώνονται στο χαρτί με ειδικό μελάνι που όταν ζεσταθεί με σίδερο σιδερώματος μεταφέρεται στο ύφασμα, ενώ μετά την ολοκλήρωση του κεντήματος, εάν το ύφασμα πλυθεί με απλό νερό, το μελάνι εξαφανίζεται. 

(φωτογραφία La mode de Pinktag)

ΤΟ ΓΚΟΛΦ ΣΤΑ 1913

Το παιγνίδι του γκολφ ξεκίνησε ως γυναικεία δραστηριότητα στην Ευρώπη, κυρίως στην Γαλλία -κι όχι στην Αγγλία όπως θα υπέθετε κάποιος- περίπου στο 1890. Το 1896 κατασκευάστηκε το Compiègne Club, περίπου 50 χιλιόμετρα έξω από το Παρίσι. Εκεί έγινε το γκολφ τουρνουά γυναικών στις 03/10/1900, ως μέρος των Καλοκαιρινών Ολυμπιακών Αγώνων. Πέρασαν 116 χρόνια έως το 2016 που οι γυναίκες ξαναέλαβαν μέρος σε γκολφ Ολυμπιακών αγώνων.   

Το γκολφ ήταν πολύ δημοφιλές μεταξύ των γυναικών που είχαν την οικονομική δυνατότητα να το δοκιμάσουν, ενώ ταυτόχρονα ήταν η εποχή που το φεμινιστικό κίνημα ξεκινούσε, με τις σουφραζέτες. Οι γυναίκες οργανώνονταν σε όλες τις βαθμίδες της κοινωνίας, μεταξύ των άλλων, στα σπορ που ως εκείνη την στιγμή ήταν υπό αντρική κυριαρχία. Γι αυτό το περιοδικό Femina του εκδότη Pierre Lafitte το 1906 οργάνωσε το Femina cup. Η  Femina αφιέρωνε συχνά σελίδες τόσο στο γκολφ, όσο και σε άλλα σπορ, όπως το τένις, τα ράλι αυτοκινήτων, η αεροπλοΐα, πάντα προβάλοντας τις γυναίκες που συμμετείχαν

Σε αυτό το τεύχος στις 13/03/2013 έχει αφιερώσει το εξώφυλλο της Femina αλλά και  σελίδες εντός του περιοδικού, με φωτογραφίες από διάφορες γνωστές γκολφέζ της εποχής. 

(φωτογραφίες La mode de Pinktag)

ΜΙΑ ΠΙΝΕΛΙΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑΣ

Μια ιδέα δροσερή και παρόλα αυτά κομψή για καθημερινό ντύσιμο: κάλτσες σε διαφορετικά μοτίφ. Είναι κατάλληλη για άντρες και γυναίκες, για καθημερινό ντύσιμο (casual). 

Το μόνο που χρειάζεται είναι δυό ζευγάρια κάλτσες, με διαφορετικά ντεσέν αλλά μια χρωματική συγγένεια μεταξύ τους και με τα ρούχα σας. Συνιστά μια μικρή πινελιά πρωτοτυπίας, όχι για το σπίτι αλλά για έξω, και γίνεται  όχι κατά τύχη, αλλά επίτηδες. Είναι ένας ωραίος τρόπος να δημιουργήσετε μια μικρή οπτική έκπληξη σε ένα σημείο που περνάει απαρατήρητο γενικά (αφού καλύπτεται από τα τζην η τις φόρμες όταν είμαστε όρθιοι), ενώ αποκαλύπτεται όταν καθόμαστε σε καναπέ ή καρέκλα καφετέριας. Γιατί να μην αξιοποιήσετε τις μοναχικές κάλτσες που τα ταίρια τους χάθηκαν στο πλυντήριο και ταυτόχρονα να κάνετε κάποιον θεατή να χαμογελάσει; 

(κολάζ φτιαγμένο με φωτογραφίες φίλων μου στο fb)

POP AD

Βρισκόμαστε στο 1968. Μέσα σε ελληνικό γυναικείο περιοδικό βρίσκουμε αυτήν την στυλάτη διαφήμιση νέας εφημερίδας με τίτλο "Τα σημερινά", φτιαγμένη από τον σκιτσογράφο Β. Λιάσκα. Η διαφήμιση περιέχει πολλά στοιχεία της αγγλικής ποπ κουλτούρας της εποχής. O μελλοντικός αναγνώστης της εφημερίδας φοράει ένα σοβαρό κοστούμι σε αγγλικό ψαροκόκαλο, αλλά ζωηρόχρωμο όπως τα κοστούμια των Mods.  Κρατάει στο ένα χέρι την εφημερίδα του, στο άλλο χέρι ένα μήλο που θυμίζει την εταιρεία Apple records, την δισκογραφική που ίδρυσαν οι Beatles. Και βέβαια στο πρόσωπό του έχει μια καρδιά αντί για μάτι επειδή all you need is love.

(φωτογραφία La mode de Pinktag)

ΜΑΙΚΙΓΙΑΖ REVLON 1968

Πώς ήταν άραγε το μακιγιάζ το 1968; Σχεδόν ίδιο με το σημερινό για την εταιρεία Revlon. Άφθονη μάσκαρα για μακριές βλεφαρίδες αληθινές (και στην πρώτη φωτογραφία, ενισχυμένες με τουφίτσες από ψεύτικες), γαλάζια-γκρι σκιά για τα γαλάζια μάτια, ασημί  για τα πράσινα μάτια και καφέ σκιά σε γραμμή smoky-eye για τα καστανά. 

(φωτογραφία La mode de Pinktag)

ΚΟΜΨΌΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΛΕ-ΕΡΓΑΣΙΑ

Η τηλε-εργασία μπήκε για τα καλά στην ζωή μας -ιδιαιτέρως για τους εκπαιδευτικούς- και πιθανόν να γίνει το εργασιακό μέλλον για κάποιες από εμάς. Αληθεύει ότι η δουλειά από το σπίτι μπορεί να γίνει φορώντας πυτζάμες, ρόμπα με αυτιά λαγού και κλάμερ, όμως αυτή η εμφάνιση μας εκθέτει σε μια έκτακτη βιντεοκλήση. Εκτός αυτού είναι γεγονός πως μια μικρή προετοιμασία στο ντύσιμο μας βοηθάει να μπούμε στο πνεύμα "τώρα θα εργαστώ". 

Το κατάλληλο ντύσιμο για τηλε-εργασία είναι μια χρυσή τομή ανάμεσα στην κομψότητα και στην άνεση, γι αυτό κάνουμε μικρές παραχωρήσεις και στα δυό. Προσέχουμε επομένως από πάνω προς τα κάτω τα εξής :

1) Μαλλιά: τα βουρτσίζουμε καλά και τα κρατάμε μακριά από τα μάτια μας, είτε δένοντάς τα αλογοουρά, είτε με δυό όμορφα τσιμπιδάκια δεξιά-αριστερά από το πρόσωπο.

2)Μακιγιάζ: δεν απαιτείται, όμως καμία μας δεν ζημιώθηκε από ένα ζωηρόχρωμο lip balm.

3)Πάνω μέρος: αντί για μακό ή φούτερ, φοράμε ένα πουκάμισο σιδερωμένο και φαρδύ, ώστε να μην περιορίζει τις κινήσεις της ωμοπλάτης. Για ζεστασιά μπορούμε να προσθέσουμε μια λεία πλεχτή ζακέτα με στενά λάστιχα στις μανσέτες, ώστε τα μανίκια α μην μπερδεύονται στο πληκτρολόγιο. Εάν το επιθυμούμε, αντί για ζακέτα χρησιμοποιούμε γιλέκο υφασμάτινο -πλεχτό -προβιάς, ανάλογα με τα γούστα μας. 

4)Κάτω μέρος: αυτό το ρούχο δεν φαίνεται, οπότε μπορεί να είναι οτιδήποτε. Πιθανόν το πιο άνετο είναι ένα σούπερ ελαστικό παντελόνι, ή ένα κάπως φαρδύ κολάν, και τα δυο με ψηλή μέση για να προστατεύουν καλά την κοιλιακή χώρα όλες τις μέρες (και τις μέρες περιόδου). 

5)Πέλματα: τα παπούτσια κι οι κάλτσες βοηθάνε να μένει σταθερή η θερμοκρασία του σώματος και διατηρούν την συνοχή του look. Αντί για απλές παντόφλες, ίσως καλύτερη λύση είναι οι μονόχρωμες κάλτσες με ταιριαστές μπαλαρίνες ή κολεγιακά loafers. 

6) Άρωμα: δεν το βλέπει κανείς, αλλά μας φτιάχνει την διάθεση. Ναι στο άρωμα, αμέσως μετά το πρωινό πλύσιμο και πριν φορέσουμε τα ρούχα μας.

Αυτό είναι όλο. Μια ιδέα πιο πολύπλοκο από το "κάθομαι στον καναπέ και βλέπω σειρές στο Netflix". 

MATCH POINT

Ένα από τα πιο παλιά τρυκ της κομψότητας (και τα πιο άγνωστα) είναι το ταίριασμα των μοτίφ ή των εμπριμέ στο ίδιο σύνολο. Χρησιμοποιήθηκε με άριστο τρόπο από τους σχεδιαστές, αλλά εκφυλίστηκε μέσω της αλόγιστης χρήσης του τρυκ  από τους κατασκευαστές ρούχων μαζικής κατανάλωσης -οι οποίοι αντέγραφαν τους σχεδιαστές. 
Παρόλα αυτα, υπάρχουν ακόμα σήμερα κάποια λίγα παραδείγματα  με ταιριασμένα μοτίφ στο ίδιο σύνολο, πιο πρωτότυπα από ό,τι παλιότερα, π.χ. μια μπλούζα και τσάντα στο ίδιο εμπριμέ, όμως σε διαφορετικά υλικά. Συνήθως οι σχεδιαστές μπορούν να οργανώσουν μια τέτοια πολύπλοκη και κοστοβόρα κατασκευή, π.χ ο οίκος Pucci. Υπάρχουν όμως και οικονομικές λύσεις που κατασκευάζονται από πολύ μεγάλες εταιρείες καλλυντικών κι αξεσουάρ.

Από την Avon είναι το πρωτότυπο αυτό σετ από μαντήλι και μπαλαρίνες καστόρινες, πάνω στις οποίες επαναλαμβάνoνται με κέντημα ορισμένα μοτίφ του μαντηλιού. Το σετ ονομάζεται Boho mix, πολύ σωστά, μια που αυτά τα λουλούδια είναι χαρακτηριστικά του φολκόρ της Βοημίας, της περιοχής από όπου πήρε αρχικά το όνομα του το στύλ Boho. 

(φωτογραφία La mode de Pinktag)

ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΕΚΠΛΗΞΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ

Στα μπιζού συνήθως σημασία έχει το μπροστινό μέρος, επειδή αυτό βλέπουν όλοι. Ωστόσο ένα όμορφο σινιόν, ή ένα ρούχο με περίπλοκη πλάτη, αξίζει τον κόπο να αναδειχθεί με κάποιο κόσμημα προσεγμένο εξίσου στο κλείσιμό του. 

Χειροποίητο λιτό και γεωμετρικό κολιέ από πηλό πολυμερισμού,  με μεγάλες χάντρες σε 2 αποχρώσεις του μωβ που αυξάνουν σε μέγεθος προς το κέντρο. Στον αυχένα, έχει ένα κομμάτι που πιάνεται  μαζί με το κλείστρο και κρέμεται ελεύθερα, με χάντρες και στις δυό αποχρώσεις. Ό,τι πρέπει για μια μια  πλάτη μαυρισμένη από τις καλοκαιρινές διακοπές.

(κατασκευή La mode de Pinktag)

Moon river

Το τραγούδι Moon river, τραγουδισμένο από την Audrey Hepburn

ΕΥΕΛΙΞΙΑ ΚΙ ΟΜΟΡΦΙΑ

Τα γυναικεία περιοδικά είχαν πάντα άρθρα για την καλή φυσική κατάσταση και την ομορφιά του σώματος, γι αυτό συνεργάζονταν με γυμναστές και σκιτσογράφους ή φωτογράφους, ώστε να επιδείξουν ασκήσεις γυμναστικής που γίνονταν στο σπίτι. 

Σε ορισμένες εποχές τα άρθρα έδιναν έμφαση ειδικά στην ομορφιά και σε όποιο σημείο του σώματος πρόβαλε η μόδα της εποχής. Ετσι από το 1948 που ήρθε στην μόδα του New Look του Κριστιάν Ντιόρ, με την πολύ στενή ζώνη και τις φαρδιές φούστες, τα περισσότερα άρθρα για το σώμα εστίαζαν σε ασκήσεις που λεπταίνουν την μέση. Το 1960 και την εμφάνιση του μίνι της Αγγλίδας σχεδιάστριας Μαίρη Κουάντ, το κέντρο ενδιαφέροντος των ασκήσεων μεταφέρθηκε στα πόδια.

Σε άλλες εποχές, όπως π.χ. πριν τον Β' παγκόσμιο πόλεμο και κατά την διάρκειά του,  η έμφαση των άρθρων ήταν στην φυσική κατάσταση, όχι εξαιτίας της μόδας αλλά για λόγους κοινωνικούς. Ο φεμινισμός, η πρόσβαση των γυναικών σε ποδήλατα, μηχανές, αυτοκίνητα, τραίνα, αεροπλάνα, πλοία και η ελεύθερη μετακίνησή τους (χωρίς συνοδό) είχε ως αποτέλεσμα να σαρώσει την Ευρώπη από το 1930 έως το 1945  μια γενική τάση προς την υγιεινή ζωή, το κολύμπι, το μπάνιο με κρύο νερό, τους έντονους περιπάτους στην Φύση και τα χειμερινά σπορ (για όσους μπορούσαν να τα ασκήσουν). 

Από ένα γαλλικό περιοδικό του 1938 είναι οι ασκήσεις του κολάζ της φωτογραφίας μας, που το άρθρο κρίνει ενδεδειγμένες "για ευελιξία και γυμναστική".  Στο αριστερό μέρος της σελίδας είναι οι ασκήσεις και στο δεξί οι οδηγίες, που είναι απόλυτα ακριβείς, ίδιες με των σημερινών personal trainer. Αναφέρουν ποια απόσταση πρέπει να έχουν τα πόδια, προς τα πού θα στρέφονται τα πέλματα και πώς ακριβώς θα εκτελεστεί η κάθε άσκηση. Πρόκειται για καθημερινές ασκήσεις, που οι 3 πρώτες είναι διατάσεις, ενώ οι 3 επόμενες για γενική εξάσκηση των μυών. 

Το άρθρο λέει πως η επιτυχία είναι εξασφαλισμένη. Μπορείτε να το διαπιστώσετε, εάν τις δοκιμάσετε. 

(υ.γ. σε άλμπουμ στην σελίδα, υπάρχουν ξεχωριστές φωτογραφίες από την κάθε άσκηση)

(κείμενο, φωτογράφηση κι επεξεργασία La mode de Pinktag)

INFINITY SCARF

Infinity λέγεται το κυλινδρικό φουλάρι, συνήθως από πλεχτό, που είναι της μόδας τα τελευταία χρόνια. Το φοράμε ως γιακά, μόνο ή διπλό γύρω από τον λαιμό μας και τους ώμους μας, κυρίως στο τέλος της Ανοιξης και στην αρχή του Φθινοπώρου, αντί για μια ζακέτα, ένα σακάκι.

Το infinity επινοήθηκε στην δεκαετία του ΄50 και χρησιμοποιήθηκε με τους ίδιους τρόπους που το χρησιμοποιούμε σήμερα, συν κανα δυο ακόμα πολύ λαμπερούς. Η φωτογραφία είναι ένα κολάζ σκίτσων από άρθρο του 1951 στο περιοδικό Revue des modes (επιθεώρηση της μόδας) και μας δίνει κάποιες ιδέες.

(φωτογραφίες και κολάζ La mode de pinktag)

Αλληλεγγύη στις γυναίκες και Πολιτική ορθότητα

Μιλάμε σήμερα για την αλληλεγγύη προς άλλες γυναίκες σε θέματα κομψότητας και εμφάνισης. Οπως όλες γνωρίζουμε ολόκληρη η Κοινωνία ασχολείται μέρα-νύχτα με την εμφάνιση των γυναικών, ανάγει τις επιτυχίες τους στην καλή τους εμφάνιση κι όχι στο μυαλό τους, τις χλευάζει για οποιοδήποτε ενδυματολογικό ατύχημα, ενώ έως και οι γυναίκες πολιτικοί κρίνονται πάνω από όλα για το καλό και το κακό τους γούστο. 

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να μην συμμετέχουμε ποτέ σε αρνητικά σχόλια εναντίον οποιασδήποτε γνωστής μας γυναίκας, ακόμα και στις περιπτώσεις που συμφωνούμε οι ίδιες πως είναι πολύ κακόγουστη. Ο λόγος είναι πολύ απλός: σπάνια οι συζητήσεις αυτές περιορίζονται στο γούστο μόνο. Με ένα αόρατο τρόπο ή και με σχόλια που γίνονται στην συνέχεια, συνδέεται το μυαλό, η ηθική και ο χαρακτήρας της γυναίκας με το ντύσιμο της. Ξαφνικά δεν είναι πια απλώς κακόγουστη, αλλά ηλίθια, βλάχα, ξεβράκωτη, κλπ. 

Εάν μπορούμε  να σκεφτούμε κάτι καλό να πούμε ενδυματολογικά, το λέμε, για να ακουστεί μια γυναικεία φωνή επί του θέματος που υποτίθεται πως είναι το ζήτημα, αλλά όχι κάνοντας φεμινιστικό κήρυγμα. Με το κήρυγμα θα φανεί πως δεν αρέσει ούτε σε εμάς το ντύσιμο της γυναίκας, αλλά για λόγους ιδεολογικούς παίρνουμε το μέρος της, πράγμα που έχει σημασία, αλλά αρνητική σημασία γιατί επιβεβαιώνει την ορθότητα των λόγων των συνομιλούντων. Εάν δεν μπορούμε να πούμε κάτι καλό, αλλάζουμε ήσυχα την κουβέντα ρωτώντας όλη την παρέα για κάτι επίκαιρο "είδατε χθες το βράδυ τα νέα μέτρα για την λειτουργία της Ανάστασης;". Το θέμα δεν είναι να φανούμε εμείς ιδεολογικά ορθές και να μαζέψουμε ένα ακόμα φεμινιστικό παράσημο, αλλά να προστατέψουμε την ξένη γυναίκα. Γι αυτό, μένουμε συγκεντρωμένες στο θέμα.

Αλληλεγγύη δείχνουμε επίσης στις άγνωστές μας γυναίκες, σε αυτές που συναντάμε στο λεωφορείο, στο ασανσέρ, στον δρόμο,  με ανοιχτό το φερμουάρ, με ένα λεκέ στο ρούχο τους, με πόντο στο καλσόν τους. Δεν ντρεπόμαστε, τους το λέμε αμέσως. Εάν τυχαίνει να έχουμε στην τσάντα μας ό,τι απαιτείται, π.χ. μια σερβιέτα, ένα καλσόν, μια παραμάνα, τους το προσφέρουμε και τις βοηθάμε να εξαφανίσουν το ατύχημα. Πώς τις βοηθάμε; Με όποιο τρόπο χρειάζεται, π.χ. τις καλύπτουμε με το σώμα μας να πάνε ως τις τουαλέτες για να φορέσουν καινούργια σερβιέτα και να δέσουν το μαντήλι τους γύρω από τους γοφούς, ή σκύβουμε και πιάνουμε το ξηλωμένο στρίφωμά τους με την παραμάνα.

Συμπέρασμα: Μένουμε αλληλέγγυες μεταξύ μας σε κάθε περίπτωση. 

Δέρμα και κρύσταλλα

Στην δεκαετία του 1940, αμέσως μόλις ξεκίνησε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος παρουσιάστηκε έλλειψη σε πρώτες ύλες στον χώρο της μόδας, π.χ. στο μετάξι με το οποίο γίνονταν κάλτσες ή στα μέταλλα που ήταν η βάση των μπιζού. Από μια άποψη, ευτυχώς, γιατί η επινοητικότητα των σχεδιαστών μας έδωσε απίθανα παπούτσια, ρούχα και κοσμήματα με φτηνά υλικά, που όμως απαιτούσαν διαφορετική μεταχείριση. Τότε επινοήθηκαν οι πλατφόρμες με σόλα από φελλό και δοκιμάστηκε τo νάυλον σε καλσόν.

Μεταξύ άλλων κατασκευάστηκαν μπιζού σε δερμάτινη βάση, με γυάλινες χάντρες ραμμένες ή κρεμασμένες πάνω τους, όπως το κομμάτι της φωτογραφίας. Ένα ζευγάρι σκουλαρίκια για βραδινό ντύσιμο, κατάλληλο για μοναδικό κόσμημα πάνω από μαύρο κρεπ σατέν φόρεμα που ήταν τότε της μόδας. Έχει μεγάλο μήκος κι όμως εξαιτίας της μονοχρωμίες των υλικών είναι διακριτικό, ό,τι πρέπει να για κρατήσει το βλέμμα του θεατή, στο πρόσωπο της γυναίκας. 

• (φωτό La mode de Pinktag, από αληθινό vintage μπιζού)

DIY jewelry box

Ενα κουτάκι απλό από μπομπονιέρα, μετατρέπεται εύκολα σε κοσμηματοθήκη για μικρά ομοειδή σκουλαρίκια (π.χ. για όλα σας τα μικρά "καρφωτά"). Χρειάζεται μόνο δυό χρώματα μανό φανταιζί, το ένα σε πράσινο παστέλ, το άλλο διάφανο με ιριδίζοντα μπιλάκια, συν μια εικόνα σε χαρτί τριαντάφυλλου. Περνάτε πρώτα δυό στρώσεις από το παστέλ μανό σε όλη την επιφάνεια, κολλάτε την εικόνα του τριαντάφυλλου και μετά περνάτε ένα χέρι το μανό με τα μπιλάκια. To δεύτερο χέρι εδώ είναι περασμένο κατά τόπους, για να δίνει μια εντύπωση vintage. Voila, το όμορφο κουτάκι σας είναι έτοιμο. 

(φωτογραφία και κατασκευή La mode de Pinktag)

Fashion revisited

Οι μεγαλύτερες τάσεις της μόδας είναι ρούχα που επινοήθηκαν και φορέθηκαν πριν 50,70,100 χρόνια. Οι σχεδιαστές παίρνουν κάτι που αγαπήθηκε παλιά (καμιά φορά και παραδοσιακό, από άλλους πολιτισμούς), του αλλάζουν μια λεπτομέρεια, το πακετάρουν και το λανσάρουν ως νέο και πρωτοποριακό. Το μόνο που αλλάζει ουσιαστικά είναι το styling. 

Τα ριχτά παλτά σε παστέλ χρώματα από οικολογικές γούνες που φορέθηκαν πολύ φέτος τον χειμώνα, είναι τάση που ήταν της μόδας το 1950-1951, όπως βλέπουμε στην φωτογραφία. Τότε φορέθηκε με φορέματα και γόβες, φέτος με τζην και ψηλοτάκουνα μποτάκια. Το μακιγιάζ είναι περιπου ίδιο, κόκκινο σκούρο κραγιόν και winged eye liner. 

Γι αυτό αν έχετε ένα τέτοιο παλτό από την γιαγιά σας, φορέστε το άνετα. Είναι σε καλύτερο ύφασμα από τα τωρινά. 

(photo La mode de Pinktag, από το περιοδικό Jardin des modes 1950)

ΤΑ ΑΙΝΙΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΠΈΛΑ ΤΟΥ 1920

Η δεκαετία του 1920 έμεινε γνωστή για την ελευθερία στο γυναικείο ντύσιμο. Οι γυναίκες εγκατέλειψαν τον κορσέ, δεν είχαν σουτιέν που να αναδιαμορφώνουν το γυναικείο στήθος, οι γραμμές των ρούχων ήταν απλές και καθόλου περιοριστικές για το σώμα, τα στριφώματα ανέβηκαν από τον αστράγαλο που ήταν πριν έως και πάνω από το γόνατο, τα παντελόνια σε αντρική γραμμή εισήλθαν και στις γυναικείες ντουλάπες (μαζί με γιλέκα και πουκάμισα), τα μαλλιά κόπηκαν κοντά. 

Αυτά τα λιτά ίσια ρούχα καλύφθηκαν με περίτεχνα κεντήματα και φορέθηκαν με καπέλα μικρά, που έπεφταν χαμηλά στα μάτια καλύπτοντας τις γυναίκες με μυστήριο σε γραμμή bucket, όπως αυτά στις φωτογραφίες από το περιοδικό La Mode Française του 1926.

 Όλες τις ώρες της μέρας, στον ήλιο ή στα φώτα της νύχτας, κάτω από οποιαδήποτε γωνία ήταν αδύνατο να δει κανείς τα γυναικεία μάτια χωρίς μια κάποια αινιγματική σκιά γύρω τους. 

(Φωτογραφίες  La mode de pinktag)

Η Μις Φίσερ.

Η Μις Φίσερ, είναι ηρωίδα της ομώνυμης τηλεοπτικής σειράς μυστηρίου που διαδραματίζεται στην Αυστραλία Συνέχεια πέφτει πάνω σε πτώματα κι ανακαλύπτει τον δολοφόνο, με την βοήθεια του Τζάκ Ρόμπινσον (αστυνομικού ντετέκτιβ), της βοηθού της Ντόροθυ Γουίλιαμς, δύο φίλων της οδηγών ταξί και του μπάτλερ της. 

Η Φράινι Φίσερ είναι μια ηρωίδα αντισυμβατκή, που μέσα στην δεκαετία του 1920, γνωρίζει από αντισύλληψη, διάγει ελεύθερη ερωτική ζωή ανύπαντρη, οπλοφορεί, ξιφασκεί, οδηγεί αυτοκίνητο, πιλοτάρει, έχει λάβος μέρος ως νοσοκόμα στον Α' Παγκόσμο Πόλεμο, δεν φοβάται τίποτα κι αν χρειαστεί χορεύει τον διάσημο χορό με τις βεντάλιες μέσα σε καμπαρέ, ή ανακατεύεται με αναρχικές και κομμουνιστικές οργανώσεις. Φυσικά, είναι ντυμένη με τα κομψότατα ρούχα της δεκαετίας του 1920. Σίγουρα μπορεί να χρησιμέψει ως πηγή έμπνευσης με τον χαρακτήρα της, αλλά -γιατί όχι;- και με το ντύσιμό της.