Σατεν καπέλο του 1926

 

Μαύρο σατέν καπέλο από το περιοδικό  La mode française του 1926. Είναι φτιαγμένο από σατέν, το μικρό μπορ του καλύπτει το μέτωπο κι είναι διακοσμημένο με κέντημα από ρέλια που σχηματίζουν ροζέτες, ενώ στο αριστερό του πλαϊνό  ένα ελεύθερο κομμάτι σατέν αποκλείει την πρόσβαση του θεατή στα μάτια της γυναίκας που φοράει το καπέλο.

 

Ναι, ήταν πολύ αινιγματικό το γυναικείο ντύσιμο στα 1926. 

Κόκκινο καπέλο, 1926

 

Απο το περιοδικό La mode française και το τεύχος 24/01/1926   μας έρχεται αυτό το μικρό ασύμμετρο κόκκινο καπέλο. Είναι φτιαγμένο από μάλλινη τσόχα, το μπορ του γυρνάει προς τα έξω στην αριστερή πλευρά του πρόσωπου, έχει διακόσμηση από μαύρο βελούδο περίτεχνα κομμένο και μια ασημί καρφίτσα επιπρόσθετη. 

(φωτογραφία της σελίδας του περιοδικού επεξεργασμένη και ρετουσαρισμένη La mode de Pinktag)

Η μαγεία της Ανατολής, 1913

 

Στις αρχές του 20ου αιώνα η Ευρώπη ήταν μαγεμένη από την Ανατολή. Ανασκαφές σε όλη την Μεσοποταμία και την Αίγυπτο αποκάλυπταν αρχιτεκτονικά αριστουργήματα και τάφους με κτερίσματα υψηλής αισθητικής αξίας. Γι αυτό μια κυριολεκτική λατρεία για ο,τιδήποτε ανατολικό σάρωσε τις ευρωπαϊκές χώρες, τα πρακτορείο ταξιδιών Cook άρχισε να οργανώνει διακοπές και ταξίδια στην κοντινή Ασία, τους Αγίους Τόπους, την Αλγερία και το Μαρόκο. Σεΐχηδες ήταν οι ήρωες των ρομαντικών μυθιστορημάτων και φαραωνικής εμπνεύσεως πολλά κοσμήματα που σχεδιάστηκαν τότε. 

Στο εξώφυλλο του περιοδικού  Journal des ouvrages des dames του 12/1913 βλέπουμε την ανατολικής εμπνεύσεως απεικόνιση ενός μύθου: η Βασίλισσα Ματίλντη κεντάει την ταπισερί του Μπαγιέ, δηλαδή το σχεδόν 70 μέτρα κέντημα που διακοσμούσε τον καθεδρικό ναό του Μπαγιέ από το 1077 μ. Χ και μετά. 

(φωτογραφία του εξωφύλλου La mode de Pinktag)

Κάστανο κι ουρανός

Δυο πανωφόρια άνετα για τα ψώνια του πρωινού στην πόλη από φιγουρίνι της Άνοιξης του 1960, φτιαγμένα από λεπτό μάλλινο το σιέλ, βαμβακερό κοτλέ το καστανό. 

Είναι και τα δύο ριχτά, σε γραμμή εβαζέ το κοτλέ, ελαφρώς κλος το σιέλ, με κούμπωμα έως ψηλά στον λαιμό και μανίκια άνετα. Λεπτομέρειες όπως τα εξώγαζα στις ραφές, ή οι μεγάλες πατ στις τσέπες τονίζουν τον σπορ χαρακτήρα τους.

(φωτογραφία ρετουσαρισμένη και επιχρωματισμένη La mode de Pinktag)

ΓΙΑ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥ ΤΣΑΓΙΟΥ

 Από το φιγουρίνι Revue de la mode του Χειμώνα του 1951, μια σειρά από προτάσεις για την ώρα του τσαγιού. 

Το τσάι δεν είναι πρωινή ώρα όπως ο καφές, αλλά ούτε τόσο επίσημη εκδήλωση όσο το κοκτέιλ. Επομένως το ρούχο δεν μπορεί να είναι ταγιέρ ή φόρεμα σε μάλλινο, αλλά ούτε επίσημο ένδυμα σε δαντέλα και σατέν. 

Η μέση λύση είναι ο ταφτάς και το κρεπ ντε σιν, σε χρώματα γενικώς ήρεμα. Οι λεπτομέρειες των ρούχων, π.χ. ο γιακάς από φτερό μαραμπού στην μπλε μπλούζα ή τα υφασμάτινα λουλούδια στο κορσάζ του πράσινου και του μωβ φορέματος αναλαμβάνουν τον στολισμό. Σημαντική λεπτομέρεια οι γόβες που έχουν ίδιο χρώμα με το σύνολο, μια δαπάνη που αξίζει τον κόπο να γίνει για ρούχα τόσο πολύτιμων υλικών. 

(φωτογραφία από το περιοδικό La mode de Pinktag)

Ομορφη λεπτομέρεια

Όμορφη λεπτομέρεια σε μαντώ του 1965, από το περιοδικό για μοδίστρες Paris succès. Ο γιακάς στο μαντώ μετατρέπεται σε γεωμετρικό φιόγκο και κλείνει με ένα μεγάλο μονόχρωμο κουμπί. Εντυπωσιακό και διακριτικό ταυτόχρονα -συνδυασμό που δεν μπορούμε να βρούμε πια στα ρούχα..