Pour les hommes (1963)

 

1963, 3 Suisses, δερμάτινα παπούτσια για τους άντρες για οποιονδήποτε βαθμό επισημότητας κατά την δραστηριότητά τους. 

Το μοντέλο 12 κάτω δεξιά είναι παπούτσι δωματίου, το 10 πρώτο στην κάτω γραμμή Όξφορντ χωρίς σόλα με προφίλ κατάλληλο και για βραδινές εμφανίσεις, τα υπόλοιπα πιο καθημερινά, δηλαδή μοκασίνια και ντέρμπυ με σόλα προφίλ ή χωρίς. Όλα τους είναι αστραφτερά και πανέμορφα, τα παπούτσια του πολύ περιποιημένου άντρα που είναι πάντα ντυμένος άψογα -κατά την γνώμη μου αυτά τα 6 + ένα ζευγάρι μποτάκια για βόλτες στην εξοχή συγκροτούν μια πλήρη αντρική γκαρνταρόμπα παπουτσιών για Φθινόπωρο και Χειμώνα, χωρίς κενά. 

1951 Modes et travaux

 

Την σελίδα περιεχομένων του περιοδικού Modes et Travaux τον Απρίλιο του 1951, στολίζουν δύο εικονογραφήσεις με φορέματα επισκέψεων ("pour les visites" όπως έλεγαν τότε στην Γαλλία).
Αριστερά μοντέλο του Jaques Fath, δεξιά μοντέλο Manguin.
(Photo 

Τάση: πουλόβερ ως κασκόλ

 

Μια φετινή τάση,τα πουόβερ φορεμένα ως κασκόλ. Πολλά πετιχημένα παραδείγματα στο βίντεο.

Η ιβουάρ καμπαρντίνα, ένα κλασικό

Μερικές φωτογραφίες με το σημερινό σύνολο. Η καμπαρντίνα, η ομπρέλα και το παντελόνι ιβουάρ, η τσάντα και τα λουστρινι μποτάκια σε μπεζ ελεφάν, η ζακέτα ανοιχτό λαδί, το μαντήλι σχετικά χρώματα σκουρότερα. η καρφίτσα και τα κολιέ χρυσά.

Το καλό ρούχο εδώ είναι η καμπαρντίνα, μια βαμβακερή του 1959 σε γραμμή τραπέζιο που ήταν τότε της μόδας.

Θα μου πείτε πως είναι ιβουάρ, λερώνει εύκολα.

Και θα σας πω πως ναι, αλλά αυτό είναι το αληθινά κλασικό χρώμα.

Σε όλη την δεκαετία του 40, του 50 και έως το 1967, σχεδόν όλες οι καμπαρντίνες που κατασκευάζονταν ήταν ιβουάρ, όχι μαύρες ή άλλα πιο βολικά χρώματα. Θυμηθείτε όποιον σταρ θέλετε, την Ωντρεη Χέμπορν, την Ιγκριντ Μπέργκμαν, τον Χάμφρεη Μπόγκαρντ, τον Αλαιν Ντελόν, την Κατρίν Ντενέβ, τον Παζολίνι, τον δικό μας Τίτο Βανδή ως αστυνομο Μπέκα, όλους τους έχουμε δει με ιβουάρ καμπαρντίνες.

Εάν το επιλέγουν αυτοί που έμειναν στην ιστορία για το στυλ τους, τότε πρέπει να το παλέψουμε κι εμείς, για να τους μοιάσουμε.

1959 πουκάμισα Galleries Lafayette

 

Στον κατάλογο των Galleries Lafayette για την Άνοιξη του 1959, ένας θησαυρός με βαμβακερά πουκάμισα για επίσημες εκδηλώσεις, δηλαδή με αυτά που έχουν πιο πολύπλοκο ύφασμα, ίνες γυαλιστερές και ματ μαζί, μικρό ζακάρ ανάγλυφο στην επιφάνειά τους, κλπ. 

Η πολύ επεξηγηματική φωτογραφία δείχνει το πουκάμισο διπλωμένο και δίπλα του ένα δείγμα του υφάσματος σε κοντινή φωτογραφία, ώστε να φανεί πώς είναι η επιφάνειά του. Στην περιγραφή του καθενός στο κάτω μέρος της σελίδας (που δεν φαίνεται) υπάρχουν τα υπόλοιπα χρώματα εκτός του λευκού που είναι το βασικό. Δεξιά κι αριστερά της φωτό, γραβάτες και μαντήλια κοστουμιού. 

Μια πολύ τίμια διαφήμιση. 

1959 αντρικά εσώρουχα Galleries Lafayette

Από τον κατάλογο Άνοιξη-Καλοκαίρι 1959 των Galleries Lafayette, εσώρουχα για άντρες σε 3 γραμμές, και βαμβακερό πενιέ ύφασμα με διαφορετική υφή στο κάθε σετ. 1ο σετ σε απλό ζέρσεϊ, 2ο σ επικέ, 3ο σε ριμπ κάθετο (σαν τα λάστιχα των πουλόβερ, 2 βελονιές καλή, 2 ανάποδη). Γραμμή εφαρμοστή στο σώμα, τα σλιπ κάπως παρτά ψηλά στον μηρό, φαρδιά λάστιχα από το ίδιο ύφασμα πλακέ ολόγυρα, ένα μόνο αληθινό λάστιχο στην μέση του σλίπ.

Τα βρίσκω νεανικά και σπιρτόζικα, περισσότερο από τα σορτσάκια που επικρατούν ως γραμμή σήμερα.

1934, La Femme chez Elle, πλεκτή ζακέτα

 

Ένα από τα πλεκτά που ζηλεύω με όλη μου την καρδιά: λεπτό μάλλινο νήμα και σχέδιο φτιαγμένο από αρχιτέκτονα -όπως συνηθιζόταν στην δεκαετια του 30 και όλη την εποχή της art Deco.

Όπως βλέπουμε η δυνατότητα των διαφορετικών πλέξεων έχει χρησιμοποιηθεί για να δημιουργηθεί ένα κυκλικό πλαστρόν που φτιάχνει ακτίνες γύρω από τον λαιμό της γυναίκας, οδηγώντας όλα τα βλεματα προς το πρόσωπο της.

Η φόρμα της ζακετας είναι εφαρμοστή αλλά το ρούχο τελείως κλειστό, οπότε ναι μεν τονίζει λίγο την γραμμή του σώματος, όμως με έναν φυσικό τρόπο που δεν αφήνει πολλά περιθώρια για ανάρμοστες σκέψεις στο πλήθος (πράγμα που συνέβη αργότερα, όταν οι κοντές ζακέτες απέκτησαν ΚΑΙ αβυσσαλέο ντεκολτέ).

Τα γεωμετρικά κουμπιά σε χρώμα αντίθεσης με κρυφούς γάντζους, στερεώνουν το δεξί μέρος πάνω στο αριστερό, προσθέτοντας πολύ ενδιαφέρον στο σύνολο.

Όλα αυτά πάνω σε μια ζακέτα; Ναι. Όλα και όλα αυτά ήταν εφικτά, όταν τα πλεκτά φτιάχνονταν με πολλές ώρες πλέξιμο από εκείνες που ενδιαφέρονταν πολύ για την εμφάνιση τους και σχεδιάζονταν από επαγγελματίες έχοντας κατά νου πώς να προσθέσουν μυστήριο στην γυναικεία παρουσία.